Breiðablik - 01.09.1907, Blaðsíða 16

64
BREIÐABLIK
gamla mannsins, sem hreyfing'arlaus stóö
á þröskuldinum :
,,‘Það er hann‘.
,,Og mér skildist, að hún hefði ávalt
elskað hann, og að hún horfði enn á hann
augum æsku sinnar.
,,‘Þér hafið verið ánægð, að minsta
kosti?‘ spurði eg hana.
,,Hún svaraði með hreim, sem kom frá
hjartanu:
,,‘Ójá, ósköp ánægð. Eg hefi verið sæl
með honum. Eg hefi ekki neins að iðrast1.
,,Eg horfði á hana, hrifinn, undrandi og
forviða af afli ástarinnar. Þessi ríka stúlka
hafði fylgt manni þessum, þessum bónda.
Sjálf hafði hún gjörzt bóndakona; hún
hafði lagað sig eftir þessu lífi hans, sem
var fagnaðarsnautt, lífsþægindalaust, án
allrar siðfágunar; hún hafði lagað sig
eftir einföldum lífsvenjum hans í öllu.
,,Og hún elskaði hann enn ! Hún hafði
gjörzt bóndakona, með kappa og lérefts-
treyju; hún hafði sezt á tágastól og etið
úr leirskál kjötmusl og kálmeti, jarðepli
og reykt svínsfleski. Hún hafði sofið á
hálmdýnu við hlið hans.
,,Hún hafði ekki hugsað um neitt nema
hann. Hún hafði hvorki séð eftir skrauti,
allsnægtum, né mjúkum legubekkfum;
hvorki hlýjum ilm herbergjanna, sem
fóðruð voru dýrum dúkum, né heldur
mýkt dúnsins, sem líkaminn sekkur niður
í til hvíldar. Hún vissi af engum skorti,
ef hún hafði hann. Væri hann hjá henni,
óskaði hún einskis.
,,í æsku sinni hafði hún yfirgefið lífið
og heiminn; alla ættmenn sína, alla, sem
elskuðu hana; hún hafði farið ein með
honum ofan í þetta ljóta dalverpi. Hann
hafði verið henni alt í öllu, — verið upp-
fylling allra óska hennar og drauma, alls
þess, sem menn eru endalaust að vona,
allra óumræðilegra aftirlangana.
,,Hann hafði algjörlega fylt líf hennar
fögnuði frá uppbafi til enda. Hún hefði
ekki getað verið sælli.
,,Um nóttina, þegar eg var að hlusta
eftir hásum andardrætti gamla hermanns-
ins, sem lá á hálmdýnunni við hlið hennar,
sem svo langt hafði fylgt honum, hugsaði
eg um þetta undarlega og einfalda æfin-
týr, um þessa fullkonlnu ástarsælu, af
efnum svo litlum.
,,Daginn eftir um sólaruppkomu fór eg
á stað, er eg hafði kvatt gömlu hjónin með
handabandi. “
IV.
Sögumaðurinn þagnaði. Kona ein
sagði:
,,Þetta er ekkert. Hugsjón hennar var
of lítilfjörleg, kröfur hennar of nægju-
samar, þarfir hennar of smáar. Hún hlýt-
ur að hafa verið einfeldningur. “
Onnur sagði gætilega: ,,Hvað gjörir
það til! Hún var sæl.“
Þarna varp Korsíka feiknaskugga sín-
um á sjóndeildarhringinn; hvarf svo hægt
í sjóinn; seig út í nóttina. Það leit útfyrir,
að hún hefði birzt að eins til að segja sjálf
sögu þessara tveggja umkomulausu elsk-
enda, sem leitað höfðu hælis á strönd
hennar.
Leiörétting.
I síðasta (ág.) blaði Breiðablika hafa tvær
setningar rugjlast á bls. 45, í öðrum dálki 11. línu
að ofan. Par stendur í ritdóminum um ljóðmæli
Kristjáns Jónssonar : „Pappír er ágætur; letrið
gott ogf frágang'urinn allur hinn prýðilegasti“.
Svo átti sú setning að halda áfram: ,,prentara
og útgefanda til mikils sóma“. En þau orð hafa
vilzt inn í næstu setning á eftir. Þetta eru menn
beðnir að leiðrétta.
BREIDABLIK. Mánaðarrit til stuðning-s íslenzkri
menning. Fridrik J. Bergmann, ritstjóri. Heimili 259
Spence Strreet, Winnipeg. Telephone 6345. Ólafur S.
Thorgeirsson, útgefandi. Heimili og afgreiðslustofa blaðs-
ins 678 Sherbrooke Str., Winnipeg, Canada. Telephone
4342. Verð : Hver árg\ 1 doll. Hvert eintak 10 cts. —
Borgist fyrirfram.
Prentsmidja Ólafs S. Thorgeirssonar