Frækorn - 15.01.1903, Qupperneq 1

FRÆKORN.
HEIMILISBLAÐ MEÐ MYNDUM
------4--í<---
RITSTJÓRI: DAVID ÖSTLUND.
4. árgangur. Seyðisfirði. 15. ian. 1903. 1. tölublað.
Gleðilegt ár!
Þess óskum vér þér, kæri lesari, og
hvernig sern ástatt kann að vera fyrir
þér, vitum vér þó, að þú getur fengið
gleðilegt, gott ár. Hvort sá, sem nú
er fátækur, muni
á þessu ári verða
ríkur, hvort sá, sem
nú er sjúkur, muni
verða frískur, hvort
sá, sem nú er yfir-
gefinn og umkomulaus
muni fagna vináttu
og hluttöku annara,
— það vítum vér
ekki; en eitt er samt
víst: gott og farsælt
ár getum vér fengið
— allir.
— Þú efast samt
um þetta.
Þér finnst þig vanta
svo margt og þú hafa
svo litla von um að
geta fengið það.
En hvað er þá
fólgið í því að fá gott
og gleðilegt ár?
Það er ekki fólg-
ið í því, að hafa auð
og eignir, gott hús og heimili, vinnu og
krafta til þess að vinna, því að allt þetta
á margur maður, en er samt ekki sæll,
meðan margir eru til, sem alls eða margs
sakna af þessu, en eru sælir þó.
Þú veizt, að sæla og farsælt ár hlýtur
að vera komið undir öðru en þessu.
En hvað er það þá, sem þrátt fyrir
allar kringumstæður getur gert árið ný-
byrjaða og lífið allt gleðilegt og far-
sælt?
Það er friður í sál og sinni. Það er
fullvissa um barnarétt i guðs ríki. Það
er samfélag við fóðurinn á himnum fyrir
Jesúm Krist. Það
er fullvissa um fyrir-
gefningu syndanna.
Það er kraftur til
guðræk;ilegs lífernis
í Jesú Kristi.
Og þetta geturþú
fengið á þessu nýja
ári. Og færðu það,
þá verður líka árið í
sannleika gott og
gleðilegt ár.
Slíks árs óskum
vér þér, kæri lesari,
í nafni drottins vors,
hans, sem kom til
vor mannanna tilþess
»að kunngjöra líkn-
arár drottins« og
sem vér miðum öll
ár við.
Mætti sól hans
náðar lýsa skært um
lög og láð og tendra
ljós gleðinnar á hverju
heimili og í hverju hjarta! Mætti árið
nýja verða oss öllum »líkn aiár drottins« !
(3 <5'£) (ofQ 7sT~
■—Leitaðu umgengni við guð, þá mun
hið illa flýja frá þér.
000 0.00000000000000000000
Gleðilegt ár! — þú andans sól,
sem árs-hring byrjar um lífsins stól!
Heilaga ljós, sem heyr æ stríð
við heljar-veturinn ár og síð!
Vor ytri neyð, hún er nætur-ís;
en nötri sálin, er dauðinn vís,
og nísti helið vorn hjartans pól,
þá höfum vér vetur en aldrei sól.
Kom því, ó skínandi Ijósanna ljós,
og leys vora köldu þjóðlífs rós;
markaðu’á skjöld fyrir mannlífs byggð:
„Menntun jöfn með frelsi tryggð."
Leiftri þau orð þar logandi rauð:
„Án lifandi vonar er þjóð hver dauð."
Skíni þau orð við alfara-stig:
„Elski hver annan meir en sig.“
Skrifaðu’á himin, lög og láð:
„Lífið er sigur og guðleg náð.“
M. J.
OOOOOQOOQQOQOOOOOOOOOOOO