Alþýðublaðið - 09.04.1921, Blaðsíða 1

1Q2I
Laugardaginn 9. apríl.
80. tölubl.
Eftirvin
í gær auglýstu atvinnurekendur
(eitthvað um fjörutíu að tölu) að
þeir borguðu eftirvinnu á virkum
dögum með 1 kr. 50 au. klst. frá
—10 síðdegis, en næturvinnu
(frá 10—6) og sunnudagavinnu
með 2 kr. klst.
Auglýsing þe3si reið alveg f
bága við samþykt þá, er verka-
mannafélagið Dagsbrún hafði gert
um að eftirvinnu og sunnudaga-
vinnu ætti að borga með 3 kr.
hverja klst, en það að atvinnu-
rekendur auglýsi hvað þeir vilji
borga fyrir vinnu, er alveg sams
konar eins og alþýðan tæki sig
saman og auglýsti hvaða verði
hún vildi kaupa dúnka og dalla,
púðursykur, rúsínur og græusápu
hjá kaupmönnum, en hætt er við
að þeim þætti það fremur skríti-
legt ef alþýðan tæki upp á því,
og er það þó að engu leyti ann-
áð en þegar atvinnurekendur fara
að setja verð á það sem verka
menn hafa að selja: vinnuna.
Eftíryinna.
Helzt ætti eftirvinna aldrei að
eiga sér stað, og því síður nætur-
vinna eða sunnudagavirma. Nokkra
klukkutíma eftirvinna slítur verka-
manninum, sem búinn er að vinna
allan daginn, meira en sjálft dags-
verkið, og næturvinna er stóróholi
heiisu verkamannsins, og í okkar
erfiða íslenzka veðráttufari oft bein-
Ifnis hættuleg lífi verkamannanna
og margir hafa fengið lungnabóigu
og dáið af afieiðingum næturvinnu.
Dm sunnudagavinnu er það að
segja, að þeim sem vinnur baki
brotnu í sex daga, veitir alls ekki
af að hvíla sig sjöunda daginn,
og margt má fleira segja um hana,
sem hver maður veit, svo sem að
sunnudaginn eigi lögum samkvæmt
að haida heiiagan.
Út frá því sjónarmiði að eftir-
vinna (þar með talia næturvinna
og sunnudagavinaa) eigi ekki að
nan enn»
eiga sér stað nema f brýnustu
nauðsyn, hefir verkamannafélagið
sett á hana þetta verð, 3 kr. kl.«
tfmann. Of lengi hefir það átt sér
stað að eftirvinna hafi verið unnin
án þess nauðsyn hafi krafið, og
það er ekki iangt siðan nætur-
vinna var unnin í togaranum Gylfa,
sem síðan lá hér heiian dag.
Bryggjngaman.
Vegna augiýsingar þeirrar frá
atvinnurekendum sem fyr var get-
ið, mátti búast við að reynt yrði
að láta vinna eftirvinnu f ein-
hverjum togurum fyrir kaup, er
væri undir taxta verkamannafé
lagsins, Gengu þvf tfu af kjörnum
foringjum verkalýðsins laust fyrir
kl. 6 e, h. aiður á hafnarbakka,
þar eð verið hafði verið að skipa
upp úr nokkrum togurum þar. En
vinna var hætt f öllum togumm
nema Þórólfi, sem er eign H f.
Kveldúlfur, en togari þessi lá við
Iagólfsgarðinn.
Var nú farið fram á það við
yfirmann vinnunnar þar, að hann
léti mennina hætta, eða lofaði
þeim 3 kr. um kl tfmann fyrir
eftirvinnuna. Sagðist hann tillivor-
ugs hafa vald, og stóð í því þófi
dálitia stund, því foringjar verka-
manna vildu íara með svo mikl-
um friði sem unt væri, en heldur
ekki sneirum. En er fullséð var
um að ekki ætti að ganga að
hinum réttmætu kröfum verka-
iýðsins, var því lýst yfir að nú
staazaði vinnan, og verkamönnum
sagt að koma í land. Voru verka-
menn um borð seinir tii, enda
mun mikið hafa verið þar &í sveita-
mönnum (utanfélags) en þó stanz-
aði vinnan rétt strax, enda var
þá komið svo margt af verka-
mörmura á bryggjuna, að ómögu-
legt var að koma neinura fiski i
land. Haldið var áfram að aka
burt fiski þeim er kominn var á
bryggjuna, og eins voru fiskikass-
Séra ]akob Kristinsson
flytur erindi um
Stefnuskrá píspekM
í Nýja Bíó, sunnudaginn
10. apr. næstk. ki. 3 e. h.
Aðgöngumiðar á krónu
seldir við innganginn. —
Ágóðanum varið tii hjáip-
ar austurrískum börnum.
arnir látnir um borð jafnótt og
þeir komu tómir úr landi. Haldið
var og áfram að aka nokkruns
vögnum af koluoa út á bryggju
(sem var akkorðsvinna), en ekki
voru þau látin um borð.
Komu nú á vettvang tveir af
framkvæmdarstjórum Kveldúlfs,
þeir Richarð og Haukur Thors
(og nokkru síðar Kjartan Thors).
Var þá álitið sjálfsagt, að Ieitast
fyrir bjá þeim um það, hvort þeir
vildu ganga að skilyrðum verka*
lýðsins, og var það gert, en á-
rangurslaust.
Stóð nú stapp þetta nokkra
stund og var ekkert aðhafst. Komu
nú á vettvang tveir Iögregluþjón-
ar, og höfðu þeir Thors bræður,
að sögn, sent eftir lögreglunni.
Tóku lögregluþjónarnir sér stöðu
milli koiapoka hrúgunnar og skips-
ins, og var nú gefin skipun um,
að iáta fram kolin. En úr þvf
varð ekkert, þvf verkamenn í landi
stóðu ofan á þeim, enda ekki nema
einn maður (sem er ársmaður hjá
Kvöidúlfi), sem réyndi að skipa
þeim fram. Leit þarna um tíma
ófriðlega út, þvf verkamenn héldu
að lögreglan ætlaði að taka máí-
stað útgerðarmanna; fór annar
lögregluþjónninn að sækja eitt-
hvað inn á sig, og héldu menn,
að hann ætlaði að taka upp staf,
en það voru bara dósirnar hans.
Leið nú langur tími án þess