Frækorn - 16.12.1903, Blaðsíða 12

f 8ö
FRÆ.KORN.
Undraverk
—o—
Fyrir nokkram dðgum kom bóndi til
Píusar X., og af því að hann var frá
fæðingarstað páfans, Trastevera, fékkhann
loksins leyfi til að fá að talá við hinn
heilaga föður.
»Eg kem, sagði maðurinn glaður, »til
þess að set’ja yður, heilagi faðir, að
kraftaverk hefur verið gert á mér.«
»Svo,« sagði páfinn, »í hverju var það
kraftaverk fólgið, maður minn?«
• Heilagi faðir, í mörg ár hef eg þjáðst
af gigt í fótunum, og hafði aldrei frið,
En svo fékk eg hérnaum daginn af syst-
ur yðvars heilagleika í Trastevera e na
gamla sokka, sem hafa tilheyrt yður,
heilagi faðir, og varla var eg kominn í
þá, fyr cn gigtin var horfin. Kraftaverk
var skeð, og það þakka eg sokkum yð
vars heilag!eika.«
»Hm,« sagði páfinn, já, það er í sann-
leika kraftaverk, góði maður. Jeg get
sagt yður, að eg líka í mörg árhefþjáðst
af gigt í fótunum, en mig hafa sokkarn-
ir aldrei læknað.«
mínútur voru eftir af viðstöðutímanum,
var blásið til brottfarar fyrsta sinn. Þá
fóru allir að hypja sig út úr borðsalnum
og inn í vagnana Þá er 2 mín-
útur voru eftir, var blásið í annað sinn.
Þá flýttu þeir síðustu sér út, nemajósef;
hann sat og hámaði í sig sem óðast. Þá
kallar einhver til hans: »Jósef, flýttu
þér! Komdu undir eins. Lestin er að
fara.« — »Og aldrei skal eg trúa því,
að...........n verði svo líðilegir að fara'
á undan manni, áður en maður er búinn
að borða,« sagði Jósef og sat sem fast-
ast. — Tveim mínútum á eftir var blás-
ið í þriðja og síðasta sinn og á sama
augnabhki fór lestin á stað. •— Jósef
varð þar eftir. Hann kom fram meðal
landa viku eða hálfum mánuði síðar,
sendur sem önnur óskilakind. Hann
skildi engan og enginn hann. Honum
þotti sín ævi ekki sem bezt verið hafa.
J 6.
®NÖ (2Tt>
107t/2 árs unglingur.

*
Stundvísi
Engri dyggð erum vér íslcndingar ger-
sneiddari en stundvísinni. Ef eitthvað
á að vera eða gera hjá oss á ákveðinni
stund, þá má eiga vlst, að það verður
ekki gcrt á þeirri stund.
Eg man alltaf eftir Jósefi gamla með
nefið. Hann var Húnvetningur og vest
urfari. Járnbrautarlestin staðn.æmdist á
stöðinni og inn í vagnana var hrópað,
að hér yrði viðstaða í 20 mínútur til
snæðings. Allir þyrptust út úr vögnun-
um og ruddust inn í matsöluskálann á
stöðinni. Fólkið var margt og »þröng
á Jjingi«; sumir komust síðar að mat-
borðinu en aðrir; Jósef einn með þeim
síðustu; hann vat jafnan síðastur til allra
góðra hluta og gagnsamlegra, Þegar 5
Danski læknirinn Ottosen sagði nýlega
frá því í fyrirlestri, sem hann hélt í Hjörr-
ing, að hann þekki mann, sem er 10
árs gamall. Þá er hann var 50 ára,
þóttj hann lúinn og lasburða. Svo fór
hann að lifa eftir öllum reglum heilsu-
fræðinnar. Og i stað þess að deyja
varð hann frískari og »yngri« bæði til
sálar og líkama.
Þegar hann var 105 ára, tók hann
próf í leikfimi. Enn fremur er hann dug-
legur sundmaður og oft getur hann geng-
ið 7 — 8 mílur í einu.
Hinn gamli unglingur er kátur og
glaður. Hann segir sjálfur: »Eg fædd-
ist á 18. öldinni, lifði hina 19., er kom-
itin vel áleiðis yfir í hina 20., og vona
að sjá fyrir endann á henni líka,«