Frækorn - 10.07.1903, Blaðsíða 5

FRÆ.KORN.
iör
Svaitfjallabær.
inn sjálfur; húsnióðirin eldar og gengur
um beina, börnin standa kurteislega dá-
lítið fjær og setjast ekki niður.
Svo koma fleiri Svartfjallabúar inn til
þess að heilsa gestinum — og seðja dá-
lítið forvitni sína. Við sitjum hringinn í
kringum bálið hver við hliðina á öðrum,
eftir mannvirðingu og heiðri þeim, er
húsbóndinn úthlutar hverjum einum. Hér
má maður ekki vera of lítilþægur, en
verður að halda sér fram til þess sætis,
er manni ber með réttu.
Eftir að allir fyrir löngu eru sestir
umhverfis eldinn, kemur máske gamall
maður inn. Pá standa allir aftur upp.
Virðingu fyrir ellinni! Svo er hann leidd-
ur til sætis næst gestinum og captanóin-
um — og þá setiast hinir niður aftur,
en samtalið hefst eigi að nýu, fyr en
búið er að spyrja hinn nj'komna um líðan
hans o. s. frv.
Það líður að kvöldi, og bálið er ein-
asta birtan; brenniviður er borinn í eld-
inn, og maður getur varla hugsað sér
mikilfenglegri sjón en þessa dökkleitu
hermenn í litkiæðum og með leiftrandi
vopn kringum blaktandi bálið.
}C. jlngeli
Fyrir utan bæinn.
Svartfellsk móðir og barn.