Frækorn - 31.12.1903, Blaðsíða 3

FRÆKO RN.
195
Kraftur orðsins
Einusinni var Spurgeon boðið að pré-
dika í Krystalshöllinni í London. Það
var á hinum íyrri árum hans.
Hann var í efa
um, hvort heyrast
mundi til sín ímnni
feykilegu byggingu,
svo hann fór þangað
einn dag til þess
að vita, hvort það
mundi nægt að heyra
til sín um allan
áheyrendasaiinn.
Hann steig upp
á ræðupallinn og
ságði vib sjálfansig:
»Hvaða vers úr
biblíunni ætti eg að
lesa upp?«
Honum duttu í
hug þessi eftirfylgj-
andi orð og mælti
þau Iram hátt:
»Það er sannur
lærdómur og í alla
staði viðtöku mak-
legur, að J e s ús
Kristur er kominn
1 heiminn til að
frelsa synduga
menn.«
Spurgeon heyrði,
að hann þurfti ekki
að tala svona hátt.
Hann endurtók
orðin með lægri
Var hann
viðbúinn
rólega.
röddUi
burtu.
°g
fór síða

000000000000000000000000000
Hann átti stutt eftir ólifað.
þá spurður, hvort hann væri
dauða sínum.
»Já,« sagði hann einbeittur og
Villtu lofa mér að heyra eitthvað af
því, sem á daga þína hefur drifið,« sagði
presturinn.
»Já, fúslega«,
sagði aumingja
maðurinn.
»Eg er tinsmiður.
Einu sinni — fyrir
mörgum árum —
var eg í óða önn
við smíði uppi í
turni Krystalshall-
arínnar og vissi
eg ekki annað, en
eg væri aleinn í
höllinni. Eg var í
þann tíma gálaus
og hirðulaus um
sáluhjálparefni mín.
Allt í einu heyrði
eg rödd, sem hún
kæmi af himnum,
er sagði þessiorð:
,Það er sannur
lærdómur og í alla
staði viðtöku mak-
legur, að Jesús
Kristur er kominn
í heiminn til að
frelsa synduga
m e n n.‘«
Maðurinn hélt
áfram:
»Eg sannfærðist
um synd mína, og
leitaði Krists, sem
frelsaramíns og hefi
þjónað honum síð-
Eg vil með þér, Jesú, fæðast,
eg vil þiggja líf og sátt;
eg vil feginn fátækt klæðast,
frelsari’ minn, og eiga bágt.
Eg vil með þér, Jesú, fræðast,
eg er barn og kann svo fátt.
Eg vil með þér, Jesú, dafna
jafnt að náð og vizku-gnótt;
eigingirni heimsins hafna,
helga guði vit og þrótt,
eftir mætti saman safna
sannleiks-auði dag og nótt.
Eg vil með þér, Jesú, stríða,
eg vil fintia týndan sauð.
Eg vil lækna sár, er svíða,
seðja þann sem vantar brauð;
eg vil méð þér líka líða,
lausnarinn góði, kross og nauð.
Eg vil með þér, Jesú, deyja.
Eg? — Ó hvað er allt mitt hrós? —
Æ, eg vil mig bljúgur beygja,
breyzk og kalin vetrar-rós.
Eg vil með þér, Jesú, þreyja,
eg er strá, en þú ert ljós.
M.J.
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Árin liðu,—-meir
•en fjórðungur aldar
með markverðum stórvirkjum og starfsemi
f orðsins þjónustu.
Þá var það einn dag, að bróðir Spur-
geons, sem einnig var prestur, var beðinn
að koma til iðnaðarmanns nokkurs, sem
lá fyrir dauðanum.
an.«
19
Saga þessi vitnar
um þann sannleika, að orð guðs skal
ekki hverfa tómt aftur til hans, heldur
framkvæma það, sem honum ve) líkar
og koma því greiðlega til vegar, sem
hann hefur til ætlazt. (Es. 55, 11.)
--------------------------------