Frækorn - 27.09.1906, Blaðsíða 4

300
FRÆKORN
Matt. 24, 2. og til þess spádómur
Miaa 3, 12. yrði bókstaflega uppfylt-
ur, þá plægði Terentínus Rúfus grund
völl musterisins með plógjárni. (New-
ton on the Prophecies bls. 329 330)
ísraelsmenn voru seldir sem þrælrr í
Egyptalandi og dreifðir um alla !örð-
ina samkvæmt spádómum Móses. 5.
Mós. 28, 02 — 68. (Newton on the
Prophecies bls. 90 91.) Enn í dag
finnast Gygingar meðal allra þjóða á
jörðunni, þeir eru sífelt fráskildir öðru
fólki og þekkjast venjulega á orðtæk-
inu: »Hann er Gyðingur.« 5. Mós.
28, 37.
Enn fremur sjáum vér, að þótt GyðT-
ingarnir hafi ekki alment fastan að-
setursstað eins og aðrar þjóðir, þá eru
þeir verzlunarþjóð seui á þann hátt
hetir áunnið sér mikil auðæfi eins og
Rothschilds, svo þeir geta lánað mörg-
um þjóðum. 5. Mós. 28, 12. Pað
eru margir fleiri spádómar viðvíkjandi
Gyðingum, sem ekki ekki er tækifæri
að tala um hér, en uppfylling þeirra,
sem þegar eru nefndir er óhrekjandi
sönnun fyrir guðlegum innblástri biblí-
unnar.
Pjónar drottins hafa oft spáð fyrir
þjóð og landi Egyptanna. >Egypta-
land skal verðv að auðn og öræfum,
og borgir þess skulu liggja í eyði sem
aðrir niðurbrotnir staðir.< Ez. 29, 9.
12. Eg vil eyðileggja Patros (Efra
Egyptaland) leggja eld í Sóan, og
láta dóminn ganga yfir Nó, og eg
vil útausa minni heift yfir Sín varn-
arríki Egyptalands, og eyðileggja Ham-
mon-No. Eg vil uppkveikja eld í
Egyptalanbi, Sín skal titra og skjálfa,
Nó skal yfirunnin verða og Nóf skal
aðsókn mæta á björtum degi. Ung-
ir menn í Ón og Búbastus skulu fyr-
ir sverði falla, en aðrir innbyggjendur
í útlegð fara. í Takpankes skal dag-
urinn verða dimmuj, þegar eg sund-
urbrýt ríkissprota Egyptalands og
dramblætið yfir veldi þess niðurbæl-
ist þar; ský skal hylja borgina þeg-
ar dætur hennar verða að fara í út-
legð. < Ez. 30,14 — 18. Pað (Egypta-
land) ska! vera »lítilfjörlegt ríki, það
ríki skal verða lítilfenglegra en önnur
ríki, og það skal ekki framar hefja sig
upp yfir þjóðirnar; eg skal lítillæka
þá, svo þeir skulu ekki drotna yfir
öðrum þjóðum. »Svo segir drott-
fnn alvaldur, eg vil afmá skurðgoð-
in og eyða afguðunum í Nóf, enginn
egypzkur höfðingi skal framar til vera.«
Ez. 29, 14 — 15.; 30, 13. Pessir spá-
dómar um Egyptaland hafa komið
fram.
Höfuðstaðurinn í fornöld á Egypta-
landi var hin stóra skrautlega og nafn-
fræga borg Peba með sínum lOOhlið-
um. Rústirnar vitna enn þá urn mik-
ilfengi borgarinnar, hin skrautlegu
hof, geysistóru myndastyttur stein-
stólpa og sfinxer. Memfis var höfuð-
borgin í mið og neðra Egyptalandi,
en hún er ekki lengur til. Pað er
einungis rústahrúga þar sem þessi
borg stóð með sínum frægu goða-
hofum. Rústir eru líka hinar einu
leyfar sem eftir eru orðnar af Sóan,
Pelúsíum, Búbastis og Takpankes.
Fornaldarleyfar allra þessara bæja
vitna mjög Ijóslega um innblástur bibl-
íunnar. Eftir orðum spámannsins átti
Egyptaland að helda áfram að vera
til sem ríki, en eitt af hinum lítilfjör-
legustu og um leið standa undir út-
lendum þjóðhöfðingjum. Arið 340 f.
Kr. leiðundírlok hin'þrítugasta höfð-
ingja ætt í Egyptalandi, og þá komst
stjórnin í hendur persneskum land-
stjóra. Síðan varð þar grískt ríki und-
ir yfirráðum Ptolómeanna, þar til að
Klespatra dó, hér um bil 30 f. Kr.