Dagsbrún - 19.06.1916, Blaðsíða 4

80
DAGSBRÚN
Kjósendur sem fara
austur á land, eða norður, eða
eru farnir, eru beðnir að at-
huga, að þeir geta notað kosn-
ingarrétt sinn þar sem þeir eru
í sumar, e/ þeir fá vottorð
sýslumanns eða bæjarfógeta í
kjördæmi þvi, er þeir eiga
heima i, um að þeir standi á
kjörskrá þar, en ætli ekki að
nota atkvæðisréttinn á þeim
stað. Peir sem ekki hafa vott-
orð fá ekki að kjósa fyrir aust-
an eða norðan. Þeir sem eru
farnir, ættu strax að skrifa eft-
ir vottorði til þess að vera bún-
ir að fá vottorðið í tæka tíð, og
þeir sem ekki eru farnir, að fá
það áður en þeir fara.
Uppl. á skrifstofu Dagsbrún-
ar. Vottorðin eru ókeypis.
Upp úr kafínu.
Það er nú komið upp úr
kafinu, að ritstjóri »Vísis« var
með hásetum í verkfallinu um
daginn. Hann segir það sjálf-
ur í grein um verkfallið, sem
birtist í »Visi« um fyrri helgi.
Margt má nú segja manni
án þess eyrun detti af höfð-
inu!
Hvers vegna flutti »Vísir«
nær daglega meðan á verkfall-
inu stóð greinar á móti háset-
um?
Hvers vegna tók »Visir« svo
að segja eingöngu greinar, þar
sem hallað var á háseta, en
neitaði hógværlega rituðum
greinum um málið og sveikst
um að birta slíkar greinar, þó
ritstjórinn væri búinn að lofa
að birta þær?
Hvers vegna flutti »Vísir«
daglega lygafréttir um verkfall-
ið, fréttir sem voru þess eðlis,
að þær sköðuðu háseta?
Hvers vegna létritstjóri »Vís-
is« seinni hluta hógværar grein-
ar um verkfallið, er byrjuð
var að koma í blaðinu, ekki
koma fyr en verkfallið var
búið?
Svar við öllum spurningun-
um:
Af þvi ritstjórinn var með
hásetunum!
Þetta og hitt.
Tilbninn marmari.
Sænskur verkamaður, Paul Lind-
gren að nafni, hefur fundið upp
aðferð til þess, úr steinsteypu, að
búa til marmara, og eftirlíkingar af
ýmsum öðrum steinategunum, hent-
ugum til bygginga, svo sem t. d.
granít. Steinar þessir voru sýndir
opinberlega í Stokkhólmi, og hlutu
mikið lof byggingarfróðra manna.
Færeyingar
drepa árlega æði mikið af grind,
smáhvölum, sem ganga í vöðum.
Fara þeir út á mörgum bátum og
reka vöðurnar inn í grunna firði
og drepa grindina þar. Árið í fyrra
var sérlega góð grindarveiði, voru
alls drepnar 1199 grindur — árið
1914 ekki nema 291.
Englending'ar
hafa nú það af hermönnum, að
þeir verja fjórða part herlínunnar
á vestri vigstöðvunum.
Bólusetning' við taugaveiki.
í útlendum blöðum er sagt frá
því að rússneskur læknir — Ned-
rygalilov að nafni — hafi fundið
upp bólusetningarefni við tauga-
veiki. Líklegast er hér um nýtt efni
að ræða, því það er langt síðan
farið var að bólusetja við þessari
veiki, með þeim árangri, að það
varði þann bólusetta í eitt til tvö
ár, og hefur bólusetning þessi ver-
ið notuð mjög í herum ófriðarþjóð-
anna.
Aíli Færeyiuga
var í fyrra samt. 3,672,329 kr.
virði, og er það meira en nokkru
sinni áður. Árið 1914 var hann
2,352,244 kr. virði. Útlit er fyrir að
afli þeirra verði einnig ágætur í ár.
Bæjarstjórnin
í borginni Oðinsvé á Fjóni hefur
keypt 4000 smálestir af koksi til
þess að selja bæjarbúum fyrir
sannvirði. Ýmsar aðrar danskar
borgir eru að ráðgera kola- *og
koks-kaup.
Hámarksverð á sóda
er i Danmörku ákveðið 10 aura
pundið. Hér í Rvík kostar hann 15
aura.
Hvalveiðar í Færeyjnm.
Hvalveiðar eru leyfðar ennþá í
Færeyjum, og voru drepnir þar í
fyrra 280 hvalir (i hittið fyrra 172).
Blaðadeila á Akureyri.
Frímann B. Arngrímsson og
'Finnur Jónsson, eru komnir í
snarpa deilu um jafnaðarstefn-
una, annar í »Norðurlandi«
hinn í »íslendingi«. Skortir
þar hvorki góða röksemda-
færslu né stóryrði. Röksemda-
færslan er öll í grein Finns.
Frímann gamli lilýtur altaf
að vera að yngjast — að dæma
eftir því hvað tal hans um
jafnaðarstefnuna er barnalegt.
Myndagátur.
Ráðningarnar á myndagátunni í
22. tbl. eru:
M án gi = Mangi.
R án ka = Ranka.
I sleif ur = ísleifur.
Hér kemur logandi góð mynda-
gáta eftir Ríkarð:
Erlingur Friðjónsson
fór um daginn út í Ólafs-
fjörð, og stofnaði þar verka-
mannafélag. í það gengu um
80 manns.
(Símfregn af Akureyri).
Refurinn og berin.
í vetur var gerð tilraun, af
»ísafoldar«-liðinu, til þess að
fá verkamenn til þess að vera
í bandalagi um landlista. Yerka-
mönnum átti allra mildilegast
að veitast sú náð, að fá að lifta
hans hágöfgi Einari Arnórssyni
inn í þingið.
Pá voru verkamenn og verka-
mannaforingjarnir nógu góðir,
en nú, nú eru þeir óalandi og
óferjandi.
Hvað var það nú aftur sem
refurinn sagði um berin, sem
náði ekki til?
Hipninn og ]örð.
Fnglalíflð við líeykjavík.
Beru kollarnir kring um Reykja-
vík, sem fyr á öldum voru skógi
vaxnir, en nú eru blásnir upp,
valda að umhverfið virðist hrjóstugt.
En það er það nú ekki, því stórar
grösugar lægðir eru á milli grýttu
kollanna, enda er fuglalífið i út-
jarði borgarinnar furðu fjölskrúð-
ugt. Ritari þessara lína, fór í vik-
unni suður fyrir tjörnina og sá á
þeirri leið 8 fuglategundir, en það
voru kría, sandlóa, steindepill,
maríuerla, þúfutitlingur, þröstur,
óðinshani og hrossagaukur. Auk
þess heyrði hann bæði til lóu og
spóa.
írskt blóð.
Sú skoðun er útbreidd, að mikill
hluti þjóðarinnar sé af írsku — eða
keltnesku — kyni (hinn dökkhærði
hluti hennar). Skoðun þessi er vafa-
laúst röng. 1. írsku (og skozku)
þrælarnir sem landsnámsmenn
höfðu með sér, hafa vafalaust verið
tiltölulega mjög fáir, í samanburði
við hitt fólkið. 2. írar og Skotar
eru ekki alment dökkhærðari en
íslendingar. 3. Pau héruð sem
landnámsmennirnir voru aðallega
úr, í Noregi, eru enn þann dag í
dag, bygð aðallega dökkhærðu
fólki, en eigi ljóshærðu, [svo sem
mestur hluti Noregs.
Alt það, sem sagt hefur verið
um blóðblöndum keltnesks og
norræns kyns hér á landi, og af-
leiðingar þess, er því sennilega bull.
I* j óðarskömm
er það, engu síður en bæjar-
skömm, að dauðadrukknum
mönnum skuli óátalið líðast
að þvælast fyrir hunda-, hesta-
og mannafótum á almannafæri
i höfuðstað vínbann-landsins.
Allir vita, — eða hafa að
minsta kosti á samviskunni —
að bannlagabrot, og óregla,
sem af þeim stafar, á sér stað
svo að segja daglega á almanna
færi, — rétt fyrir utan dyrnar
hjá þeim mönnum, sem eiga
að gæta laga og réttar, án þess,
að því sé nokkur gaumur gef-
inn. Við öðru er ekki að bú-
ast, en heiðurinn, elskan og
virðingin, sem »yflrmenn« þykj-
ast eiga heimtingu á að þeim
sé sýnt af »undirmönnum« sín-
um, festi ekki djúpar rætur,
og fari út um þúfur hjá öllum
þorra alþýðumanna, sem láta
sér ekki alveg á sama standa
hvernig »löggæsla« er leyst af
hendi.
Hér í Reykjavík er það lög-
reglustjórn og bæjarstjórn, sem
á þann heiður skilið að teljast
»yfirmenn« bæjarfélagsins. Það
hlýtur því að hvíla á þeim
skylda að láta það ekki við-
gangast hegningarlaust, að æðri
sem lægri virði að vettugi bann-
lögin, og fótum troði einfaldar
velsæmisreglur á almannafæri
í höfuðborginni sjálfri.
Einfaldasta ráðið til að bæta
úr þessu er það, að hver ein-
asti drukkinn maður, sem sést
á almanna færi, sé tekinn með
löggjafarvaldi og varpað í tugt-
húsið, og látinn »dúsa« þar
þangað til hann er algáður, svo
að skömmin skelli á þeim, sem
til hennar vinna.
Borgari.
Hvað?
Hvað hefði lifrarverðið verið
nú ef hásetar hefðu tapað verk-
fallinu?
Vísir beðinn að svara.
ísafold os> Alþýðulistinn.
Isafoldjsegir, að það munu
engir kjósa Alþýðulistann.
í vetur við bæjarstjórnar-
kosningarnar hér í Reykjavík
fékk ísafoldarlistinn 163 at-
kvæði og kom engum að, en
Alþýðulitstinn 911 athvæði og
kom öllum mönnunum að.
Reykjavík.
Togarar bilaðir.
»Eggert Ólafsson« hefur legið í
höfn nú um tíma, skrúfubrotinn.
»Mars« kom inn nú í vikunni með
bilað mastur.
Lúðrafél. Harpa
skemti fólkinu á 2. hvítasunnudag,
með hornablæstri. Slík skemtun
ætti rað vera á hverjum sunnudegi
að sumrinu.
Hásetafélag'smaðnr
á »Mars« (Guðm. Kristjánsson)
biður þess"”getið að) lifrarhlutur
hásetanna í næst síðasta túr, hafi
verið 155 kr., en ekki 200 kr., eins
og Morgunblaðið sagði frá. Ætli
þetta sé ekki alveg í fyrsta skifti,
sem Morgunblaðið fer með vitleysu?
Fypipspuwi.
Er leyfilegt að geyma 10
tunnur af steinolíu í skúr, sem
er áfastur við íbúðarhús við
eina götu bæjarins?
Eldhrœddur.
S v a r: Vafalaust ekki.
pkabúSin á laogav. 4
— ,Antikvarisk‘ bókaverzlnn —
Mikill afsláttur af brúkuðum
: : bókum. : :
Anglýsingum í Dagsbrún
veitt móttaka í Bókabúðinni,
Laugavegi 4.
Prentsmiðjan Gutenberg,