Breiðablik - 01.02.1908, Blaðsíða 10

BREIÐABLIK
138
höfðu reynt alt — en g’átu ekki fengiö
sig til að biðja ölmusu. Bæði voru þau há-
mentuð og stóðu engum á baki að menn-
ingu og siðfágan. Þau voru bæði af góðum
ættum, alin upp í alls nægtum, voru með
allau hugann í heimi fegurðarinnar, og
þóttu bæði gædd ágætum listamanns-
hæfileikum. Þau höfðu lagt pentlistina
fyrir sig og glatt heiminn með listaverk-
um, er ágæt þóttu í sinni röð. Samt
sem áður var eigi þessum listaverkum
svo mikill gaumur gefinn, að þau fengi
lifað af list sinni. Því þeir eru margir,
sem listaverk hafa á boðstólum í annarri
eins borg og Lundúnum. Sá lifir ef til
vill í ails nægtum, sem ötulastur er til að
ota fram listaverkum sínum, þó þau sé
lélegri en hins, sem ekki hefir lund til að
þrýsta öðrum til kaupa. — Svo láta þau
líf sitt, af því heimurinn synjar þeim
brauðs.
Þegar hugsað er um hinn óskaplega
auð, sem saman er kominn í Lundúnum,
og alla þá nautn og munuð, sem þar
á sér stað öðrum þræði, verður harmsaga
þessi næsta átakanleg. Þau létu eftir sig
finnast angurvært bréf, og þökkuðu tveim-
ur eða þremur mönnutn, sem höl'ðu verið
þeim vel. En hins vegar tóku þau fram,
að heimurinn hefði reynzt þeim kaldur og
harðbrjósta. Þau höfðu lifað all-lengi
saman, elskast og borið mótlæti lífsins
og píslir hvort með öðru og þegar þau
þoldu ekki hungurkvalirnar lengur, urðu
þau samferða. Það er ávalt óttalegt,
þegar slíkt kemur fvrir. En hver vill
kasta fvrsta steininum? Og væri nokk-
urum steini kastað, væri ekki eðlilegt, að
honum væri kastað í áttina til þess matin-
félags, sem annað eins lætur geta átt sér
stað. En svona gengur það hvarvetna.
Innan um alls nægtir og óhóf auðugra
manna eru svo og svo margir í öllum
löndum sem á hverju ári verða hungur-
morða fyrir harðýðgi mannfélagsins. Hve
nær verður nokkur varanleg bót á því
ráðin ?
KRISTINDÓMUR OG MANNFÉLAGS-
SKIPAN.
Svo heitir heitir bók (Christianity and
the Sorial OrderJ, ný og stórmerk, eftir
R.J. Campbell, prestinn enska, sem fræg-
ur er orðinn fyrir bók sína um nýju guð-
fræðina. Stefna sú, er kristileg jat'naðar-
kenning nefnist, breiðist nú óðum út á
Énglandi og ganga ýmsir af prestum
þjóðkirkjunnar þar á undan öðrum og'
ljá henni fylgi og skýra. Sú stefna
er nú annars að breiðast um flest krist-
in lönd og ýmsir helztu kristnir áhuga-
menn að skipa sér undir merki hennar á
Þýzkalandi, Englandi ojr í Bandaríkjum.
Campbell og vinir hans í Kongregaziona-
lista-kirkjunni á Englandi hafa gjörzt
flutningsmenn þeirrar stetnu. Hver bók-
in annarri merkari kenuir nú út henni til
skýringar. Sýna þær allar fram á, að hið
upphaflega markmið kristindómsins hafi
verið að koma á nýju mannfélagsskipu-
lagi. Hugmynd guðs ríkis sé mannfélags-
skipan hér á jörðu, þar sem mannkynið
hafi fengið lækning við meinunum mörgu,
sem hafa þjáð það frá upphafi. I stað
þess að láta endurlausnina ná út yfir
mannfélagið alt, hafi hún f)'rir meðferð
kirkjunnar og rás viðburðanlia að eins
náð til einstaklinga. Fagnaðarboðskap-
urinu hafi verið ætlaður mannfélaginn
öllu og hafi átt að ummvnda hið rangláta
skipulag þess eftir anda mannkvnsfrels-
arans,—kjör fátæklinganna að batna, svo
sú ney'ð, sem henni er samfara, hyrfi.
Sögulegar ástæður hafi verið í vegi þess,
að sú fagra hugsjón kristindómsins
næði fram að ganga, hingað til. En aldrei
í sögu mannanna hafi litið jafnvænlega út
fvrir, að þetta gæti hepnast eins og ein-
mitt nú. Áhugi hefir naumast nokkurn
tíma verið jafn-mikill í heiminum fy'rir
þessu og nú, og tilfinning aldrei jafn-rík
fyrir óréttlæti þess skipulags, sem nú er,
þar sem lítill hluti mannanna veltir sér í
nautn og munaði auðæfanna, en mikill
meiri hluti á við fátækt og örbirgð að
húa. Bók Campbells er frábærlega ljós
að hugsan ogbúningi og lætur þeim verða
heitt um hjartað, er lesa. Hrey'fingin öll
er borin af heitum kristindómi og brenn-
andi áhuga fyrir velferð mannanna.