Fylkir - 01.01.1923, Blaðsíða 42

42
boði. IJmboðsmaður félagsins, sem hafði þá útibú í Glasgow, laLaði
við mig í Edinborg um þessar mundir og sagði, að félagið mundi
fúst til að byggja stöðina sjálft og annast hana eiti ár, ef bíerm'1
Rvik vildi ábyrgjast þvi kostnaðinn. Mér fanst þetta svo vel boðið,
að eg vildi freista lukkunnar á ný og slóst í förina mcð þeim E-
B. og Thordal, sem fóru rakleiðis til Islands á fiutnings-skipi|U1>
• Orient . Kunningjar mínir í Rvík tóku mér vel, þótti eg hafa sým
þó nokkurn dugnað. En eg lagði tilboð enska félagsins tafarlaust
fyrir bæarstjórnina og gerði mitt ýtrasta til að sameina hugi mantia
til að taka því. En það fór eins og B. K. liafði fyrir-sagt. Bæa>''
stjórnin vilcli ekkert fé fram leggja; þóttist ekki hafa peninga afgang's
til þess, eða til slíkra experimenta . Begar eg sá hve vonlaust út-
litið var, iðraðist eg að hafa komið aftur og sagði svo við nienn-
Til að greiða úr þessum vandræðum, réði nefndin, sem bæarstjorn-
in hafði kosið, til þess að safnað væri áskriftum þeirra bæarbua,
sem vildu kaupa rafmagn til ljósa fyrir tiltekið vcrð, sem þeir sjálfa
ákvæðu, ef ábyggilegt félag byggði þar stöð og seldi bænum afl
Ijósa. A stuttum tíina, til þess að gjöra, söfnuðust áskriftir svo upP'
hæðin nam nál. 10,000 kr. á ári, og hafði þó ekki meir en hehn-
ingur bæarbúa skrifað nöfti sín undir. Rað var álitleg uppliæð °g
hefði nægt, ef hinn helmingur bæarbúa hefði skrifað sig fyrir jaf"
miklu. En það var öðru nær. Sá helmingur bæarbúa vildi ekkcit
með rafmagtisljós hafa. L’eir vildu ekki rafmagnsljósin sögð11
sumir þó þau fengjust gefins! Barmeð var þetta strá einnig taP'
að; þvf fullkomin stöð til Ijósa handa Rvfk, eins og hún var Þa>
hefði líkl. kostað 150 ti! 200 þús. kr., svo að 15 20 þús. kr. árs-
tekjur var hið allra minsta, sem byrjandi var með.
Huginyndin, að láta prfvat félag byggja rafmagns-stöð þar við ana
og kaupa svo afl frá því, fyrir tiltekið verð, liafði fæðst í Rvík síð-
an eg var þar seinast, og þá hugmynd mun E. B. hafa haft á bak
við eyrað, þegar hann hvatti mig í Edinborg til að koma aftur til
íslands. Eg, þar á rnóti, hafði litla von.um, að neitt útlent félag
legði fram svo mikið fé, sem þurfti til að byggja rafstöð, sem nægð1
Rvík, án þess að hafa fulla tryggingu fyrir viðunanlegum ágóða
af peningum slnum og fyrirhöfn, né heldur að prívat félag gæti gcl