Frækorn - 27.09.1906, Qupperneq 9

FRÆKORN 305
Kramið undir krossins fargi
kemur Drottins fórnarlamb;
hann, sem lyfti heljarbjargi,
hneigir sig þótt æði dramb;
mannlaus eftir standa stræti,
strokinn burtu vinarher,
aleinn ber hann kvalakrossinn :
„Konginn dreymir, sjáið þér ! “
Já, hann kemur aftur - aftur,
eittsinn rætist heilög spá.
Hræðist, bræður, hvaða kraftur
hjálp og skjól mun veita þá ?
Þá um náð á knjám þér knýið,
kallið: herra, mildur ver!
hljóðið upp, því hann ei flýið ;
„Hann, sem „dreymdi" kominn er ! “
Kemur búinn konungs skrúða,
krýnir höfuð dýrðarljós,
skín á herðum skikkjan prúða
skærri en Sarons dýrsta rós.
Sjáið, Drottinn allra alda
engla meður skarann simi
kemur lýð að lýkna’ og gjalda:
„Lítið drauma-konunginn !"
Sikling hneigir sól með stjörnum,
sezt hann nú á dæmistól. —
Vægðu, faðir, blindum börnum,
bjóð þeim náð og líknarskjól,
fyr en ljóssins lúður hvellur
lýði sekum ógna fer,
og frá dauðans djúpi gellur :
Drottinn sjálfur kominn erl
Gerok. — M.J.þýddi.
Af Rembrandt málara
Einhverju sinni var Rembrandt, listamaður-
inn frægi, að mála mynd göfugrar fjölskyldu,
sem hann átti. Listamaðurinn mikli grét og
snögti, en tók að bæta mynd afapa viðá mál-
verkið. Fólkið mælti alt í móti þessu. Því
fanst eins og ekki var óeðlilegt, að það yrði
því tíl minkunar að hafa apann á myndinni.
En Rembrandt hélt áfram að tárast, og um
leið málaði hanrt mynd apans, þá varð hús-
bóndinn mjög reiður.
„Hvað eruð þér að mála, maður?" spurði
hann.
Og Rembrandt sagði: „Það er tnynd afapan-
itm."
„Þér getið þá átt málverkið sjálfur."
„Já, eg held það sannast!" sagði málarinn.
Málverkið er enn þá til og er álitið mesta
listaverk.
Hjáíp við biblíurannsökn.
Pdls fyrri pistill til Tessaloníkamanna.
Almennar áminningar.
1. Hvað eigum vér að gera fyrir
aðra? 1. Tess. 5, 11.
2. Hvaða mönnum eigum vér að
hafa sérstakar mætur á? 12., 13. v.
3. Hvernig á framkoma kristins
manns að vera við alla ? 14., 15. v.
4. Hvað á kristinn maður ávalt að
gera? 16.-18. v
5. Hvað er sagt um guðs anda?
19. v Sbr. Róm. 12, 11. Ef 4, 30.
6. Hvað eigum vér ekki að fyrir-
líta? 1. Tess.5, 20.
7. Hvaða áminningar eru oss gefn-
ar í 21. og 22. v. ?
8. Hver helgar oss, og hve víðtæk
er helgunin ? 23., 24. v.
9. Er efni þessa bréfs sérstaklega
áríðandi ? 27. v.
ÓSKASTUNDIN.
Á morgni lífs, á morgni,
á meðan sunna skín
f æsku, já í æsku
er óskastundin þín, X-
Kaupendur, sem hafa bústaðaskifti,
eru beðnir um gera aðvart um það á
afgreiðslu blaðsins.