Frækorn - 14.05.1903, Blaðsíða 5
FRÆKORN.
61
fjalla, sonum sem skilnaðar-eða fagnaðar-kveðja,
hann manar þá til dauða eða sigurs og minnir
þá um orð hins göfuga vladika: „Ættjörðin er
aldrei svo fátæk, að hún eigi verðskuldi að fá
hið dýrmætasta, er þú átt, líf þitt og blóð".
Menn þeir, er sjást á ferli á götum bæjar-
ins, hafa einnig sýnt það í verki, að þeir
hafa verið trúir orðum hins gainla vladika
síns. — Og kvennmennirnir bera einnig heið-
urinn með karlmönnunum, þær hafa ór eftirflögr-
andi kúlu og bogin Tyrkjasverð. Hver maður, öll
þjóðin frá þjóðhöfðingjanum og niður að fá-
tækasta fjárhirði, karlar og konur hafa staðfest
með blóði sínu ást sína til hins fátæka, en
þrátt fyrir það jafnkæra,* dýrmæta fósturlands
Þeir geta í sannleika sagt: Vér höfum varið
land vort, — vér höfum byggt land vort, vér
höfum elskað það fram í bænum vorum og
börnum.* Og eigi hefur það verið eirtómr-
varaþytur.
Það er ein gistihöil (hótel) í Cettinje,
fremur stór og vel úr L,arði gerð. Það kvað
vera hin einasta á öl - iandinu. Hún er eigi
ætluð handa gestum að vetrarlagi, og allt frýs
") Hér eru tekin fram hin stórfögru orðatiltæki Björn-
stjerne Björnsons: wJeg vil værge mit land, jeg vil bygge
mit land, jegvil elske det frem i min bön i mit barn!. .
er standa í kvæði einu í sögu hans, „Fiskimærin", Þýð.
því á herbergi mamis, þ\ ottavatníð og blekið.
Rétt fyrir utan gistihöllina hittir maður
snjóskafla, sem ná manni upþ yfir höfuð. Fá-
einir smástrákar hlaupa og leika sér og eru
nærri því sumarklæddir. Hin stórgerða lérefts-
skyrta er alveg opin á barminum, og treyjan
er ekki ætluð til að hneppast. Þeir fá lánuð
skíðin hjá mér, og þá verður enginn endi á
gleðilátunum.
Það getur vel komið fyrir, að við sjáum kvenn-
menn ganga í röð framhjá gistihöllinni. Þær
eru að sækja vatn. Þær ganga hratt og létt eins
og á þjóðbraut, og þeim skrikar ekki fótur,
þrátt fyrir það að fjallaskórnir
r og vegurinn ósléttur
og i.í.11. Vatnsílátin bera þær
á höfðinu; oft eru það gamlir
kex-kassar. Vatnið sækja þær
{ brunn einn rétt hjá gistihöll-
inni. Bærinn hefur ágæta
vatnsleiðslu. - Vatnsleiðsia
suður í hrikalegustu fjöllum
Balkanskagans ? Já, því ekki
það.
Máske sjáum við' líka eina
SS
20 einkennilega vatnsbera.
Maður tekur fjótt ýeftir því, að
þeir eru hinir einustuj menn
í landi þessu, er sjást vopnlausir. ý Hvaða frið-
semdarmenn eru þetta? Það eru hinir nafn-
frægu hegningarhús-fangar Svörtufjalla. Leið-
sögumaður okkar segir okkur, að þeir þurfi
engan tillitsmann, þareð þeir séu Svartfjallabú-
ar. Það mundi álitið smán og skömm að
...yj* burt, það yrði álitið brot mót saminni
skuldbindingu, og þess vegna ganga þeir lausir,
geta skeggrætt við kunningja sína, fengið vindl-
ing hjá vini sínum — og lært að sjá og meta
kosti og blessun frelsisins. Hlekkjahringl heyr-
ist af sumum þeirra.
Hvað hafa þeir unnið til saka? O — þeir
hafa verið heldur bráðir og blóðheitir, segir
leiðsögumaður okkar. Þeim hefur orðið það á