Dagsbrún - 20.11.1915, Blaðsíða 2

74
DAGSBRÚN
Verkamenn!
Biðjið kaupmann yðar um Sanitas alkunnu sœtsaít.
Svar.
15 aurar.
Nú fyrst um sinn selur
verzl. VON, Laugfavegi 55.
Steinolíu
fyrir 15 aura pr. lítir, ef keyptir eru minst 10 lítrar i senn.
Talsími 353.
í Bókabúðinni
á Laug-aveg- 22, fæst:
L j ó ð m ae 1 i J. Þórðars. 0,60 (áður 1,25). — BóndinnA. Hovden 0,75
(1,60). — JónArason, sjónl. 1,60 (2,60). — Svorð og Bagall 0,60
(2,00). — Oliver Twist 2,00 (3,00). — Tíu kvöld í veitingahúsi
1,00 (1,75). — Leiðarvísir í sjómensku Sv. E. 0,35 (0,60). — L a g a-
safn handa alþýðu, alt, 12,00 (18,00). — Opinberunarbókin
1,00 (1,75). — Framtíðartrúarbrögð P, E. 0,40 (0,76). — Al-
þingi srímur framh.
Bækur afgreiddar út um land gegn fyrirfram borgun, *yy
Fataefni,
saum og til fata hvergi ódýrara.
Blá fataefni nýkomin. — 10—20. kr. sparn-
aður á hverjum ldæðnaði hjá
Guðm. Sigurðssyni,
Laugaveg 10.
Eftir tilmælum hlutaðeig-
anda, vil i ég biðja yður herra
ritstjóri að láta þess getið í
heiðruðu blaði yðar, að fyrir-
spurn minni, i síðasta blaði
olli misskilningur, sem ég nú
er búinn að fá leiðréttan.
Annars væri það mjög svo
ákjósanlegt, að bæjarfógeti gerði
mönnum undantekningarlaust
þann góða greiða að senda
þeim einhvern af lögregluþjón-
um bæjarins með ógoldna
skatta, rétt áður, en lögtak ætti
fram að fara, svo menn ættu
þá kost á að losna við 50 au.
vottagjaldið — en það munar
fátækan — en oft veldur ó-
viljaverk hjá mönnnm, að op-
inber gjöld eru ekki greidd í
tíma; með því líka að lög-
regluþjónarntr hér virðast all-
oftast ekki hafa frekari þæg-
inda-skyldum bæjarbúa að
gegna, og yrðu menn þá al-
ment ánægðari með að gjalda
þá skatthæð til bæjarins, sem
laun þeirra valda.
18. nov. 1915
Haraldur Jónsson.
Úr eigin herbúðum.
Af Akureyri
er rilstj. skrifað: »Verka-
mannafélagið hér gengst fyrir
stofnun kaupfélags fyrir bæinn.
það er búið að samþykkja lög
þess. Félagið tekur líklega til
starfa eftir nýárið, og verður
fyrst uni sinn tneð pöntunar-
fyrirkomulagi; selur vöruna fyrir
sannvirði, og leggur 2°/» i vara-
sjóð.
Verkamiíhnafélag Akureyrar
heflr nú 270 borgandi með-
limi. Eftir því ættu að vera í
verkamannafél. Dagsbrún hér í
Rvík ein fimtán hundruð eða
svo. Hvað skyldi valda deyfð-
inni hér í Rvík?
Verkmannasarabandið.
þeir menn, er falið hefir verið
að semja lög fyrir væntanlegt
verkmannasamband, eru:
Hásetafélag Rvíkur:
Jónas frá Hriflu,
Guðleifur Hjörleifsson.
Prentarafélagið:
Jón þórðarson,
Guðjón Einarsson.
Verkakvennafélagið:
frú Jónína Jónatansdóttir,
frú Karólína Síemsen.
Rókbandssveinafélagið:
Gísli Guðmundsson,
þórleifur Gunnarsýou,
Islenzka
togarastakka
selur Jón Bach,
Hverfisgötu 58 A.
Verkam.féi. Dagsbrún:
Otto N. Þorláksson,
Ólafur Friðriksson.
Nefnd þessi hefir þegar haldið
nokkra fundi.
Verkakvennafél. »Framsókn«
hélt árshátíð sína Sunnudaginn
14. þ. m. í G.-T.-húsinu. Var
þangað boðin stjórnin úr verk-
mannafél. »Dagsbrún« o. fl., og
veitti félagið gestum sínum ríf-
lega. Voru margar ræður haldn-
ar, og ein þeirra fyrir Duus,
sem með liátlalagi sínu hefði
opnað augu alþýðumanna fyrir
ýmsu, sem nauðsynlegt væri að
þeir hefðu augun opin fyrir, en
hefðu ekki haft hingað til.
Á eftir dönsuðu ungu stúlk-
urnar fram á nólt, og sögðu
þær, er á horfðu, að ekki bæri
á að þær ungu ekki skemtu
sér þó engir »kavallerar« væru.
Líka fyrir norðan!
Af Akureyri er ritstjóra þessa
blaðs skrifað: »Sendu okkur Iög
hásetafélagsins, svo stofnum við
einnig hásetafélag hér«.
Morgunblaðið og grúturinn.
Blað Finsens er að verða
stórfrægt fyrir framgöngu sína
í opínberum málum. Það n^'ð-
ist á aumingjanum eins og M.
Jóhannesson hefir sýnt. Það
veit að sveitaómagar geta litla
mótstöðu veitt, þó að sparkað
sé i þá. Og það er þó alt af
ánægjan fyrir sumt fólk * »ef
einhver er iuni, sem grætur«.
Það samsinti erindi skipstjór-
anna, og linti ekki látum að
óvirða Guðm. Jakobsson af því
hann var ekki nema alþýðu-
maður. Það snýkti upp á land-
stjórnina í fyrra þegar skifta
átti skeytapeningunum. Það er
sí og æ að glepsa í bannlöginn
og mun þykja helst til erfitt
fyrir höfðingjana að »smuggla»
inn brennivíni. Það er nú
seinast að slá sér upp á grútn-
um hjá laugunum. Einhver
Norðmaður, sem áður veitti
forstöðu vissum »klúbb«, þar
sem »betri menn« úttu alhvarf,
er að stofna grútarstöð hjá
Laugunum, og allir höfðingjar
bæjarins virðast sammála um
að veita þetta, og Mbl. afsakar
þetta. En öllum almenningí er
þessi grútarstöð sannur við-
bjóður. Meun vita að þaö er
þarfleisa að setja grútinn þarna;
nógir aðrir staðir lengra frá
bænum. Af stöð þessari mundi
Ieggja binn versta og óhollasta
daun yfir bæinn, og það er
samdóma álit allra, sem vit
hafa á, að grútarstöð hjá Laug-
unum eyðileggur sundið þar
bæði fyrir börnum og sjó-
mönnunum, sem ekki hafa haft
athvarf annarsstaðar. Þeir ríku
geta farið i baðhúsin, ekki sízt
þeir, sem eru hluthafar í grút-
arfélaginu. En hvaða tilveru-
rétt heíir það blað, sem beitir
áhrifum sínum tit að vinna
bæjarfélaginu óheill eins og
bersýnilegt er um framkomu
Mbl. í þessu máli. Bænum er
gagn að Laugunum, tjón að
grútnum hjá Strand, en mink-
un að halda uppi dagblaði,
sem afsakar annan eins ó-
þverra eins og þetta grútarfyr-
irtæki. J. H.
Himinn og jörð.
Stór hrútsliorn fókk Ríkarður Jóns-
son send austan af landi. Þau voru 91
em. löng hvort þeirra, og voru þó ekki
nema af 5 vetra hrút.
Híiineri (Lamna cornubica) fékk tog-
arinn Marz i botnvörpu hér á dögun-
um. Hátnerin (oða hamar) er hákarln-
tegund, og get.ur orðið alt að því
10 feta löng. Hámerin er ekki eins
mikið við botninn eins og hákarlinn,
en heldur sig oftast ofar í sjónum, og
eltir oft- síldartorfur (Danir kalla há-
mórina sildar-hákarl). Það er álitjð að
hámerin hrygni ekki, heldur fæði
sér lifandi unga eins og háfurinn.
Hcgrinn (Ardea cinerea) er tnjög
sjaldgæfur hér á landi, helzt sést hanB
við sjó. Hann er einhver allra falleg'
asti fuglinn okkar, og ættu mcnn »5
láta hann og aðra sjaldgæfa fugl*
í friði, i stað þess að elta þá með byssu.
Ekki vita menn til þesB að hegrino
verpi hér.
Hann varð einkis var.
Maður hitti maun, sem var spiritistii
og sagði við hann: „Hér skal eg sýn»
þér dálítið, sem eg býst við þú hafir
gaman að athuga, af því þú ert spiri'
tisti“. Síðan túk hann eldspítnastokk
upp úr vasanum, opnaði hann og tók
eina eldspítu til hálfs, upp úr honuffl*
Síðan lokaði hann honum aftur, og tók
að sarga spítunni fram og aftur. „Líttu
á“, sagði hann, „gerðu svona um stund“*
Spíritistinn, sem var ákafur tilrauna-
maður, lét okki segja sér það tvisvar*
Þegar hann var búinn að gera þetta >
ginar fimm mínútnr með mcstu alvöi’Ui
segir hinn: „Verðurðu var við nokkuð?
En hann sagðist einkis verða var. Eftir
nokkra stund spyr hinn aftur sömu
spurningunni, en hann kveðst ekki ver»
neins var. Þá segir hinn: „Eg er alveg
hissa; sérðu þá heldur ekkert? Sérðu
ekki einu siuni það, að eg er að ger*
gys að þór?
H.aupeii<liir bladslns, sem
ekki fá blaðið skilvíslega eru beðfli'í
oð lúta rítstjórann vita.
Bitstjórann er fyrst um eioá
að hitta í Bnðnrgötn 14 kl. 3—5
e. m. Sími401.
Pr'entBnjWjan tiuíenöe'fg.