Alþýðublaðið - 11.04.1921, Blaðsíða 1

CS-efið -út af jLlþýOufiokkiiiuii.
1921
Máaudsginn II. apríl.
81. tölubl.
3 sve|nro/{sinm.
Eftir
Hendrik J. S. Ottbsson.
III.
(Niðurlag)
Soclálisminn, p. e. a. s. kom-
Wanisminn, á hér við engu sið-
ur en i öðrnm löndum, enda eru
hér fjólmargir menn sem aðhyll-
ast hann. Vér höfum séð, að al-
þýðan græðir ekkert verulegt á
þingstarfsemi. Dætni: 1919 var
iagt fyrir þingið frumvarp, sem
allir heilvita menn sáu að var
sjálfsagt, o: um styttingu vinnu-
tfmans á togurum. Það var felt.
Eg segi ekki að svo langt sé kom-
ið hér, að þingmean séu launaðir
þjónar auðvaldsins (eins og t. d.
¦í Bandaríkjunum), en þeir eru svo
skammsýnir og hræddir, að þeir
þora ekki að sýna auðvaldinu í
tvo heimana. Ástandið fer hröðum
fetum í áttina til ótakmarkaðs auð-
valds, Hér er því hafin stéttabar-
átta, miskunnarlaust stríð á mitli
tveggja aðilja. Þeir sera ekki eru
með alþýðuani af heilum hug éru
á móti henni. Alþýðan hefir hafið
þessa baráttu tilneydd. Hinn háttv.
greinarhöfundur þekkir víst ekki
meðulin, sem vér' kommunistar
ætlum okkur að nota í þessari
baráttu. Hann þarf að þekkja þau.
Eins og eg gat um áður, verð-
ur hér ekki unnið með þingstarf-
semi. Ekki skal háttv. greiuarhöf.
halda að vér séum svo grænir,
keramunistar, að bíða þar til allir
snerm séu orðnir svo góðir, að
auðmennirnir skifti „eigum(!)a sín-
um milli þeirra, sem ekkert eiga.
Nei, iátum þá leika sér að þvf,
sem hafa ráð á að eiska náungann
i kirkjunum, en kúga hann á
„kontórnum". Nei og aftur nei.
JRáð það sem vér ætlum að beita
er einfalt og óbrotið. Þegar ástand-
ið er orðið alþýðu manna óþolandi,
komum vér og segjnm: „Hingað
og ekki lengra, nú erum það vér
sem stjórnum." Petta /áð heitir
bglting. Kommunisminn kennir
byltingu. Ekki þarf sú bylting þó
að vera blóðug. Engu blóði var
úthelt í Úogverjalandi þegar kom-
munistar tóku völdin þar En þeg-
ar hinn hákristni morðvargur
Horthg komst til valda, flaut blóð
í striðum straumum.
Ekki skal háttv. greinarhöf.
kvíða því, að vér séum ófærir að
stjórna. Vér um það, en völdin
tökum vér. Hvern rétt höfum vér
til þessí Jú, þann sjálfsagða rétt
þess, sem órétti og valdi er beitt-
ur, og ekki getur leitað hans á
annan hátt. „En þetta er borgara-
styrjöld", viljið þér segja herra
minn. Gott og vel. „öreiginn á
ekkert föðurland", sagði Marx.
Sá sem þrælar alla æfi til að safna
í kornhlöður annara, og verður
svo að missa mannréttindi sín
sem gjald fyrir opinberan lífeyri,
hlýtur að hugsa á þessa leið:
„Föðurlandið" ér slagorð, sem að-
eins hinir ríku hafa efni á að nota.
Hver er blessun föðurlandsins fyrir
þá, sem alla æfi eru þrælar. Þeim
er tilveran böl, og „föðurlandið"
ílát þess.
Ef þér viljið deila sem skyn-
samur maður, bendið þér á að
hér sé lýðfrelsi og nefnið í þvf
sambandi stjórnarskrána, sem ger-
ir öllum þegnum jafn hátt undir
höfði. En eg segi: Hver samdi
stjórnarskrána og hvaða afstaða
er tekin til þeirra mála,, sem hér
greinir á um?
í fyrsta og síðasta lagi er hún
samin af mönnum, sem hafa sömu
skoðun á þessum málum og þér,
enda er hún sköpuð í þeirra eig-
in mynd og líkan. Hún er sá vil-
hallur dómari, sem vér virðura
eftir gildi hennar.
IV.
Háttv. greiaarhöf. mínnist á
Rússland. Já, eg og fjöldi annara
félaga minna hér aðhyllumst kenn-
ingar LeuÍBS. Hann er meiri vin-
ur fslenzkrar alþýðu en þeir herr-
ar löggjafar vorir. Greinarhöf.
heldur að vér munum ekki geta
komið hér á stjórnarfyrirkomulagi
eins og í Rússlandi. Jú, vissulega
getum vér það. Þó samanburðir
séu mér leiðir, vil eg benda hon-
um á iand sem líkt er farið og
ísiandi hvað atvinnúvegi snertir.
Það land heitir Kyrjálar (Karelen).
Það er ca helmingi stærra en ís-
íatid, og íbúar ca 250,000. Það
liggur milli Rússlands og Fina-
lands. Atvinnuvegir eru þar fssk-
veiðar og kvikfjárrækt. Þar er sov-
jetlýðveldi. Ekki skal háttv. höf.
halda að ait sé þar í kalda koli.
Nei, nú er í ráði að atvinnuiausir
verkamenn norskir fari þangað Og
setjist þar að. Svo er nú vel á
veg komið atvinnuvegunum. Hvad
veldur. Jú, þar er sovjetstjórn, ea
engin hégómastofnun, sem nefnd
er þing. Þar ræður hin vinnandi
alþýða, og sá sem mest vinnur
ber mest ur býtum, sá sem ekkert
gerir fær ekkert.
Að iokum vil eg snúa orðum
mínum til íslenzkra alþýðumanna.
Þetta þjóðfélag er aðeins til
fyrir auðmennina. Því ber yðnr
vegna harna yðar og sjálfra yðar
að berjast gegn því. Alþýðufiokk-
urinn er samhand yðar. Honum
eigið þér því að iylgja. En ekkl
má hann verðá neitt hégómatái,
sem berst íyrir þyí að koma gæð-
ingum sínum í feit embætti. Neð,
hann á að berjast íyrir yður. Sú
stefna sem eingöngu hefir siíkt
réttlæti fyrir augum, heitir ftont-*
munismi. Samband allra kommu-
nista heitir 3. Inteinationale.
Féiagarl Reynum að vinna að
því að fslenzki aiþýðuflokkuristsi,
sem nú mun telja 4000 til 5000
meðiimi, gangi sem fyrst í al-
þjóðasamband, en um annað saœ~
band en 3. Internationale getur
ekki verið að ræða.
3. Internfttionale lengi Iifi