Frækorn - 30.01.1903, Blaðsíða 7

FRÆ KQ R N .ú ...... 15
sterku andlitsdráttunum. sem ber vott
um, að hann hafi fórnað lífinu.
Og hann varð mér nýtt umhugsunar-
efni. Nýtt og hátíðlegt. Maður 1 frái
göfgari og stærri samtíð ; maður sem lifir
lífi í alvöru.
Engin þörf á því
. —o—
í stórri miðdegisveizlu var mikið drukk-
ið af víni. íMaður bauð lítilli stúlku,
sem einnig vár þar, glas af vi'ni; hún vildi
það ekki.
»En skipaði ekki Páll Timóteusi að
neyta lítiis víns sökum maga síns?« ' spurði
maðu-inn og gerði sig rnerkilegan.
»Það getur verið«, svaraði stúlkan, »en
eg hef ekki illt í maganum.»
• ©'{JO « •
NEISTAR
—Það er til einskis að skifta um
trúarskoðanir, ef ekki trúarskoðanir þín-
ar breyta þér.
—Það er betra að ganga einn götu
réttlætisins, en að hafa fylgi fjöldans í
því, sem iHt er.
—Það er eítt, að dást að Jesú, en
annað að eiga hann fyrir frelsara.
■ ■■©»£>» vo©-
BARNAHUQSUN.
Eg geng um kvöld, er sólin signir lönd
og svalur andi leikur mér um kinnar,
eg finn það glöggt, að guðleg náðarhör.d
mér götu bendir heim til dýrðar sinnar.
Eg óska’ að synd mig aldrei bindi’ í bönd,
né blindað geti augu sálar minnar.
svo gieymi’ eg því, að guðleg náðarhönd
mér götu bendír heim til dýrðar sinnar.
HITT OQ bETTA
, FRÍKIRKJUSÖFNUÐURINN í REYKJAVÍK.
í síðastkomnum blöðum „Þjóðv."er svo frá sagt:
„Eftir háváðasamasafnaðarfundi og gauragang
mikinn, þá hefur nú niðurstaðan orðið sú, að
söfnuðurínn hefur, nálega í einu hljóði, sagt
presti sínum, síra Lárusi Halldórssyni, upp
prestsþjónustunni, með misserisfyrirvara, svo
sem reglur safnaðarins mæla fyrir um. Séra
Lárus Halldórsson hefur á hinn bóginn ekki
haft skap til þess, eftir það, sem á undan var
gengið, að halda áfram prestsverkum hjá söfn-
uðinum, og hefur því-sagt honum upp prests-
þjónustu sinni fyrirvarálaust, og með þeim
ummælum, að hann „afhendi" liann aftur þjóð-
kirkjuijni." Söfnuðurinn hefur nú ráðið séra
Olat Ólafsson frá Arnarbæli fyrir prest, mann,
sem mun vera heldur þjóðkirkjulegur í anda.
Að minnsta kosti hefur hann til skamms tíma
verið það. Pangað til hann fær konunglega
staðfestingu, framkvæmir dómkirkjupresturinn í
Reykjavík prestsverk fyrir söfnuðinn.
< Saga þessa fríkirkjusafnaðar í Rekjávík hefur
að líkindumsannfært jafnvel séra Lárus Halldórs-
son um það, að fríkirkjuhreifingin íslenzka er
ekki eins göfug, trúarleg hreifing, eins hann áður
hefur haldið. Fríkirkjumenn hafa Víst enga
ástæðu til að kasta steini á þjóðkirkjuna, fyrst
ástandið hjá þeim sjálfum er, eins 'ög það er.
Það hlýtur að vera raunalegt fyrir séra Lárús,
sem er orðinn þreyttur í stríði og starfi fyrir
frikirkjuhugmynd sinni, að sjá þetta sitt kærasta
lífsstarf fara sér svo hrapallega úr hendi.
MÁLFUNDUR uin vínsölu- eða aðflutnings-
bann var haldinn i Reykjavík í síðastliðnum
mánuði af kjósendum á 4. hundrað að tölu, og
var samþykkt eftirfarandi fundarályktun af öil-
um þorra fundarmanna gegn 9—10 atkv.:
„Fundurinn tjáir sig því rúeðmæltan, að að-
flutningsbann sé leitt í lög jafnskjótt sem fyrir
því er fengið fylgi mikijs meiri hluta þjóðar-
innar."
Um afstöðu höfuðstaðarins í þessu mikils-
varðandi máli þarf því enginn að efast. Og
meir en líklegt er það, að söm verði stetnan um
land allt.
BARNASKEMMTUN. 13. þ. m. buðu konur
hér á Seyðisfirði flest öllum börnum bæjárins
á skemmtun í Bindindishúsinu, og þótti mesta
unun að sjá þennan fagra hóp gleðjast og leika
sér um hin tvö jólatré, sem þar voru. Svo var
börnum veitt ýmisl.góðgæti. - í öðrum kaupstöð-
um landsins hafa líkar skemmtanir einnig verið
haldnar. I Reykjavík, þar sem Hjálpræðisher-
inn hefur bólfestu, er honum jafnaðarlega
þökkuð skemmtunin, en auðvitað kostar hann
hana ekki, og víst er það, að væri hann ekki
til, mundu slík góðverk verða þar framkvæmd
eins fyrir því, þótt ekki væri nema í nafni
almennrar mannúðar og óbrotins kristindóms.