Dagsbrún - 27.05.1916, Blaðsíða 2

70
DAGSBRÚN
Qveravellir unðir þaki.
Ferð inn í framtíðina.
Frh.
Við komum inn í stóran
veitingasal, þar sem gestirnir
urðu sjálíir að bera sig eftir
björginni. Höfði verzlaði fyrir
okkur báða, fekk mér fat með
stórum grænum eggjum, og
brauði, sjálfur bar hann drykkj-
arkönnu, skál með ávöxtum
og eitthvað fleira.
Við settumst við hornglugga,
og tókum til matarins.
»Þetta er alveg eins og æð-
aregg«, sagði eg. »Það er það
líka«, svaraði Höfði. Eg lét í
ljósi undrun yflr því að við
værum að eta æðaregg í Apríl-
mánuði, og eins hinu, að æð-
areggin skyldu vera etin.
»Saga æðarfuglsins á tuttug-
ustu öldinni«, sagði Höfði, «er
A sjálfu sér mjög eftirtektar-
verð, þó samtíðarmenn mínir
veiti henni ekki mikla eftir-
tekt. Árið 1916 var dúntekja
á öllu landinu ekki nema eitt-
hvað 3000 vogir, og æðarvarp
ekki nema á einum stað af
hverjum fimmtíu, sem auð-
velt var að hafa varp á. Æð-
arvörpin voru því féþúfur ein-
stakra fárra raanna, svo það
var sízt að furða, þó fátækir
menn skytu fuglinn óspart sér
til matar á vetrin. Auðvitað
var slíkt hið . mesta tjón frá
þjóðhagfræðilegu sjónarmiði;
æðarkollan var varla eins mik-
ils virði, höfð til matar, eins
og það sem hún gaf af sér í
dún árlega. Að drepa hana
var því nokkuð í áttina að því
að slátra hænunni sem verpti
gulleggjum, þar eð minsl 24
hlutar af 25, töpuðust við það.
Varpeigendur voru, eins og þú
veizt, mjög grimmir yfir drápinu
og skrifuðu hvassyrtar greínar
um það í blöðin, en verzíu
drápsmennirnir voru þeir
margir hverjir sjálfir, með ó-
hæfilegri eggjatöku.
Frh.
Reykjavík.
son, Kristján Ólafsson, Jón
Árnason, Þórður Markússon,
Eyvindur Magnússon, Bene-
dikt Benediktsson, Asgeir Páls-
son, Hallur Pálsson.
Á þilsskip á Vestfj. fara:
Guðbjörn Þorleifsson, Óli Sig-
urjón Vigfússon (af Norðf.) o. fl.
LJr bréfi.
Frá F. J.
. . . Illa fór með verkfallið,
en við megum ekki æðrast,
þó við töpum einu sinni, við
vinnum að lokum. Nú er um
að gera að drífa upp félög um
land alt, svo bróðir vegi ekki
aftan að bróður sínum, þegar
hann berst við óvininn.
Pað þarf að senda menn út
aj örkinni. Það gerðu Templ-
arar.
Goðafoss stansaði á Hjalt-
eyri, og fór eg inn eftir með
Ólafsfirðingum á mótorbát.
Þeir voru allir áhugamenn og
töldu gott að stofna þar háseta-
og verkam.fél., sögðust hafa
reiknað út fyrir nokkru að
þar væru 100 manns, sem
gengið gætu í félagið. Svona
er það víða. Það þarf að
hrinda þeim á stað.
Samtökin eru í byrjun enn,
en að ári, þá verða þau orðin
meiri. Rógur og lygar vinna
aldrei á verkam.-samtökum,
því þau eru orðin líf lýðsins
hér og erlendis. Miinchausen
og Eyga-Bjarni væru fullsæmdir
af að vera höfundar slúðusagn-
anna sem gengið hafa um
verkfallið bæði á prenti og í
lausafregnum. Ekki var um
annað talað alla leiðina norð-
ur en verkfallið, og síðast við
Hjalteyri lenti eg í hörkurifrildi
við einn asna af verzlunar-
skólunum, sem hafði heyrt og
trúað (!) að Hásetafél. hefði
tekið tíu þúsund kr. lán úr
landssjóði (!) til að styrkja
félagssjóð. Alm. var sagt hér
að hásetar hefðn heimtað 40°/°
af aflanum ! ! !
um að gera að reyna að safna
sjóðum. Við verðum að var-
ast víti bændanna, sem nú eru
að drepa úr hor, og tryggja
okkur gegn hörðum tímum.
Látinn merkismaður.
Skúli Thoroddsen alþingis-
maður lézt að heimili sínu
hér í Rvík þ. 21. þ. m. 57 ára
að aldri.
Yfirlýsingar.
Vegna misskilnings, sem vart hef-
ir orðið, skal það tekið fram, að
með gein þeirri sem birtist hér um
daginn með fyrirsögnínni »Dags-
brúnar hyskið« var alls ekki ver-
ið að skamma hyskið, sem er í fél-
aginu »Dagsbrún« þvi svo grunn-
hygginn er ég ekki, að ég sjái ekki
að það tjáir ekki að svívirða með
berum orðum verkamenn hér i
Reykjavik, sem blaðið lifir á. Aftur
á móti hygg ég að verkamenn séu
svo grunnhyggnir, að þeír fáist ekki
um það, þó forgöngunjenn þeirra
séu svívirtir.
Jakob.
Með því að sá orðrómur hvað
ganga, að eg hafl keypt herra rit-
stjóra Árna á Höfðahólum til þess
^ð skrifa skammir um Dagsbrún,
skal þess getið, að þetta er tilhæfu-
laus þvættingur. í fyrsta lagi er ég
svo kunnugur Árna, að ég veit að
hann tekur ekki borgun fyrir það
að skrifa skammir, í öðru lagi, vil
ég geta þess að ég hef ekki tekið
til mín, neitt af því sem hefir stað-
ið í »Dagsbrún«. Mérheflr verið sagt
að það hafl staðið í nefndu blaði
að ég hafl átt að tala almennilega
við skipshöfnina hér um daginn.
Hafi þetta staðið í blaðinu, sem ég
efast um, því ég er vanur að lesa
»Dagsbrún« vandlega, þá lýsi ég
því hérmeð yfir, að þetta er tilhæfu-
laus uppspuni. auðsjáanlega gerður
ti'l þess að ófrægja mig í augum
stéttarbræðra minna.
Kolli.
Reykjavik.
Von er blöðið blessi odd-
borgarana mína,
sem í laumi lifrarbrodd
læddu í vasa sína.
líéðinn.
Akureyringar
staddir hér: Hallgrímur
Kristinsson kaupfélagsstjóri og
skáldin Páll Jónsson og síra
Matthías.
Eggert Stefánsson
söngvari, sem dvalið hefir
erlendis víð söngnám undan-
farin ár, söng nú í vikunni í
Bárubúð troðfullri af fólki, og
var gerður hinn bezti rómur að.
Hásetar farnir úr bænum.
Ársæll Brynjólfsson, (af
Braga) og Gamalíel Jónsson,
(af Ingólfi Arnarssyni) verða
í sumar á vélbátnum »Auðun«
af Álftanesi, sem stundar fisk-
veiðar við Breiðafjörð til hausts.
Farnir austur á firði: Símon
Guðmundsson, Finnbogi Jens-
Mótstöðumenn alþýðunnar
eru farnir að urra og gelta, en
við skulum taka undir með
kappanum og segja; »Ei
hræðumst vér hótanir þínar
Grímur kúluvambi«.
Þetta er stærsta glíman sem
hér hefir verið glímd. [Stærsta
tröllið sem nokkur tslending-
ur hefir glímt við. Þó menn-
irnir yrðu undir í þetta sinn
þá vinna þeir næst. Við tök-
um okkur í munn visu.
Lát hugann hvergi falla,
þó herði á strengi alla,
i hárri sök, skal herða tök,
og hátt skal lúðurinn gjalla.
Þetta er þó barnaleikur á
móts við það sem lýst er í
»Pelle Erobreren«. En nú er
Skipstjórinn:
Nú er helstí hátt í skut,
hásetanna minna,
því skal litlum lifrarhlut.
læða í vasa hinna.
Héðinn.
Stafagáta.
I I N D
O O A A
A A A R
R R R R
Stöfum þessum sé raðað þannig
að í e/stu línu frá vinstri til hægri
og í fremsla línu, að ofan og niður
sé stúlkuna/n í annari línu (frá
vinstri til hægri og að ofan niður)
heiti, þriðju: heiti fjórðu: heiti = á
hugtökum og öðru.
Gátan er eftir mann norður í
Pingeyjasýslu.
Nákvæmar fréttir.
Norðurland gat þess þrisvar
að Ragnar Ólafsson konsúll
væri farþegi á »Goðafossi«,
tvisvar í blaðinu og einu sinni
á fregnmiða. Sama blað segir
að bandamenn flytji Serbaher
^ landveg frá Korfu til Saloniki.
(Korfa er eyja). Eftir því
mega Akureyringar eiga von á
að fá þessar fréttir í Norðurl.
(ef ekki á fregnmiða):’ Ragnar
Ólafsson fór í bankann í gær,
og Grímseyingar komu land-
veg í dag.
Ö.
latjurtarfræ - Blomíræ
Blómlaukar
flestar tegundir og það
besta. Nú er sáðtími
og íögur glugga-
blóm er besta híbýla-
prýði, er selt í (klæða-
verzlun Guðm. Sigurðs-
sonar) Laugaveg ÍO
Svanl. Benediktsdóttir.
Klæðaverzlun
og
sauraastoja
Guðm. Sigurðssonar
Laugaveg 10
selur ódýrt íataefni
ekta litir. Fljót af-
g-r'eiösla — Vönduð
vimia. Ný lataeíni
með hverju skipi, Sparið
peninga.
1 fiBnrnasöffur, mjög skemtilegar, fást
í Bókabúðinni LaUgavegi 4.
Draumaráðningar, fást i Bókabúð-
inni á Laugavegi 4.
. Nálega 20 teg. af rímum fást i
Bókabúðinni Laugavegi 4.
Myndagátur.
Eftir Rikharð.
Prcntsmiðjan Gutcnberg.