Alþýðublaðið - 09.04.1921, Blaðsíða 1

Alþýðubladid
Gefið út aí Alþýdnflokknnm.
1921
Laugardagina 9. apríl.
80. tölubi.
EftÍFvinnan enn,
í gær auglýstu atvinnurekendur
{eitthvað um fjörutíu að tölu) að
|»eir borguðu eftirvinnu á virkum
dögum með 1 kr. 50 au. klst. frá
€—10 síðdegis, en næturvinnu
(frá 10—6) og sunnudagavinnu
með 2 kr. klst.
Auglýsing þessi reið alveg f
bága við samþykt þá, er verka-
mannafélagið Dagsbrún hafði gert
um að eftirvinnu og sunnudaga-
vinnu ætti að borga með 3 kr.
hverja klst, en það að atvinnu-
rekendúr auglýsi hvað þeir vilji
borga fyrir vinnu, er alveg sams
konar eins og alþýðan tæki sig
saman og auglýsti hvaða verði
hún vildi kaupa dúnka og dalla,
púðursykur, rúsínur og græusápu
hjá kaupmönnum, en hætt er við
að þeim þætti það fremur skríti-
legt ef alþýðan tæki upp á því,
og er það þó að engu leyti ann-
áð en þegar atvinnurekendur íara
að setja verð á það sem verka
inena hafa að selja: vinnuna.
Eftirvinaa.
Helzt ætti eftirvinna aldrei að
«iga sér stað, og því síður nætur-
vinna eða sunnudagayinna. Nokkra
klukkutfaaa eftirvinna slítur verka-
manninum, sem búinn er að vinna
allan daginn, meira en sjálft dags-
verkið, og næturvinna er stóróholl
heilsu verkamannsins, og í okkar
erfiða íslenzka veðráttufari oft bein-
Ifnis hættuíeg iífi verkamannanna
og margir hafa fengið lungnab6Igu
og dáið af afleiðingum næturvínnu.
XJm sunnudagavinnu er það að
segja, að þeim sem vinnur baki
brotnu í sex daga, veitir alls ekki
af að hvíla sig sjöunda daginn,
og margt má fleira segja um hana,
sem hver maður veit, svo sem að
sunnudaginn eigi lögum samkvæmt
að halda heilagan.
¦ Út frá þvi sjónarmiði að eftir-
vinna (þar með talia aæturvinna
og sunnudagavinaa) eigi ekkt að
eiga sér stað nema í brýnustu
nauðsyn, hefir verkamannafélagið
sett á hana þetta verð, 3 kr. kl.-
tfmann. Of lengi hefir það átt sér
stað að eftirvinna hafi verið unnin
án þess nauðsyn hafi krafið, og
það er ekki langt sfðan nætur-
vinna var unnin í togaranum Gylfa,
sem sfðan lá hér heilan dag.
BryggjHgaman.
Vegna auglýsingar þeirrar frá
atvinnurekendum sem fyr var get-
ið, mátti búast við að reynt yrði
að láta vinna eftirvinnu í ein-
hverjum togurum fyrir kaup, er
væri undir taxta verkamannafé
lagsins, Gengu þvf tíu af kjðrnum
foringjum verkalýðsins laust fyrir
kl. 6 e. h. niður á hafnarbakka,
þar eð vérið hafði verið að skipa
upp úr nokkrum togurum þar. En
vinna var hætt í öllum togurum
nema Þóróifi, sem er eign Hf.
Kveldúlfur, en togari þessi lá við
logólfsgarðinn.
Var nú farið fram á það við
yfirmann vinnunnar þar, að hann
léti mennina hætta, eða lofaði
þeim 3 kr. um kl tfmann fyrir
eftirvinnuna. Sagðist hann til'hvor-
ugs hafa vald, og stóð í því þófi
dálitla stund, því foringjar verka-
manna vildu fara með svo mikl-
um friði sem unt væri, én heldur
ekki meirum. En er fullséð var
um að ekki ætti að ganga að
hinum réttmætu kröfum verka-
lýðsins, var því lýst yfir að nú
stanzaði vinnan, og verkamönnum
sagt að koma f land. Voru verka-
menn um borð seinir til, enda
mun mikið hafa verið þar &t sveita
mönnum (utanfélags) en þó stanz-
aði vinnan rétt strax, enda var
þá komið svo margt af verka-
mönnum á bryggjuna, að ómögu-
legt var að koma neinúm fiski l
land. Haldið var áfram að aka
burt fiski þeim er kominn vár á
bryggjuaa, og eins voru fiskikass-
Séra Jikeb Xristinsson
flytur erindi um
Síefnuskrá gufispekiíá
í Nýja Bíós soonudaglim
10. apr. næstk. ki. 3 e. h.
Aðgöngumiðar á krónu
seldir við innganginn. —•
Ágóðanum varið til hjálp-
ar austurrískum börnum.
arnir látnir um borð jafnótt og
þeir komu tómir út landi. Haldið
var og áfram að aka nokkrunt
vögnum af kolum út á bryggju
(sem var akkorðsvinna), en ekki
voru þau látin um borð.
Komu nú á vettvang tveir sf
framkvæmdarstjórum Kveldúlfs,
þetr Richarð og Haukur Thors
(og nokkru síðar Kjartan Thors),
Var þá álitið sjálfsagt, að leitast
fyrir bjá þeim um það, hvort þeir
vildu ganga að skilyrðum verka-
lýðsins, og var það gert, en á-
rangurslaust.
Stóð nú stapp þetta ttokkra
stund og vair ekkert aðhafst. Komu
nú á vettvang tveir lögregluþjón-
ar, og höfðu þeir Thorsbræður,
að sögn, sent eftir lögreglunni.
Tóku Iögregluþjónarnir sér stöðu
milli kolapoka hrúgunnar og skips-
ins, og var nú gefin skipun um,
að láta fram kolin. En úr þvl
varð ekkert, því verkamenn í landi
stóðu ofan á þeim, enda ekki nema
einn maður (sem er ársmaður hjá
Kvðldúlfi), sem reyndi að skipa
þeim fram. Leit þarna um tíma
ófriðlega út, því verkámenn héldu
að lögreglan ætlaði að taka máí-
stað útgerðarmanna; fór annar
lögregíuþjónninn áð sækja eitt-
hvað inn á sig, og'héldu mennt
að hann ætlaði að taka upp staf,
en það voru bara dósirnar hans.
Leið ntS langur tími án þess