Dagsbrún - 27.11.1915, Blaðsíða 4

78
DAGSBRÚN
Rósinkranz Ivarsson,
sem mikið starf liggur eftir i
Hásetafélaginu, þó ungt sé, fer
utan með skipinu »Alfa«, sem
selt hefir verið til Noregs.
Kaupmaður rekinn.
Verkamannafél. »Báran« á
Eyrarbakka sýndi af sér þá
röggsemi að það rak úr félag-
inu kaupmann (Jóh. V. Dani-
elsson) sem var í því.
Það eiga engir vinnuveitend-
ur né kaupmenn né aðrir sem
hafa hag af því að kaupið sé
lágt, eða búðarvarningur dýr,
að vera í verkamannafélögum.
Vonandi taka önnur félög það
nú eftir þessu félagi að fara að
hreinsa til hjá sér.
Útbreiðslufnnd
ætlar verkamannafél. Dags-
brún að halda 12 n. m.
»Njörður«.
A það skip yar lögskráð
Fimtudag síðastl. Gengu tveir
Hásetafélagsmenn af skipinu
af því þeim var ekki boðið
nema 70 kr. Skipstjórinn sá
sér ekki annað fært en að
spara 2 kr. 50 aura á hvorum
fyrir útgerðina (5 kr. á mán-
uði í V2 mánuð).
Sambandsnefmlin
hefir nú haldið 8 fundi og
fer nú að styttast verk hennar.
Upp á Akranes
fóru þeir Jósef Húnfjörð og
Jón Brynjólfsson í umboði
Hásetaíélags Rvíkur, til þess
að tala fyrir félagsskapnum
þar.
Himinn og jörð.
Hreindýrshorn,
sem var með 7 tindum og meira
en metir á lengd, var Ríkarði Jóns-
syni sent austan af landi, ásamt hrúts-
hornunum, sem getið var um í síðasta
blaði. Hafði horn þetta fundist ein-
hvernstaðar uppi í óbygðum. Þegar sá
þetta ritar hélt á horninu fanst hon-
um óskiijanlegt að svona stórt horn
skyldi geta vaxið á hálíu ári, en
svona er það nú samt, því hreindýrin
fella hornin árlega, og árlega vaxa
þau á ný.
í fyrra var skotið hreindýr austur á
Seyðisfiaði, og hélt sá, sem skaut, að
hann hefði drpið björn. Var mikið
hlegið að þessu þegar fregnin barst út
um land. En þetta var einmitt á þeim
tíma sem dýrin oru kollótt, og auk
þess var dýrið á sundi þegar maðurinn
sá það, og skaut, svo þetta var ekki
sú glópska, sem margir héldu. Hrein-
dýrin synda ágætlega.
Tunglfisknrinn
(Orthagoriscus mo!a) er mjög sjald-
gæfur hér. Tveir hafa þó rekið síðan
um aldamót, og voru þeir hvor um
sig yfir cí álnir á lengd. Haustið 1902
náðist tunglfiskur lifandi við Innri-
hólm í Hvalfirði, og má sjá útstopp-
aðan ham af honum á Náttúrugripa-
safninu hér í Rvík (í Safnhúsinu við
Hverfisgötu, opið á sunnudögum frá
hálf tvö til hálf þrjú; aðgangur
ókeypis).
15 aurar.
Nú fyrst um sinn selur
verzl. VON, Laug’aveg’i 55.
Steinolíu
fyrir 15 aura pr. lílir, ef keyptir eru minst 10 litrar í senn.
Talsími 353.
Fataefni,
saum og til fata hvergi ódýrara.
Blá fataefni nýkomin. — 10—20. kr. sparn-
aður á hverjum klæðnaði hjá
Gruðm. Sig-urðssyni,
Laugaveg 10.
Bækur.
um jafnaðarstefnuna, sem eru til á
bókasafninu á Akureyri:
1. Pabiske Essays om Sooialismen (C:
d. 42).
2. G. von Gizycki: Social Ethik (C.
c. 56(.
3. P. Linderberg: Frikonkurancen og
Socialismon (C. d. 22).
4. G. E. Jensen og Borgbjærg.
Socialdemokratiet8 Aarhundrede
Kbhvn. 1904.
5. E. Ferri: Socialism och modern
ventenskap (á sænBku) (C. d. 45).
6. Gustav Bang: Den socialistiske
Frentidsstat Kbhvn. 1905.
7. Gustav Bang: Kapitalismens Genn-
embrud Kbhvn. 1902.
Bestu bækurnar, sem til eru á nor-
rænu máli um jafnaðarstefnuna or:
H. G. Wells: Nye Verdener Kria 1913
vet'ð 1 kr. 50 aur. A Bebel: Kvinden
ög Socialismen, verð 1 kr. og W. Som-
bart: Socialismen, vorð 3 kr. Þær vanta
allar á safnið.
Þetta og hitt.
Akureyri 5. nov.
„Tiðin hér er einstök, altaf sumar-
veður að kalla, og aldrei snjóað síðan
í Júlímánuði
Símiun.
Af Reyðarfirði skrifar hr. B. R.
Stofánsson ritstjóranum meðal annars:
„Ég veit okki betur, en það sé venju-
legast — til þess ekki að segja algild
regla — að 1. fl. stöðvar séu látnar
ganga fyrir 3. fl. stöðvum þessa 2 tím-
á dag, sem þær hafa aðgang að síman-
um. Þetta er ótvírætt yfirgangur þess
stærri við þann smærri — ofbeldi gegn
lítilmagnanum — 1. fl. stöðvar, sem
hafa allan daginn, ættu ekki að kom-
ast að þessa 2 tíma, nema með hrað-
skeyti sín á milli, nema því að eins; að
aðrir þurfi símans ekki með“
Aíli Reykjayíkur-þiskipanna
var í ár 500 þús. (mest stór þorskur),
í fyrra var hann 294 þús. Aflinn er í
ár 36 þús. á hvert skip að meðaltali
(í fyrra 21 þús). Má af þessu sjá —
ekki sízt. þegar litið er á hið afarháa
verð, sem var á fiskinum í sumar —
hve risavaxinn hefir verið gróði út-
gerðarmanna á þessu ári.
Silfurhjörðin.
(Frh.) ----
BJá, það getur Konstanlín út-
vegað ykkur. Eg býst við að þið
forðist að fara Katmai-skarðið?"
„Forðist það? Því þá það?“
„Það er mjög hættulegt, og
enginn fer það nema í brýnustu
nauðsyn. Það er að sönnu styzta
leiðin til suðurstrandarinnar, en
það hefir ekki minna en þrjátíu
mannslíf á samviskunni. Eg vil
ráða yður til þess að fara yfir
fjallgarðinn austar, þar er mikið
lægra og póstskipið kemur við á
báðum stöðunum".
Hann kinkaði kolli til samþykkis.
„Það er gagnlaust að vera að fara
sér að voða. Mér liggur ekki
svo á“.
Morguninn eftir lét Cherry
Konstantín spenna hundana fyrir
sleðann.
„Mig langar til að sýna yður
dálítið", sagði hún við Emerson,
„viljið þér fá yður ökutúr með
mér?“
Emerson játti því, hjálpaði
henni upp í sleðann, hlóð skinn-
feldinum um hana en settist
sjálfur aftan í sleðann, með
hundasvipuna. Konstautin leisti
forustuhundinn og sleðinn þaut
af stað yfir marrandi snjóinn.
„Þér virtust í gær hafa hug
á niðursuðuverksmiðjum", sagði
Cherry.
„Já, það hafði eg, alt þar til
þér sögðuð mér að það væru
ekki fleiri lóðir að fá, sem brúk-
legar væru undir verksmiðju-'.
„Jú, það er ein fáanleg ennþá.
Þegar eg kom hingað fyrir ári
síðan, voru nógar lóðir að fá, og
þá keypti eg — alveg út í blá-
inn — eina lóð, þá beztu sem
fáanleg var. Þegar Willis Marsh
heyrði það, keypti hann allar þær
lóðir, sem óseldar voru. Eiginlega
ætlaði eg mér ekkert með lóðina
þá, en samt nefi eg ekki látið
hana“.
„Erum við á leið þangað?"
„Já, svo er það. Þér virtust í
gær vera ákafur að byrja á ein-
hverju nýju, og þessvegna er eg
að halda með yður að sýna yður
lóðina“.
„Já, en eg get ekki keypt hana*.
„Það er enginn að biðja yður
um það“, sagði hún hlæjandi.
„Eg vildi ekki einu sinni selja
hana þó þér gætuð keypt hana.
En ef þér vilduð reisa á henni
niðursuðuverksmiðju, þá vii eg
leggja lóðina til sem hlutafélags-
hlut“.
Emerson hugsaði sig um nokk-
ur augnablik. „Eg get hvorki
svarað já né nei, við boði yðar.
Það er stórt fyrirtæki — tvö
hundruð þúsund dollarar — var
það ekki það sem þér sögðuð?“
„Jú, en það má búast við mikl-
um vinningi. Þér getið grætt
100°/o að einu ári. Haldið þér að
þér getið útvegað fé til fyrirtæk-
isins?“
„Ef til vill; eg á ríka vini. En
viss um það er eg ekki“.
„Þér gætuð reynt pað“.
Bókband,
ódýrt en vandað fæst lijá
Guðmundi Höskuldssyni.
Frakkastíg 24.
í Bókabúðinni
á Laugaveg 22 fæst:
Þyrnibrauitn kr. 1,75 (áður 2,00)
— Reimleikinn á herragarðinum
0,80 (1,00). — Villirósa 0,75 (0,90). —
Vetrarbrautin 0,45 (0,50). — Valdi-
mar munkur 1,50 (2,00). — Trjóu-
mannasaga 0,35 (0,50). — Minningar
feðra vorra ib. 5,00 (6,50). — Ríkis-
réttindi íslands 1,00 (1,50). — Týndi
faðirinn 1,00. — Matth. Joch. 70 ára
afmæli 0,50 (1,00). — Bólu Hjálm-
ars-saga 1,50. — Mannkynssaga P.
Melsted öll kr. 14,00.
Bækur afgreiddar út um land
gegn fyrirfram borgun.
íslenzka
togarastakka
selur Jón Bach,
Hverfisgötu 58 A.
„En eg er ókunnugur rekstri
slíks fyrirtækis, svo mér mundi
varla lánast það“.
„Já, eg hefi nú hugsað fyrir
því. En getið þér stjórnað fólki?“
„Það held eg; eg hefi gert það
fyr“. Hinar breiðu axlir hans
lyftust, og hann dró andann
þurigt. „En hvernig hefðuð þér
hugsað yður---“.
H.aupendur bladsius, sem
ekki fá blaðið skilvíslega eru beðnir
að láta ritstjórann vita.
Ritstjórann er fyrst um sinn
að hitta í Snðurgötu 14.
Prcntsmiðjan Gutenherg.