Frækorn - 03.04.1903, Síða 1

HEIMILISBLAÐ MEÐ MYNDUM
-----------
RITSTJÓRI: DAVID ÖSTLUND.
4. árgangur. Seyðisfirðl* 3. apríl 1903. 6. tölublað.
jUveldið.
Ó mikli guð, sem lætur ljós
og líf á jörðu streyma,
þér flytur allt, sem hrærist, hrós
um heimsins víða geyma;
þinn styrkur verndar stórt og smátt,
þín stjórn er náð og friður,
þú lítur jafnt á lágt sem hátt,
frá líknarstóli niður.
Já, hvar sem reikar hugur manns
um himin, jörð og flæði,
þar skína verkin skaparans,
með skraut og lífsins gæði;
þú a>valdandi herra hár,
sem hvers eins ræður dögum,
hið veika, styrka, öld sem ár,
fer eftir þínum lögum.
Þú sendir bæði blítt og strítt,
ei barni neinu gleymir,
þín náð er eilíf, veldi vítt,
sem veröld alla geymir.
Þú hrífur vini vinum frá,
svo viðkvæm tárin falla,
en aftur ljóssins landi á
þú leiðir saman alla.
Hkgr.: M. Markússon.
Kaþólskir og mótmælendur
Starfsemi sjöundadagsadventistanna hef-
ur vakið athygli manna almennt úti um
heiminn meðal annars á því, hvernig
sunnudagsheigihald mótmælenda kemur
í bága við biblíuna og lög drottine, hin
tíu boðorð. Að sjöundadagsadventistar
hafi í þessu á réttu að standa, viður-
kennist mjög almennt. Eftirtektaverðar
mjög eru í þessu tilliti greinar nokkrar,
sem aðalmálgagn kaþólskunnar í Ameríku,
»The Catholic Mirror*, fyrir nokkru fiutti,
og skulum vér hér gera dálítinn útdrátt
úr þeim:
»Þegar hinir biblíu-kristnu stóðu fram
á móti hinni heilögu kaþólsku kirkju,
héldu þeir engu eftir af þvi, sem hennar
heilagi stofnari hafði innsett, nema biblí-
unni sjálfri,er þeir kváðu sinn eina kenn-
ara í kristilegri trú og br.ytni.
Eitt af þeim helztu tiúaratriðum var
og er enn í dag, að það ætíð sé nauð-
synlegt að balda helgan hvfldardaginn.
I sannleika hcfur þetta verið hið einasta
trúaratriði, sem fjf'ldinn af biblíukristnum
mönnum hefur vcrið samþykkur í hin
seinastliðnu þrjú hundruð ár. Helgihald
hvíldardagsins er aðalkenníngin í biblíu-
trúnni. En meðan farisearnir í fyrri daga
héldu hinn rétta hvíldardag, þá hafa vorra
tima farisear (gjörandi reikning fyrir því,
að þeir, sem fylgja þeim, séu nógu auð-
trúa og einfaldir) ekki eitt einasta skijti
á œfi sinni haldið þann hvíldardag, sem
þeirra gaðdómlegi meistari hélt til síns
dauðadags og sem postuiar hans héldu