Breiðablik - 01.03.1908, Blaðsíða 16

i6o
BREIÐABLIK
sem honum sýndist líkjast hermannakufli,
standa við fjarlæg'ari sporöinn á dálítilli
brú fram undan. Þegar lestin nálgaðist,
fór maðurinn að ganga yfir brautina.
Kyndarinn hrópaði til vélarstjórans, að
maður væri framundan á brautinni; hann
yrði að minka ferðina, annars vrði mað-
urinn fyrir lestinni og biði bana.
,, ,Bíða bana skal hann,‘ sagði vélar-
stjórinn, og blótaði. ,Eg er búinn að
drepa hann hundrað sinnum, en eg ætla
að drepa hann í nótt svo greinilega, að
hann verði ekki á gangi aftur1.
,,Um leið hleypti hann ógnarskriði á
lestina, sem náði manninum, kastaði hon-
um áfram og til hliðar og rann svo yfir
hann. Kyndarinn sór, að gamalmenni
þetta hefði verið óhult, ef hraðinn hefði
verið minkaður en ekki aukinn. Hann
bar það líka, að vélarstjórinn hefði náð
sér fljótt aftur, minkað hraðann og þózt
vera kotninn í nánd við brautarstöð, þó
hún í raun og veru væri í tíu mílna fjar-
lægð. Kyndarinn bað hann að láta lest-
ina fara aftur á bak, þangað sem maður-
inn væri, en vélarstjórinn hló að því og
setti þvert nei fyrir.
,,Samt sem áður lét hann að lokum til
leiðast. Er þeir nálguðust staðinn,
spurði hann, hvort þar væri dálítið rautt
hús með fornfálegu þaki, og brú með
skýli yfir. Það komst upp, að hann þekti
staðinn svo vel, að kyndarinn var sann-
færður um, að hann hefði sagt ósatt, þeg-
ar hann aldrei þóttist hafa farið þessa
leiðáður, og alt hefði verið gjört af ásettu
ráði og fullum vilja. Um leið og húsið
sást úr vagnglugganum, lét hann lestina
nema staðar og báðir gengu eftir braut-
inni. Aðrir lestarmenn voru komnir þar
á undan þeim og beygðu sig yfir eitthvað,
seni lá á jörðinni. Þeir hörfuðu frá, er
hann kom. En er vélarstjórinn sá lík
gamals manns, lítils vexti, liggja af-
skræmt og sundurmarið fyrir sér í gam-
alli, blárri yfirhöfn, rak hann upp ákaft
öskur ■— varð brjálaður og hefir verið
það síðan.
,,Eg ritaði þegar fulla skýrslu um
rannsókn mína, lét uppdráttinn fylgja
henni, sem niaðurinn hafði sjálfur gjört,
og vegna skýrslunnar, sem tekin var góð
og gild, var hann sýknaður af að hafa
framið morð viljandi. En brjálsemi hans
hélt áfram þangað til hann dó; var hann
þá í gæzlu, en ekki óður.
„Skömmu eftir, að hann hafði verið
sýknaður fór eg með umsjónarmanni
brautarinnar, til að skoða staðinn. Eg
bað hann að segja mér ekki til, en láta
mig kannast við hann, eftir lýsingunni,
er að honum kæmi.
,,Við fórum yfirýmsar bugður, en sein-
ast sá eg eina, þar sem dálítil brú var
framundan með þaki yfir. Býflugna-
stokkarnir voru þar líka og rauða húsið,
alt eins og lýst var. Eg stóð á fætur
og steig af lestinni með umsjónarmanni
brautarinnar, án þess að mæla orð af
munni; við vorum beint fram undan hús-
inu; alt stóð nákvæmlega heima.
,,Eg sat undir apaldi og sagði giftum
syni mannsins, sem dáið hafði, alla sög-
una. Seinast spurði eg hann, hvernig
hefði á því staðið, að faðir hans heffil
verið í yfirhöfninni, sem líklega hefði
verið leyfar frá þrælastríðinu, og það á
heitum degi í júnímánuði.
,, ,Það finst mér undarlegast aföllu,1
sagði sonurinn. ,Flækingur einn, sem
komið hafði deginum áður, átti yfirhöfn-
ina. Hann hafði sofið úti undir beru lofti
í heyi og breitt hana efan á sig. Hann
hafði kastað henni yfir býflugnastokkinn
um kveldið, og faðir minn hefir velt honum
um, þegar hann tók hana. En ekki get
eg gjört vður neina grein fyrir, hvers
vegna hann fer í hana á heitri sumarnótt
— eða skiljið þér það?‘
,,Eg svaraði honum ekki, því eg átti
ekkert svar.
,,Hver veit?“
BREIDABLIK. Mánaðarrit til stuðningfs íslenzkri
menning-. Fridrik J. Bergmann, ritstjóri. Heimili 259
Spence Strreet, Winnipeg. Telephone 6345. Olafur S
Thorgeirsson, útgefandi. Heimili og afgreiðslustofa blaðs-
ins 678 Sherbrooke Str., Winnipeg, Canada. Telephone
4342. Verð : Hver árg. 1 doll. Hvert eintak 10 cts. —
Borgist fyrirfram.
Prentsmidja Ólafs S. Tiiorgeirssonar.