Dagsbrún - 06.11.1915, Síða 4

70
DAGSBRÚN
Brúkaðar sögubækur,
erlendar og innlendar, kenslubækur fyrir
barnaskóla og æðri skóla, og allskonar frseöi-
bækur, fást með niðursettu verði í
Bókabúðiimi á Laugaveg 22.
Fataefni,
saum og til fata hvergi ódýrara.
Blá fataefni nýkomin. — 10—20. kr. sparn-
aður á hverjum klæðnaði hjá
Guðm. Si^urðssyni,
Laugaveg 10.
nema með því móti einu, að þair
ekki kynni sér hana nóg.
Keir Hardie varð þingmaður
1892 og var það jafnan siðan.
Fyrir hans daga fyltu þingmenn
verkamanna flokk með „frjáls-
lynda“ flokknum, sem kallar sig,
en Keir stofnaði verkamannaþing-
flokkinn enska („Labour Party“).
Þingræður Keir Hardie voru ávalt
mjög mikilvægar og vöktu ætíð
mikla eftirtekt einnig meðal mót-
stöðumannanna í enska þingsaln-
um. Enginn fékk batra hljóð þar
en hann.
Ég heyrði hann tvisvar tala til
fólksins, hann talaði framúrskar-
andi vel, og einkum var eins og
maður hlyti að trúa því er hann
sagði.
Keir Hardie var mikill bindind-
isvinur. Ó.
Úr eigin herbúðum,
Hásetafélag Reykjavíkur
hefir nú kosið stjórn. Jón
Bach er formaður, auk þess
eru í stjórn: Guðleifur Hjör-
leifsson, Björn J. Blöndal, Guð-
mundur Kristjánsson, Jón Ein-
arsson yngri, Jósef Húnfjörð
og ólafur Friðriksson.
Jón Guðnason sem mest
gekst fyrir félagsstofnun þess-
ari, var farinn aftur út á salla
vatnið áður en stjórn var kos-
in; hafði beðist undan kosningu.
Miðvikud. 3. þ. m. var á ný
haldinn fundur. Voru þá auka-
lögin samþykt. Félagið sendir
Guðleif Hjörleifsson og Rósin-
kranz ívarsson til þess að vera
viðstaddir við hásetafélagsstofn-
un í Hafnarfirði, og þá Jón
Brynjólfsson, .Jósef Húnfjörð
og Björn Blöndal til þess að
greiða fyrir hásetafélagsskap á
Akranesi.
Yerkmannasambiiml.
Á síðasta fundi í verkata.fél.
Dagsbrún voru kosnir tveir
menn (Ottó N. borláksson og
Ólafur Fi'iðriksson) til þess á-
samt tveimur meðlimum, sem
væntanlega yrðu kosnir úr
hverju af þessum félögum:
Prentarafélaginu, Bókbands-
íslenzka
togarastakka
selur JFón Bach,
Hverflsgötu 58 A.
sveinafélaginu, Verkakvennafé-
laginu og Hásetafélaginu að
reyna að koma á sambandi og
fastri samvinnu milli islenzkra
verklýðsfélaga.
Hásetafélagið hefir nú kosið
Guðleif Hjörleifsson og Jónas
frá Hriflu.
Skófatnaður.
Blaðið „íslendingur11 flytur 8/io þessa
smágrein:
Hvar lendir, þar sem mörg böm
þarf að klæða til fótanna í þessari
dýrtíð ? Fátt er skaðlegra fyrir
heilsuna en kaldir og blautir fæt-
ur, svo hér eru góð ráð dýr.
Yæri ekki ráðlegt að fara að
dæmi Dana, Færeyinga og fleiri
góðra manna og taka upp lágu
tréskóna (klossana)?
Þeir eru ódýrir, hlýir og sterkir.
Þegar börn fara að venjast við að
ganga á þeim, fellur þeim það vel.
Mikið mætti spara aðra skó
með þeim, þó ekki sé hægt að
nota þá alla daga. íslenzka skó
er ekki ráðlegt að hafa innan í
tréskónum, eins og sumir gjöra,
það er stirt, og maður verður
valtur á fótunum.
Skó til að bregða á sig, þegar
inn er komið, ætti að vera hægt
að búa til á heimilinu kostnaðar-
lítið. H.
Himinn og jörð.
Myrkvar 1916.
Á árinu Bem kemur verða tveir
tunglmyrkvar, sem sjást hér á landi,
og einn sólmyrkvi.
Tunglmyrkvarnir eru báðir litlir,
þeir eru 20. Janúar og 15. Júli. Sól-
myrkvinn er 3. Febr. og hylur meira
en helming sólarinnar þegar hann er
mestur.
Ilimbriminu
er með stserstu fuglum hér á landi
síðan geirfuglinn leið.
Piano. Fiðla, Grammofón,
Guiter, Zither, Básúna, Cornet. —
Einnig nótur fyrir Píano og Orgel.
Til sölu á Laugaveg 22 (steinh.).
Himbriminn er hér árið um kring.
Hann verpir við flest heiðavötn, sem
silungur er í, en sjaldan verpir nema
eitt par við hvert vatn. ísland er
aðal-varpstaður himbrimans hér i Ev-
rópu. Hann verpir tveimur eggjum.
Himbriminn syndir og kafar frá-
munalega vel.
Stóri fuglinn með hvítu bringuna í
glugga Thorvaldsens basarsins er him-
brimi. Nafnið við fuglinn stendur á
ensku, en það eru tvær villur í því,
sem væri eins gott að væru leiðréttar.
Fuglinn heitir á ensku; Great Northern
Diver, en ekki: Gret Nordern Diiver.
Þetta og hitt.
Úflatningsbann á veiðarfæruni
er komið á í Noregi. Eigi er líklegt
að það sé sérlega mikilvægt fyrir okk-
ur íslendinga.
Siglufjörður.
Jóhann Einarsson frá Laufási
skrifar ritstjóranum um Siglufjörð:
— — — Þar er nú líflð
margbreytilegt um sumartím-
ann meðan sildin er — höfnin
full af skipum, stórum og
smáum og krökt af fólki á
bryggjunum og götunum, sem
hangir saman í hnöppum á
sunnudagskvöldunum og eru
auðþekt útlendingseinkennin.
Sumir eru góðglaðir og all-
háværir. Á einum stað heldur
Herinn samkomu; þar hrúgast
fólk að, sumt af einskærri
guðhræðslu og aðrir af forvitni
til að horfa á andlit þeirra
sem viðstaddir eru. Suðureftir
öllum vegi, jafnvel lengst inn
með firði, eru hópar af fólki
á skemtigöngu, það heíir valið
sér kvöldkyrðina til þess að
kynnast i, og uppi í hlíðarlág-
unum er sitjandi og liggjandi
fólk í margvíslegum hugleið-
ingum. Rökkrið legst hægt og
hægt yfir alt og alla og hug-
irnir laðast meir og meir sam-
an. Alt í einu drynur í síldar-
dalli úti á höfninni. Það er
kveikt á rafmagnsluktunum
niður á bi'yggjunni og skips-
skrokkurinn líður upp að
bryggjunni hlaðinn silfri til
að sjá. Siðan er farið að aka
síldinni upp í síldarkassana.
Litlu síðar heyrist undirgangur
mikill og dynkir, það eru
skjaldmeyjar hervæddar gulum
olíuklæðum stirndum af glans-*
andi síldarhreistri, i klofháum
rosabullum. Þær ganga beint
að síldarstampahlaðanum, ber-
andi á kvið sér, eða dragandi
þaðan eins max’ga stampa og
orkan leyfir, og reyna að velja
sér sem beztan stað við kass-
ana. En samlyndið er sjaldan
gott og eru þess ekki allfá
dæmi að slys hafi hlotist af
olnbogaskotum þeirra og
rassaköstum.
Hvergi er betra neftóbak,
en í Litlu búðinni Þingholts-
stræti (beint á móti L. G. L.).
Silfurhjörðin.
(Frh.) ----
„Svona sex vikur".
„Geta þessar stóru verksmiðjur
borgað sig með því móti?“
„Já, ágætlega, þær gefa oft af
sér 100°/o á ári eða jafnvel meira
en það. Fyrir tveim árum síðan
kom skip hér inn á höfnina hlaðið
timbri, vélum, kolum o. fl. og
með fjölda af verkamönnum. Þeir
bygðu hér verksmiðju og höfðu
hana tilbúna þegar „gangan" byrj-
aði. Þegar þeir héldu héðan aftur
í Ágúst höfðu þeir aflað svo mik-
inn lax, að hann var helmingí
meira virði en öll útgerðin hafði
kostað, verksmiðjan, vélarnar og
alt! Og þó hafði útgerð Willis
Marsh borgað sig ennþá betur,
árið áður, en verðið á laxi var
líka sérlega hátt þá. Á næstu
vertíð verður sérlega góður afli“.
„Því þá það?"
„Af því að fjórða hvert ár er
laxablaupið sérlega stórt. Það
árið sem forsetakosning fer fram
í Bandaríkjunum er laxinn stygg-
ur og lítið af honum. Og við það
hækkar hann í verði. En hvert ár
sem nýr forseti tekur við sfjórn
í Bandaríkjunum, er ógrynni af
laxi“.
Boyd hló. „Það er svo að sjá,
sem Alaska-laxinn sé meira gef-
inn fyrir pólitík en eg er. Skyldi
hann vera Republikanari eða
Demokrat?“
„Laxinn er rauður, svo eg býst
við að þér munduð kalla hann
socialista“, sagði Cherry, og hló.
Boyd Emerson stóð upp og fór
að ganga um gólf.
„Og þér haldið að það græðist
svona mikið á öllum niðursuðu-
verksmiðjunum?“
„Áreiðanlega“.
„Eg hefði enga hugmynd um
að fiskiveiðar gætu verið svona
arðsamar hér í Alaska!“
„Nei, það vita fáir um það
nema þeir sem veiðarnar stunda.
Kalvíkurfljótið er hin dásamlegaflti
laxa-elfur í heimi, því hún hefir
aldrei brugðist. Þessvegna reyna
niðursuðufélögin að gera ferða-
mönnum er hér fara urn ómögu-
legt að standa hér við stundinní
lengur, og þess vegna var yður
úthýst“.
„Hvað mundi þurfa stóra upp-
hæð, til þess að setja á stofw
niðursuðuverksmiðju og reka hana
fyrsta árið?“ spurði Boyd.
Haupeiidur blaðsins, sem
ekki fá blaðið skilvíslega eru beðnú
að láta ritstjórann vita.
Ritstjórann er fyrst um sini1
að hitta í Suðurgötu 14. Sími 40L
Prentsmiðjan Gutenbei'g.