Frækorn - 17.07.1903, Side 1

Frækorn - 17.07.1903, Side 1
FRÆKORN. HEIMILISBLAÐ MEÐ MYNDUM. ---*--{♦- RITSTJÓRI: DAVID ÖSTLUND. 4. árganarur. Seyðisfirði. 17. júlí 1903. 14. tölublað. Synd — réttlæti — dómur • Jóh. 16, 5-16. Brot úr rœðu eftir Chr. Bruun. Andi Krists hefur starfað með þjóð- unum allt til þessa dags, á sama hátt og andi spekinganna (Sókralesar, Dar- wins, Herbert Spencers), eða kirkjuvin- anna (Lúthers, Hauges), en enginn haft eins varanleg áhrif. Andann, sem hann hlaut í skírninni, höfðu spámennirnir áð- ur haft, hann var til fyr en nokkurt mann- legt hjarta; — hann sveimaði yfir vötnunu.n á morgni sköpunardagsins, er jörðin skyldi síðan rísa úr og verða bú- staður manna — hann beið eftir að manns-hjartað opnaðist fyrir honum. . . . Þennan anda skildi Jesús eftir í heiminum. Hér talar hann um, að andinn skuli: »sannfæra heiminn um synd, réttlæti og dóm,«—oggjörahann (Jesúm) »dýrðlegan.« Heimur eru þeir menn, sem ekki vilja af öðrum æðri heimi vita en þessari jörðu, og eru alteknir af unaðss^mdum hennar og sorgum; — þann heim sannfærir and- inn um synd (drykkjuskap, lauslæti o fl.). Fáir vilja játa, að þeir séu syndarar. Að þeir trúa ekki —- það kalla þeir ekki synd. Vér getum ekki trúað, segja þeir, og svo má heldur ekki heimta að vér gjörum það. En er ekki vantrúin undirrót allra synda — ofdrykkju, lauslætis, sviksemi, táldráttar, baktais, þjófnaðar, lýgi, dramb- semi, En í raun réttri er til ein synd -- vantrú, og ein dygð: trú — móðir dygð- anna; — »af því þeir ekki trúa.c Þá er trúin vaknar hjá oss, fær allt í oss hnekki, sem heitir synd. — Þá trúum vér á æðri heim, og þá fær konungur hans að búa í hjörtum vorum. Þá sprettur það út, allt hreint og heilt, göfugt Og ástúðlegt. »Því eg fer til föður míns« — gegn- um kvalir og dauða, til dýrðar guðs að nýju. Með þeim hætti birtist fyrst rétt- lætið til fulls í heiminum. Hann varð sjálfur að læra hina æðstu hlýðni af því að þola. Guð gjörði hann fullkominn með þjáningunum — með þeim gjörði hann soninn dýrðlegann. Því er hann hátt upp hafinn og getur dregið alla til sín. Hann er fullkomin fyrirmynd alls mannkynsins í sjálfsafneitun, hreinleika og kærleika. Um dóm — af því að höfðingi þessa heims, Satan, er dæmdur. — Nýja-testa- mentið sýnir, að Kristur kom cingöngu til þess að berjast við hann um yfirráðin yfir heiminum. Guð er máttugri, en það er einmitt með Kristi, sem guð hefur sigrað hann og engu öðru móti. Guðs ríki stóð þá ekki nema í einum litlum afkyma heimsins, og var þá mjög daufur loginn á hinum helga lampa, og ekki annað sýnna, en Ijós hans mundi slokkna. Auð- ugustu, voldugustu, og mentuðustu þjóðir heimsins þekktu hann ekki — láu í nátt- myrkri heiðindómsins. Satan réð yfir heiminum og hans dýrð, og hann gat gefið hana hverjum sem hann vildi. Hástóll hans gnæfði við himni — var ekki aðeins höfðingi heimsins heldur og »guð heims- ins.« Þá kom Jesús sem hinn sterkari °g gekk til orustu við hann, — hástóll hans hrundi; — »eg sá Satan steypast niður af himni sem cldingu* — sagði

x

Frækorn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Frækorn
https://timarit.is/publication/181

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.