Frækorn - 11.08.1912, Blaðsíða 5

F R Æ K O R
45
»Hver má af bera þarin dag, er
hann kemur?« »Sá, sem hefir
saklausar hendur og hreint hjarta.«
(Sál. 24.) »Gjörir rjett og talar
sannleikann af hjarta.« (Sál. 15.)
»Sælir eru hreinhjartaðír, þeir
munu guð sjá.« Guð frelsar sín
börn frá öllum óhreinleika. Esek.
36, 25—29. »Blóðið Jesú Krists
hans sonar hreinsar oss af allri
synd.« 1. Jóh. 1. Það eru þeir,
sem framganga í Ijósinu, en ekki
— eftir að vera upplýstir — falla
frá (Heb. 6), syndga af ásettu
ráði, eftir að hafa öðlast þekk-
ingu sannleikans (Heb.10), slopnir
úr heimsins saurugleika, flækja
sig í lionum ný (2. Pjet. 2,18—22.)
Hinn gamli maður á að deya, en
hinn nýi að vaxa til aldurshæð-
ar Krists fyllingar. »Kristur alt.«
»Pjer eruð dánir, og líf yðvart
er falið með Kristi í guði. En
þegar Kristur, vort líf, opinberast,
þá munuð þjer og ásamt honum
í dýrð opinberast.« Kól. 3,
3.4.
Petta er von og traust guðs
barna, að fá að »sjá hann eins og
hann er.« 1. Jóh. 3, 1—3. »Og
hver sem hefur þessa von til
hans, hreinsar sjálfan sig, eins
og hann er hreinn.« »Hansþjón-
ar skulu honum þjóna.« »Peir
skulu sjá hans auglit og bera
hans nafn á ennum sjer.« Op.
22, 3. 4. »Peir liafa sigrað fyrir
blóð lambsins og fyrir orð
vitnisburðar síns. Þeir hafa hætt
lífi sínu fram í dauðann.« Op.
12, 11. Trú þeirra er sigurinn.
sem hefir sigrað heiminn. Það
er trú guðs sonar. Hann er
þeirra rjettlæti, friður og líf. Fyr-
ir fórnardauða eru þeir friðþægðir,
en fyrir líf hans frelsaðir. Róm.
5. Hann er eini meistarinn. Hann
er konungur sálarinnar. »Kristur
alt.«
[28—5—’12.] B. B
Launin.
»Verður er verkamaðnrinn laun-
anna«. Víst er um það, að það er
rjettlæíi. Og í guðs ríki er það
eins. »Það gott hver og einn
gjörir, það mun lionum endurgoldið
af drotni, hvort hann sje þræll eða
frjáls.«
En þótt hverjum og einum sem
á annað borð ætlar sjer að þjóna
daotni og starfa að hans málefni,
ætti að vita það, að Iaunin hljóta
að koma, þá er póreyndinaltönnur
hjá fjöldanum af starfsmönnum þeim
sem guðs þjónar kallast í heimi.
Flestir þeirra hata gleymt því að
eins og það er fyrir drotni sem
þeir eiga að starfa, svo er það líka
hann, sem á að sjá þeim fyrirlaun-
um. Þeir hafa svo algerlega gleymt
þessu, að þeir allflestir hafa gefið
sig að því að semja við menn um
launin, sem guð sjálfur ætti að veita
þeim. En er það ekki að afneita
hinum lifandi guð?
Ef þú á annað borð þjónarguði,
þá reiddu þig áhann, aðhann inuni
launa þjer starf þitt, bæði þessa
heims og annars.
Arfur Moodys.
Hinn mikli ameríski afturhvarfs-
prjedikari var fyrir miklum skaða
við Chicago-brunann.
Maður nokkur kom til hans
eftir á og sagði með mikilli sam-
hygð.-
»Jeg heyri, að þjer hafið mist
aleigu yðar í Chicago-brunanum,
hr Moody.«
»Hafið þjer heyrt það ? Pað
hefur þá einhver sagt yður rang-
lega frá.«
»Mjer var sagt mjög svo ákveð-
ið, að þjer hefðnð mistallar eigur
yðar.«
»Nei,« svaraði Moody, »þetta
hlýtur að vera misskilningur, al-
ger misskilningur.«
»Hafið þjer þá mikið eftir ?«
sagði maðurinn.
»Já,« sagði Moody, »jeg hef
mikið meira eftir, en það, sem
jeg hef mist. En ekki get jeg
sagt, hve mikið jeg niisti.«
»Það gleður mig að heyra, að
þjer eruð svo vel efnaður, herra
Moody. Jeg vissi ekki, að þjer
voruð svo efnaður fyrir brun-
ann.«
»Jú», sagði Moody »jeg er
talsvert auðugri, en þjer hafið
hugsað yður. Afsalsbrjef mitt
hljóðar svo: ’Sá sem sigrar, mun
erfa alla hluti.’ Pað er sagt, að
bræðurnir Rotschild vitaekki, hve
mikið þeir eiga, og eins er ástatt
fyrir mjer. Alt í þessum heimi
tilheyrir mjer. Jeg er samarfi
Jesú Krists, sonar guðs. Ein-
hver hefur sagt. »Guð gefur
fyrirheit, trúin höndlar það, von-
in fagnar því, og þolinmæðin
bíður rólega eftir uppfyllingu
þess.«
Samkomuliúsið Sílóam
við Grundarstíg hefir Fyrsti söfn-
uður s. d. adventista í Reykjavik
tekið á leigu til næstu 2 ára, og
verður húsið upplýst með gasljósi
og nýmálað.
Opinberar samkomur byrja þar
fyrsta sunnudag í október næstkom-
andi kl. 61/2 að kveldi.
D. Östlund, forstöðumaður.
L