Breiðablik - 01.04.1908, Síða 1

BREIÐABLIK.
Mánaöarrit til stuöning-s íslenzkri menning.
FRIÐRIK J. BERGMANN
RITSTJÓRI
II. Ar. APRÍL 1908. Nr. 11.
Þekking og trú.
ARGIR óttast þekk-
inguna. Þeir ótt-
ast, að hún sé að
eins til ills í þeini
efn um, sem mest
er um vert. Einkum hafa þeir
sterkan ímugust á henni þar sem
trúin er annars veg"ar. Hún sé
óvinur hennar, en eigi fóstbróðir.
Starfsvið þekking"arinnar vilja þ2:r
hafa sem þrengst og' landamæri
alveg- ákveðin. Seilist þekking"in
út fyrir þau landamæri, sé hún
tekin að brjóta land trúarinnar
undir sig-. Yfirlæti vísindanna
ætli sér þetta líka. Brátt skilji
þau ekkert af landareig*n trúarinn-
ar eftir.
En er eigú alt þetta misskilning--
ur? Er eig-i þekkingin ávalt sann-
ur fóstbróðir trúarinnar? Mun
eigi mönnum ætlað að þekkja alt,
sem þeim er unt að þekkja ? Er
eigi misskilningur ávalt á ferðum,
er þær virðast hvor annarri and-
vígar? Misskilningur getur átt
sér stað bæði í þekkingaratriðum
og trúarefnum. Þann misskiln-
ing eiga þær systur að hjálpa hvor
annarri til að laga. Samrýndar
systur eiga þær að vera; þekking-
in samrýnd trúnni, trúin þekk-
ingunni.
Hver maður á dálítið af þekk-
ingu og flestir dálítið af trú. Eng-
inn rná bera þetta í brjósti sem
tvö fjandsamleg öfl. Þá rísa þær
upp hvor um sig og veita hvor
annarri banatilræði. Þá sloknar
ljósið í hjarta hans og honum
verður dimt fyrir augum.
Land trúarinnar er ótakmarkað.
Aldrei verður þar landþrot, hvern-
ig sem þekkingin færir út tak-
mörk sín. Hver sigur þekking-
arinnar er trúnni stuðningur. Á-
reiðanleg þekking er fótstallur
trúarinnar. Eftir því sem hann