Dagsbrún - 13.10.1916, Blaðsíða 4

120
D A G S B fl U N
Skipið, sem sökk.
Einkennilegur atburðnr varð
hér í Rvík á laugardagskvöld-
ið — svo einkennilegur að slík-
ur atburður hefur ekki heyrst
fyr, sem sé það, að togarinn
Skallagrímur sem lá hér á
höfninni (ekki þó innan við
hafnargarðana) sökk, án þess
menn viti enn hvað valdið
hefur. Að eins tveir menn af
skipshöfninni voru í skipinu
þegar atburðinn har að hönd-
um, þeir Þorlákur Jónsson og
Karl Guðmundsson. Höfðu þeir
eitthvað um kl. 11 flutt í land
verkamenn er voru að starfa í
skipinu, en að því loknu hit-
uðu þeir sér kókó og átu.
Lagðist Karl síðan fyrir, en
Þorlákur, sem var vökumað-
ur fór niður í lest til þess að
gá að ofnum sem þar var látið
loga á til þess að þurka lest-
ina að innan, þar eð átti að
mála hana. Var dautt á ein-
um þeirra og gekk nokkur
timi i það að kveikja í honum
á ný. Fór Þorlákur að þvi
búnu upp og gekk aftur eftir
skipinu. Sá hann þá glitta í
vatn aftast á þilfarinu, og hélt
þangað, þar eð hann undraðist
hvernig mundi standa á vatni
þar. En þegar hann kom þar
að og leit út fyrir borðstokk-
inn sá hann að sjórinn stóð
jafnhátt þilfarinu, eða öllu
hærra. Kallaði hann þá niður
til Karls, sem var um það bil
að sofna, að skipið væri að
sökkva, og kom hann þegar
upp. Lokuðu þeir þá lúkun-
um er aftastar voru, að ekki
streymdi þar inn sjór, því þeir
hugðu að skeð gæti að björg-
unarskipið Geir gæti komið til
hjálpar áður en skipið sykki.
En meðan þeir voru að þessu
var skipið sígið svo að aftan
að sjórinn fossaði niður í ká-
etuna og voru þeir félagar þá
á báðum áttum um að fara
niður í hana að bjarga skips-
hundinum, en afréðu þó að
fara það ekki, og hefur það
vafalaust verið rétt ráðið, þó
leitt væri að rakkinn skyldi
drukna. Þei'm félögum datt í
hug að höggva á akkerisfestar
skipsins, og láta vindinn bera
það að landi, en bæði var, að
seglskip eitt lá milli Skalla-
gríms og lands, og það skamt
frá, enda vafamál hvort ekki
var betra að skipið sykki þarna
á mjúkan leirbotn, heldur en
að það ræki upp í fjörustein-
ana. Skipsbáturinn var festur
aftan á skipinu og varð Þor-
lákur að vaða upp í mitti til
þess að ná í hann. Mun skipið
hafa sokkið skömmu eftir að
þeír Þorláknr og Karl náðu
landi.
Kafarar frá björgunarskipinu
Geir hafa skoðað skipið, þar
sem það líggur á mararbotni
(möstrin standa upp úr sjón-
um) og ekki getað fundið á
því neina skemd. Verður reynt
að lifta því með því að dæla
yillers
Xonversatins íeksikon
nýjasta útg., fæst með tækifæris-
verði í Rókabúðinni á Laugav. 4.
úr því sjónum, en takist það
ekki, verður því lift með skip-
um.
Áreiðanlega tekst að ná
»Skallagrími« upp, og er það
vátryggingarfélagið, sem ber af
þvi kostnaðinn, og eins af við-
gerðinni, ef skipið er skemt,
Tjón útgerðarfélagsins (H/f.
Kveldúlfur) verður því áreið-
anlega mjög lítið, eða ekkert.
Sjómenn
og aðrir Alþýðuílokksmenn,
sem ekki eru í bænum kosn-
ingadaginn 21. þ. m., verða að
greiða atkvæði fyrir kosning-
arnar.
Leitið upplýsinga um þetta á
skrifstofu Alþýðuflokksins i
Bárubúð uppi. Opin frá kl. 4
til 8 siðd. hvern dag.
„Bitið höfuðið af skömminni“.
Hingað til hafa allir undan-
tekningarlaust kannast við það,
að dómarastaðan væri allsendis
ósamrýmanleg þingbiðilskvabbi
meðal þeirra manna, sem dóm-
arinn á yfir að segja.
Þessu hefir enginn andað á
móti, enda þó að Jóni Magn-
ússyni hafi verið liðið að bjóða
sig fram tvisvar sinnum á fá-
um árum, rett eins og mönn-
um í stjórnarráðinu og yfirlög-
reglunni hefir verið liðið að
vera fullir, kúm, hrossum og
kindum hefir verið liðið að
ganga sjálfala um götur bæjar-
ins o. s. frv., o. s. frv.
En nú bítur »Lögrétta« höf-
uðið af skömminni 4. þ. m. og
segir að það sé sjálfsagt, að lög-
reglustjórastaðan og dómara-
staðan víki fyrir þingstarfinu.
Jón Magnússon leit sjálfur
öðru vísi á þetta 28. júlí 1916.
Þann dag skrifar hann undir
álit. launamálanefndarinnar
sælu. En þar í stendur þetta:
»Það getur komið fyrir og
hefir stundum komið fyrir, að
dómarar eru grunaðir um hlut-
drægni, fyrir afskifti þeirra af
öðrum málum. En það skiftir
miklu til þess að réttarástandið
í landinu verði heilbrigt, að
rýma burl sem unt er öllu til-
efni til þess, að slíkur grunur
geti komið upp og fest rætur
hjá almenningk. BIs. 333.
»Nú við síðustu breytingu á
stjskr. 1915 var leitt í lög að
þeir (yfirdómararnir) mæltu
ekki eiga sæti á alþingi, bygt
á þeim ástæðum, að nauðsyn-
legt væri að dómendurnir væri
ekki bundnir við nein önnur
störf, er gæti gert þá meira eða
minna háða öðrum mönnum,
hvort er einhverjum stjórnar-
völdum eða almenningi.
Það er auðvitað mikið um
vert að tryggja þannig sjálfstæði
hinna æðstu dómenda í land-
inu til beggja hliða, en hitt er
þó sjálfgefið, að mikið er undir,
að aðrir dómendur landsins,
liéraðsdómararnir, séu sem
sjálfstæðastir og óháðir bæði
umboðsvaldinu og almenningk.
Bls. 342.
Og Reykvíkingar eru honum
áreiðanlega sammála. Allir
aðrir en breysku kunningjarnir
og smalarnir hans, ef hann
kynni að eiga þá einhverja.
Það væri ofboð skiljanlegt,
að vínhneygður yfirmaður eða
heldri maður, eða bara troll-
araskipstjóri, vilji eiga vingott
við yfirvaldið sitt og gefa hon-
um atkvæði sitt. Og þá væri
það ekki síður skiljanlegt, um
menn, sem kynnu að eiga enn
meira á hættu, t. d. um mann,
sem kynni að hafa farið eitt-
hvað óvarlega með annara fé,
eða selt hlut, sem hann átti
ekki.
Án.
Samtal.
O: Veistu hvaða togari hef-
ur verið fljótastur að fylla sig?
P: Skallagrímur.
O: En veistu hvaða verk hef-
ur tekist verst hér í Reykjavík?
P: Nei.
P: Já, honum Þorláki tókst
illa að þurka lestina í Skalla-
grími, því; hún fyltist af sjó,
en þú skalt sanna að heima-
stjórnarsendisveinunum mun
ganga enn ver að telja al-
menningi hér í Rvík trú um
að hæztlaunuðuembættismenn-
irnir séu beztu fulltrúar alþýð-
unnai'.
O: Já, það segirðu satt. Enda
munu þeir liggja eins og sveskja!
0: En hvað heldur þú um
Svein og Blöndahl?
P: Það sama og um rollurn-
ar sem hann Jakob á Klaufa-
brekku rak í sveltið á harma-
sylluna í Eiðrofahamri.
0: Hvað varð um þær?
P: Þær urðu sjálfdauðar.
Haugalygi „Lögréttu“.
Því hefír margoft verið lýst
yfir hér í blaðinu, að Alþýðu-
flokkurinn væri ekki í banda-
lagi við neinn ílokk. En þrátt
fyrir það heldur ritstjóri »Lög-
réttu« áfram að ala á þeirri
haugalygi, að Alþýðuflokkur-
inn hafi gert bandalag við
»Þversum« um þingmanna-
efnin.
Alþýðuflokkurinn valdi þá
Jörund og Þorvarð, án tillits
til nokkurs annars flokks. Hitt
er hins vegar ekkert leyndarmál
— enda má lesa það í »Land-
inu« — að Þversum-menn ætla
að kjósa frambjóðendur Al-
þýðuflokksins, og er það skilj-
anlegt, þar þeir hafa enga fram-
bjóðendur sjálfir hér í Rvík,
en eiga bæði Heimastjórn og
Langsum grátt að gjalda.
„Dagsbrún" jramvegis.
»Dagsbrún kostar framvegis
eins og hingað til 2,50 árg.,
þegar greitt er f yrírfram.
annars 3 kr. Bráðlega verður
verðið á blaðinu í lausasölu
fært upp í 10 aura fyrir heilt
blað og 5 aura fyrir hálft.
verður þá margfalt ódýrara að
vera fastur áskrifandi.
<>keyi)is sundkenslu
i laugunum veitir Erlingur Pálsson
sundkennari sjómönnum þennan og
næsta mánuð.
Það sem fólkið vill lesa.
Nýgift eru: Þorsteinn Sigurðsson
kaupm. og ungfr. Þóranna Simonar-
dóttir úr Hafnarfirði, Daníel Krist-
insson póstmaður og ungfr. Asa Guð-
mundsdóttir, Guðmundur Guðmundss
skipstj. á »Snorra goða« og ungfrú
Kristín Teitsdóttir, Vilmundur Jóns-
son læknir og Kristín Ólafsdóttir frá
Hjarðarholti, sem er að lesa lög við
Háskólann.
Trúlofuð eru: Guðrún Einarsdóttir
og Jón Bjarnason trésmiður.
Sveinn aljiýðumaður!
í síðustu »Isafold« er grein um það,
að verkamenn eigi ekki að kjósa
Jörund, af þvi hann sé ekki alþýðu-
maður, heldur barnakennari og 4ust-
firðingur! Greinin endar á því að
segja, að verkam. sé óhætt að kjósa
Svein Björnsson og Magnús Blön-
dahll
Himinn og iörð.
Hreindýrin
fella hornin árlega, og árlega vaxa
þau á ný. í Noregi og Finnmörku
fella simlarnir (karldýrin) þau í des-
ember eða janúarmán., en simlurnar
íella ekki fyr en á vorin. Norðurfar-
inn Mac Clure segir að bæði simlar
og simlur á eyjunum fyrir norðan
Ameríku felli hornin í maí—júní. Á
hvaða tima árs ætli hreindýrin felli
hornin hér á ladni?
Xlxðaverzlun
og
saumaslofa
Guðm. Sigurðssonar
Laugaveg 10
selur ódýrt íataeíni
ekta litir. JbPljót af-
g'reiösla — Vönduð
yinna. Ný lataelni
með hverju skipi, Sparið
peninga.
Brúkaðar námsbxkur,
innlendar og erlendar sögu- og
fræðibækur, fást mjög ódýrar í
Bókabúðinni á Laugavegi 4.
Gamlar bækur teknar til útsölu.
Prentsmiðjan Gutenberg.