Dagsbrún - 05.02.1916, Qupperneq 4
18
D A G S B R Ú N
I
Gamlar og- nýjar sögu- og-
fræðibækur,
innlendar og erlendar, fást með 10#/o—75#/« afslætti í
pkabfiSinni á íangaveg 22.
Þeir sem þurfa að spara vegna dýrtíðarinnar, græða á því
að verzla við Bókabúðina.
Fataefni,
saum og til fata hvergi ódýrara.
Biá fataefni nýkomin. — 10—20. kr. sparn-
aður á hverjum klæðnaði hjá
Gruðm. Sigurðssyni,
Laugaveg 10.
Úr eigin herbúðum.
(Hlíf) Hafnaríirði.
í stjórn verkamannafélagsins
Hlíf i Hafnarfirði eru þessir
menn:
Sveinn Auðunsson, formaður
Davíð Kristjánsson, varafor-
maður. Árni Þorsteinsson, rit-
ari. Sigurður Kristjánsson,
vara-ritari. Ólafur Jónsson fé-
hirðir. Gísli Jónsson vara-fé-
hirðir. Guðl. Guðlögsson fjár-
málaritari. Ivetill Greipsson,
dróttseti.
Almenni fnndnrinn,
sem auglýstur var i siðasta
blaði, var ennþá betri, en hin-
ir fyrri fundir. Enginn vafi er
á því, að slíkir fundir efla
mjög samhygð meðal verka-
manna.
Verkakv.fél. »Framsókn«
hélt kvöldskemtun síðastl.
Sunnudagskvöld og tókst liún
sérlega vel. Hefir verið nefnt
við félagið að endurtaka
skemtunina.
Hásetafólag Rvíkur
fundur á morgun á venju-
legum stað og tíma.
Verkamf. Dagsbrún
fundur á Fimtudaginn kem-
ur í G.-T.-húsinu.
,Þ>essi Finsen*.
Kosningadaginn fluttiMorgun-
blaðið langa ritstjórnargrein, sem
hét »Dagsbrún, verkamenn og
kosningin«, og er hún gott dæmi
upp á hvernig andlegir »undir-
málsfiskar« skrifa þegar þeir
reiðast — eða látast reiðast —
með öðrum orðum, þegar þeir
ætla að höggva stórt. Þessi
Finsen, sem nú upp á síðkastið
hefir verið skammaður eins og
hundur á víxl í blöðunum ,Vísi‘ og
,Landinu‘, hefir vafalaust hugsað
sér að vinna nú einu sinni fyrir
mat sínum, og skriía nú frá
sinum innra manni, með allri
sinni sál.*) Og að þessum Finsen
tekst ágætlega að sýna sinn
innri mann, ber vandræða-
ritháttur greinarinnar og klúr-
yrði ljóslega vott um. Sem dæmi
upp á rithátt þessa Finsens
skulu hér nefnd nolckur af þeim
nöfnum er hann í vandræðum
sínum velur mér:
Skitkastsberserkur.
Flækingur (alræmdur).
Landeyða (sömuleiðis).
Þessi Finsen heldur auðsjáan-
lega, að þau orð, sem honum
hefir sviðið sárast, þegar kunn-
ugir menn hafa sagtí honum
’) Eg bið lesarann að fyrirgefa
að eg viðhef orðið »sál«, en leyfi
mér að benda á að það orð er al-
ment notað um meðvitund manna
og dýra, t. d. er talað um sál hjá
hænsnum (þau finna líka oft ýmis-
legt ætilegt, og það með lítilli
fyrirhöfn).
sannleikann, hrifi einnig á aðra,
þó það eigi ekki við þá. En það
er langt frá því að það sé ein-
kennilegt hvað þessi hugsunar-
háttur hans líkist því, hvemig
Molbúarnir hugsuðu, sem ætluðu
að drekkja álnum!
Þessi Finsen segir um undir-
ritaðan : »En vilið er ekki meira
en guð gaf«, og gefur þar með
í skyn, að vitið í hans eigin
kolli sé úr »verri« staðnum,
enda benda gæði þessi ekki á
»gúðan« stað.
Þessi Finsen segir ennfremur
að eg muni »augsýnilega« treysta
því »að alþýðan hér sé skrill,
sem æsa megi og spana til allrar
ósvinnu«. — Þessi »ósvinna«,
sem Hr. Finsen á við, er auð-
sjáanlega sú, að verkamenn
skuli vilja kjósa sína eigin menn
í bæjarstjórn. Já, það er ljóta
ósvinnan að allir skuli ekki vera
falir fyrir borgun eða góðar
gjafir, og elta i blindni þá, sem
þessi Finsen trúir á.
Ég mun alls eigi setja mig á
móti því, að þessi Finsen haldi
áfram að viðhafa svívirðileg orð
um mig eða aðra sér skynsam-
ari og betri menn, af því þetta
er nú hans atvinna, eins og það
er atvinna hundanna að gelta;
en benda mætti þessum Finsen
á það, að ekki verður hann
sjálfur hreinni, þó hann helli úr
lcopp sinum yfir aðra.
Ó. F.
íslendingar tH Færeyja.
Færeyingar vilja nú ólmir
fá islenzka háseta á skip sín.
Hefir Hásetafélagi Reykjavíkur
borist nokkur símskeyti um
það. Málið kemur fyrir fund-
inn á morgun.
Bréf
frá gömlum kunningja til Finsens!
Ó! þú göfugleikans mikil-
menni, þú sannkallaða fyrir-
mynd alls sem gott er og göfugt,
heill sé þér háttprúða hetja, sem
með þínum mikilvægu gefnu og
keyptu vitsmunum, á einum
Sunnudegi gerbreytir þeim auð-
virðilegasta auglýsingasnepli í
hlífiskjöld lítilmagnans. En segðu
mér, hæstvirli mikli mannsins
sonur, ætlar þú að halda þessu
göfuga verki þinu áfram — já,
eg veit þú gerir það, og sannar-
lega ert þú á heppilegum tima
byrjaður á að vera þinn eigin
húsbóndi og láta af þínum fyrri
lifnaði, það er að beita ekki
þínum margvíslegu vitsmunum
til stuðnings þeim voluðu vesa-
lings ........mönnum ! Þú
. . máttugi mannvinur! hvernig
stendur á því að þú færð ekki
að nota þína andlegu og líkam-
legu hæflleika, sem allir þekkja
nú orðið af blaðsins hugsjóna-
ríku hugvekjum, þvílíkt mál-
skrúð! Fyrir mann eins og þig,
kæri Finsen minn ! er þó til nóg
annað að starfa en spreita þig á
að skrifa auglýsingar fyrir ráð-
vanda kaupmenn, eða þá að
úttauga þér á að smala eldgöml-
um fréttapistlum, sem geta verið
miður sannir. Þetta og þvílíkt
getur þú ekki þolað til lengdar,
kæri Finsen! — Meðal annara
orða, hjartans þakklæti fyrir
þína drengilegu hjálp við kosn-
ingarnar; auðvitað áttir þú þinn
þátt í þeim glæsilega sigri, sem
við verkamenn unnum, en þú
hefir lengi verið klókur, gamli
minn, að vera þeim megin sem
sigurinn er. En sleppum nú öllu
gamni. Þú verður að fara að
koma þér eitthvað hærra upp.
Vor kæra fósturjörð, sem á
slíkan son, hún má sannarlega
ekki við því að hann dragi sig
i hlé, það veiztu þó, Villi minn!
Upp í þingið með þig, og svo í
. . . herrasætið! Spjaraðu þig nú,
því nú er tækifærið. Þú hefir
þegar mikið fylgi, sera fer dag-
vaxandi, ef blaðið þitt verður
svona spennandi. En varaðu þig
á að láta ekki snúa þér; undir
því er mikið komið (þó nokkrar
krónur væru í boði). Bara hertu
þig upp, því eg held að þig hafi
nú altaf hálflangað að láta eitt-
hvað bera á þér, meira en þetta,
kæri Fínsen minn! Sem ekki er
að undra, slíkur dugnaðarmaður
sem þú getur verið, bara ef svo-
litið er ýtt undir þig. — Eg vona
að þú reiðist mér ekki, þó eg
bendi þér á þetta í hjartans ein-
lægni; eg vil ekki láta hæfileika
eins og þina liggja ónotaða.
Með vinsemd og virðingu,
þinn þénustubúinn
Njáll.
Mypkrið í Rvik.
Þó það verði að spara gasið,
er ófært að hafa ekki ljós á
götunum á kvöldin, þegar snjó-
laust er og hálka, eins og var
í gærkvöldi. Það er heilsu-
hætta að láta vera myrkur.
Listvinafélag
var stofnað hér í Rvik nú í vik-
unni. Form. var kosinn Ríkarð-
ur Jónsson myndhöggv., gjald-
keri Þór. B. Þorláksson málari
og ritari Matthias Þórðarson
fornmenjavörður. Fétagsmenn
eru þegar um 30.
Himinn og jörð.
Tunglmyrkvi
verður á pann hátt að jörðin
skyggir á tunglið; tunglmyrkvi getur
því að eins orðið pegar tunglið er
gegnt sólu (fult). Sólmyrkvar orsak-
ast aftur af pví að tunglið skyggir
á jörðina, og getur pvi að eins orðið
pegar »nýtt« tungl er.
Tunglið snýst um jörðina á 29V’
sólarhring (eða nákvæmlega 29,r,3
sólarhr.). Þegar tunglið er búið að
fara 223 sinnum kringum jörðina,
eða eftir 6585'í? sólarhring (=1-8 ár
og 10—11 daga) er tunglið aftur
komið í næstum sömu afstöðu við
jörðina og sólina. Tunglmyrkvar
endúrtaka sig pvi nákvæmlega í
sömu röð, eftir petta tímabil: sama
er að segja um sólmyrkvana, sem
pó ekki er hægt að reiða sig á að
sjáist á sama stað aftur, af pví
skuggi tunglsins pekur í einu svo
tiltölulega litinn hluta jarðhnattarins.
Lifandi myndir.
S í m a s 1 i t hafa verið tíð
um þessar mundir, og hafa
vond veður valdið.
Eimskipafélagið hefir
nú tekið það skynsamlega ráð
að gefa út nýja ferðaáætlun.
Hin fyrri var að ílestra dómi
samin í vitleysu — auðséð
áður en hún varð opinber að
ekki var hægt að fylgja henni.
Skemdir á skjpum.
Um helgina er var, rak þil-
skipið Niels Vagn upp að
grandagarðinum og skemdist
eitthvað, og togarinn Jón For-
seti, sem ekkert komst vegna
vélbilunar, var nær rekinn upp
að Örfiriseyjargarðinum. Guð-
leifur Hjörleifsson er einn af
hásetunum á Forsetanum.
Prentsmiðjan Gutenberg.