Frækorn - 01.10.1901, Blaðsíða 2
146
F R Æ K O R N
bætti eftir fall Napóleons, en vald
hans var ekki eins og áður.
Árið 1870 fékk páfavaldið aftur
stórmikinn hnekki, er hinn ítalski
hershöfðingi Caderna fór með her
móti Róm, og hinir páfalegu urðu að
bera lægri hluta (20. sept. 1870).
Það er eftirtektavert, að þessi við-
burður gjörðist fáum dögum eftir það,
er páflnn lét kirkjufundinn í Róm lýsa
yíir, að páfinn væri óskeikuli (21, júlí
1870).
Blaðið NewYork Tribune ritaði um
þessa viðburði meðal annars eftirfar-
andi frásögu:
„Páfinn hafði fullvissað fólkið um,
að hin heilaga mey mundi ekki leyfa
Ítalíumönnum að taka hina heilögu
borg, en þeir tóku hana samt; og
fyrsta fallbyssuskotið tók höfuðið af
St. Péturs-líkneskjunni. Þá fleygði hinn
auðtrúa mannfjöldi vopnum sínum og
vildu ekki berjast fyrir páfanum lengur.
„Undirbúningur var einnig gjörður
til þess að halda mikla hámessu í
St. Péturs-kirkjunni, en eldingum sló
niður i kirkjuna og gjörðu svo mikl-
ar skemmdir, að menn urðu að fara
ur henni.
„En hið merkilegasta var þó það,
sem bar við þegar páfinn opinberlega
ætlaði að auglýsa kenninguna um
sinn eigin óskeikulleika. Hann hafði
sett hásætið þannig, að þegar hann
settist á það, þá myndu sólargeisl-
ar skína gegnum leynilegan glugga
og umkringja höfuð páfans með geisla-
ljóma, eins og helgan mann, tii þess
að lýðurinn gæti séð, að himininn
*
heiðraði hann og kenningu hans. En
þegar tíminn kom, formyrkvaðist
sólin af þungum skýjum, þruma gekk
yfir hásætið, og elding reif sundur
gluggann, sem ætlað var að sólargeisl-
arnir mundu hafa skinið gegn um
á höfuð páfans“.
Hið veraldlega vald páfans er horf-
ið, og þó er hann enn voldugur stjórn-
ari. í andlegum skilningi ríkir hann
yfir meira en 200,000,000 manna, og
það er um 1 sjöunda part af öllum
mönnum á jörðu.
Guðs börn verða að eiga í stríði
við þetta vald, þangað til „ííkið,
valdið og yfirráðin yfir ölluum .úkj-
um, sem undir himninum eru, munu
gefin verða hinu heilaga fólki hins
hæsta“. Og um það biðjum vér til
guðs með heitri bæn: „Komi þitt
ríki“, því að guðs ríki er það, sem
hinir heilögu munu öðlast.
[Framh.j
Kenning biblíunnar um skírnina.
Eftir J. G. Matteson.
VI. [Framh.]
Tolf ófróðir lœrisveinar skírðir.
Gyðingur einn frá Alexandríu, er
Apollós hét, kom til Efesus; hann
hafði látið Jóhannes skírara skíra sig.