Frækorn - 16.12.1903, Blaðsíða 14

182
FRÆKO RN.
»Sá!fræðHegf meistaraverk.«
»Verði Ijós« segir í nóvemberb'aði þ.
á. um bókina »Týndi faðirinn* :
„Höfundurinn er norska skáldið alkunna, Arne
Garborg. Skemmtileg er sagan ekki, svo alvar-
leg sem hún er og þrungin af liugarstríði og
hjartakvöl sjúkrar sálar. Týndi faðirinn er
guð. Sagan sýnir oss lífsþroska manns, sem í
svalli og syndaþjónustu hefir týnt guði sínum,
en er nú orðinn þreytturá syndalífinu og þráir
heitt að geta aftur fundið hinn týnda föður.
En þetta reynist ekki eins auðvelt og hitt, að
týna honum, því að í sálunni brennur eldur
efasemda um allt á himni og jörðu. En guðs-
þráin virðist ætla að verða efasemdunum yfir-
sterkari og þegar maðurinn deyr og sögunni
lýkur, er hann í þann veg að tinna föðurinn,
já, hefur að nokkru leyti fundið hann. Skemti-
saga er þetta ekki — en í heild sinni er sagan
sálfræðilegt meistaraverk. Höfundurinn gjör-
þekkir sálarlíf efasemdamannsins, af því að
eldur efasemda og þar af leiðandi hjartakvalar
hefur eitt sinn brunnið í sálu hans sjálfs."
»Getur ekki ort.«
Einhver sleggjudómari, aðnafni Sig. Sigurðs-
son, kemst þannig að orði í „Bjarka" VIII., 46
um séra Matth. Jochumsson, um leið og hann
veltir sér yfir annað skáld, Guðm. Magnús-
son.
Allir þeir, sem nokkurt vit hafa á skáldskap,
dást einmitt að því, hversu séra Matth. Jochums-
son hafi haldið andans fjöri sínu fram á þenn-
an dag. En þessi dómari dæmir nú upp á
sína vísu. Og eitthvað er varið í það að hafa
meiningu sína svona út af fyrir sig!
_ Sem eitt hiðsíðasta merki upp á snilldarljóð
lárviðarskáldsins setjum vér á öðrum stað hér
í blaðinu Ijóð þau, sem séra M. J. fyrir fáum
dögumorti ti! konungs vors við 40-ára stjórnaraf-
mæli hans. Allir, sem elska fögur ljóð, munu
líka geta metiðþetta kvæði og skilið,að höf. þess
„getur" enn þá ort.
Sláðning
á gátunni í no. 20—21.
Dauðir menn eta ekkert, en ef lifandi
menn ætu < kkert, mundi það verða þeim
að bana.
Ráðning á biblíugátunni kemur í 24. tbl.
ÍXfXíXfx^
Fréttabálkur.
500,000 Búar
hafa nýlega farið frá landi sínu til Ameríku.
Qull
er í haust fundið í Finnmörku í Noregi. Menn
gera sér miklar vonir um, að það muni borga
sig að vinna í námunum, og ráðstafanir eru
þegar gerðar til þess.
Monimsen dáinn-
Theodor Mommsen, hinn frægi þýzki vísinda-
maður, sem í fyrra fékk eiu af Nobels-verð-
laununum, dó 1. nóv.
Skritin verkmannaspjöll
Á Belgíu hefur þingið samþykkt að hækka
brennivínstollinn um 5C°/0. Verkmenn hafa
orðið svo reiðir yfir þessu, að þeir liafa mynd-
að samtök um að kaupa ekki brennivínið, af
því það sé of dýrt — Það væri æskilegt,
að báðir málsaðilar sætu fastir hvor við sinn
keip.
Hannes Hafstein ráðherra-
Sú frétt reyndist áreiðanleg, að bæjarfógeti
Hannes Hafstein verði hinn fyrsti ráðherra Is-
lards. Klemenz Jónsson verður landritari.
Júlíus Havsten verður umboðsmaður stjórnar-
itinar í Khöfn.
Presthólaprestur
var 2. f. m. dæmdur í landsyfirrétti tiþ þess
að greiða Ásgrími barnakennara Magnússyni
í kaup kr. 144 kr. með 5°/0 vöxtum frá 27. maí
1901 til borgunardags, og25 kr í málskostnað.—
Stefndi mun ekki hafa áfrýjað. Málið reisútaf
því, að,séra Halldór neitaði í hitt eð fyrra að
borga Ásgrími umsamið kaup fyrir vinnu.
Páll Bjarnason
á Sigurðarstöðum var 2. f. m. dæmdur í
landsyfirrétti fyrir ærumeiðingar í „Bjarka",
VI. ár, 33. tbl., þar sem liann meðal annars
segir um séra Þorleif Jónsson á Skinnastað, að
hann sé „bæði mannorðs og inuna þiófur."
P Bjarnnson var dæmdur til að greiða 300 kr.
sekt til landssjóðs eða sæta einföldu fángelsi í
90 daga. Hin átöldu ummæli voru dæmd dauð
og ónierk, og loks var kærði (P. Bjarnason)
dæmdur til að greiða allan kostnað í héraði,
eins og sökin væri eigi gjafsaknarmál. P. Bj.
áfrýjaði til hæstaréttar.