Frækorn - 03.03.1903, Blaðsíða 1

HEIMILI5BLAÐ MEÐ MYNDUM-
—-----------
RITSTJÖRI : DAVID ÖSTLUND.
4. ársrangur. Seyðisflröi, 3. marz 1903. 4. fölublað.
Biðjum stöðugt.
Alvaldur drottinn oss styður á strindi;
stjórn hans og gæzka ber kærleikans vott,
lífið það hverfur sem liós fyrir vindi;
að láni það höfum sem allt annað gott.
Ei skulum kvarta, þó harmar sig lireifi
og hugurinn reiki sem blævakið ský.
Biðjum því stöðugt, að stríðið vort deyfi
styrkur guðs verkandi hjartanu í.
J. S.
■(5'v' NT)
fiið íifandi brauð
»Sann!ega, sannlega segi eg yður: Ef
þér ctið ekki hold mannsins sonar og
drekkið ekki hans blóð, þá hafi þér ekki
lífið í yður.«
»Andinti er það sem lífgar, holdið
gagnar til einskis; þau orð, sem eg tala
til yðar, eru andi og líf.« Jóh 6,53.63.
Fáum orðum Jcsú hefur verið eins
hörmulega misþyrmt eins og þessum of-
an tilfærðu, um að eta hans hold og
drekka hans blóð. Hin andlausa bókstafa-
trú hefur fengið það til, að Jesús ætti
hér við kvöldmáltíðina o. þv( væri hún
óhjákvæmilcgt sáluhjíIparskilyrði. í ákaf-
anum í þessu efni hefur hún algerlega
glcymt að athuga það, að þessi getur
ekki hafa verið meining, Jesú [i'cgar af
þeiniástæðu, að kvöldmáltíðin befurekki
verið ínnsett fyr en nokkrum tíma eftir
að Jesúj mælti þessi orð. Hefði hann
átt við kvöldmáltíðina, mundi enginn þá
hafa gHað haft gagn af orðum hans, ekki
fyr en eftir stofnsetningu kvöldmáltiðar-
innar, en hún fór fram rétt á undan dauða
frelsarans, og hún er heldur ekki nefnd
á nafn í guðspjöliunum fyrr en þegar
Jesús var að skilja við laei isveinana.
Lengst gengu kaþólskir í því að taka
þessi orð Jesú bókstaflega, þvert á móti
hans eigin útleggingu á þeim
Þcir gerðu kvöldrnáltíðina að dularfulJri
athöfn á þann hátt, að þeir kenndu og
trúðu — og gjöra það enn í dag, — að
brauðið og vínið í kvöldmáitíðinni bók-
staflega breyttist í hold og blóð drottins.
Eftir að presturinn hefur vígt brauðið og
vínið, er það hjá þeim orðið að guði
sjálfum, sem presturinn og söfnuðurinn
fcllur á- kné fyrir og tilbiður. Og nautn
þessa holds og blóðs. skoða þeir sem
frelsun og friðþæging. Mönnum er hætt
við að oftigna hið ytra, eu gleyma kjarn-
anum, andanum, því að ■>holdið gagnar
til einskis«. Jafnvel þótt vér bókstaflega
hefðum getað etið hold Jesú, þá mundi
þetta út af fyrir sig ekki hafa verið oss
ti! frelsunar. En »andinn er það, sem
lífgat«. Ef vér í trú meðtökum anda
hans, þá frelsumst vér frá syndinni og
fáum eilift líf
En hvaða þýðingu hefur þá kvöldmál-
tíðin? Orðið svarar: »Gjörið þetta,«
segir Jesús, »í mína minningu.« Og
postuli drottins, Páll, sem með sérstakri
opinberan var uppfræddur um þýðingu
kvöldmáltíðarinnar, segir: »Svo oft sem
þér etið þetta brauð og drekkið af þess-
um kaleik, þá boðið þér dauða drottins
þangað til hann kernur. (i.Kor. 11,24.26.)