Gjallarhorn - 04.05.1911, Blaðsíða 2
60
GJALLARHORN.
V.
D.
D.
P.
A.
D. D. P. A.
Til kaupmanna og útgerðarmanna.
Nú þegar fiskiaflinn fer að byrja, þurfa menn á steinolíu að halda til mótorbátaútgerðar-
innar, og ættu því að kaupa hana í tíma hjá kaupmönnum þeim er maður verzlar við og
muna þá að taka fram, hvaða olíu maður Vill fá.
Nú þykir bezta og ódýrasta olían sem til mótora þarf
Special Standard White á 22.50 kr. fatið.
frá „hinu danska steinolíuhlutafélagi" á Akureyri.
Enn fremur eru til margar aðrar teg. með ýmsu verði eftir gæðum.
Kaupið því og semjið við undirritaðan um oiíukaup áður en þið semjið við aðra.
Sylinder- og maskínuolía verður til sölu hjá undirrituðum með mjög góðu verði, frá 12
til 24 aura pundið eftir gæðum.
Akureyri 1. maí 1911.
Carl F. Schiöth.
Alþingi.
Rvík 4. maí.
Landsbankaendurskoðari
var endurkosinn Benedikt Sveinsson
með 21 atkv. Jón Laxdal skrifstofu-
stjóri fékk 16 atkv.
Fulltrúaráð (slandsbanka.
Bitana þá fengu þeir Ari Jónsson
og Sig. Hjörleifsson, fékk hvor þeirra
20 atkv., en Lárus H. Bjarnason og
Stefán skólameistari fengu 19 atkv.
Endurskoðun landsreikn-
ingfanna. Efri deild kausLárusH.
Bjarnason, en neðri deild Skúla Thor-
oddsen.
Gœziustjóri »Söf nunar-
sjóðsins* var kosinn Magnús Ste-
phensen fyrv. landshöfðingi. Fékk
öll atkvæði.
Verðlaunanefnd við sjóð Jóns
Sigurðssonar. í þá nefnd hlutu kosn-
ingu:
Hannes Porsteinsson,
Björn Olsen og
Jón Þorkelsson.
Gæzlustjóra við Landsbank-
ann kaus neðrideild séra Vilhjálm
Briem. Kjörtímabil Eiríks Brierns
verður útrunnið áður en næsta þing
kemur saman.
Konungkjörnu þingmenn-
irnir. Reir sitja út þetta þing hinir
sömu, samkvæmt konungsbréfi frá
11. f. m.
Séra Björn Þorláksson var
opinberlega í ísafold látinn biðja
séra Sigurð í Vigur fyrirgefningar
á öllum stóryrðunum í hinni orð-
lögðu bannlagaræðu hans og gekk
þá séra Sigurður aftur — í flokkinn.
Qasrnfrœðaskólapiltar
efndu til skemtunar hér í bænum,
29. f. m. Fjöldamargir baejarbéar sóttu
skemtunina. Ágóða varið til eflingar
sjúkrasjóði skólans.
Þjóðskáldið okkar, sr. Matthías hélt
þar ágætan fyrirlestur. Sjö af nemend-
nm skólans sýndu íslenzka glímu. Var
það góð skemtun þvf yfirleitt var
glímt vel, og sumir glímdu énda af-
bragðsvel, viljum vér þar sérstaklega
nefna þá Jón Sveinsson og Tryggva
Svörfuð. Jóni voru veitt tvenn verð-
laun og Tryggva ein.
Mannalát.
Sigurður Tómasson bóndi á Hall-
dórsstöðum í Bárðardal, andaðist 28.
f. m., eftir nokkra vanheilsu undan-
farið, á heimili sínu. Banameinið var
brjóstæring. Er það ekki fyrsta skarð-
ið sem »Hvíti dauði< heggur í sveit
ungra efnismanna íslands. Sigurður
heitinn var dugnaðar- og áhugamaður
hinn mesti, lét sig og miklu skifta
um ýms framfaramál.
Hans Holm beykir andaðist 29. f.
m. á Hjalteyri, úr lungnabólgu. Um
hann má með sanni segja það, að hann
stundaði með miklum dugnaði og af
fullri kunnáttu starf sitt, meðan hon
um entist heilsa. Var heilsulasin síð-
ustu árin.
Henry Qad
lautinant, er stýrði póstskipinu »Ce-
res« um nokkur ár, hér við land og
gat sér góðan orðstýr, er orðinn kap-
teinn f sjóliðinu danska.
BréfRafli úr Þingeyjarþingi
Vs ’i1.
»Hvað er að frétta?«
Þannig spyr þú í síðasta bréfi þínu.
Spurning þín er nokkuð stuttaraleg,
en af,jþvf eg þekki þig, að fornu fari,
og áhugamál þín, gizka eg á hvert
þú stefnir. Þú hugsar auðvitað' mest
um »pólitíkina«, eins og vant er.
En, hvað kemur til þess, að þið,
borgarbúarnir, eruð nú að forvitnast
um »pólitíska þanka« bændaræflanna
út um sveitir?
Já, nú skil eg. Þú stendur eflaust í
sambandi við »miðstjórnina« og ert
þegar byrjaður á því, eftir bending frá
henni, að grafast eftir því, hvernig í
okkur muni liggja, hérna í sveitinni,
við næstu kosningar. Ekki er ráð,
nema í tíma sé tekið.
Mér finst þetta samt vera heldur
snemt, og því máttu ekki búast við
ljósum svörum. Ber margt til þess.
Líttu nú rólega á alla aðstöðu, og þá
muntu sjá, að við eigum ekki að taka
fasta ákvörðun að svo komnu máli.
Við höfum beðið með óþreyju í all-
an vetur eftir þingfréttum, bæði þeim,
sem blöðin flytja, og eigi síður eftir
símfréttum frá áreiðanlegum manni er
við fengum í Reykjavík. Hvað skeður
svo? Nú er þing búið að standa í
fullar 10 vikur, og komið að þinglok-
um, og enn vitum við ekki til að neitt
mál hafi verið undirbúið, er sé þess
vert, að það skifti flokkum við næstu
kosningar.
Auðvitað verður það stjórnarskrár-
breytingin sem þá verður talin í fyrstu
röð, en það eru ekki líkur til að menn
verði þar alment ósammála og hún er
heldur ekki nœgilegt verkefni til næsta
kjörtímabils.
Við þurfum meira. Svo reyndist það
eftir síðustu kosningar, að sambands-
málið eitt var ekki nóg til þess að fá
vel skipað þing með ákveðnum stefn-
um í helztu framkvæmdarmálum, er
fyrir hendi voru.
Þið talið altaf, blaðamennirnir, um
»bardagann um völdin*. Við trúum því
nú ekki, um hvorugan flokkinn, alment
tekið, að þið hafið þar rétta sögn að
flytja. Nei, meinið hefír legið í hinu,
að áhugabeztu mönnum þingsins hefir
ekki tekist að sameina sig í flokka
eftir föstum hugsjónum, eftir ákveðinni
stefnu í skipulagi og framkvæmdar-
málum okkar litla þjóðfélags.
Ekkert það hefir hingað til, skift
kjósendum eða þingmönnum okkar, sem
alment skiftir mönnum f flokka meðal
þeirra þjóða sem búnar eru að slíta
barnaskónum.
Það er þetta, sem þarf að breytast
og ekki þolir að bíða lengur.
Hvað gerir svo þetta þing til að fá
okkur þroskaðra manna verkefni í
hendur, með skýrum megindráttum?
Verkefnið er ókomið enn. Kemur má
ske alls ekki. Hvað þá?
Þá verðum við að finna verkefnið
sjálfir, blöðin að flytja það, ræða og
undirbúa til næstu kosninga. Það er
lfka má ske hið bezta.
Við áttum aldrei von á miklu af
þessu þingi, hvort sem var. Og satt
að segja tókum við öt'lum fréttunum
með ró. Ráðherravalið t. d. lá okkur
í léttu rúmi. Við vissum, að enginn
gat haft fylgi til að berjast fyrir neinu
djúptæku máli, vildum að vísu að þeim
væri hreift, en ekki til lykta ráðið.
Pingrof, sem fyrst, það var fyrsta ósk
okkar. Reyna svo rólegan undirbúning
til næstu kosninga.
Nóg er fyrir hendi af þýðingarmikl-
um málum, þó sambandsmálið verði
látið hvíla sig; málum, sem hafa djúp-
ar rætur og snerta hvern einn fulltíða
mann f landinu, og sem gætu skift
mönnum í flokka, og eiga að gera það,
eftir skoðunum á mannlífinu yfir höf-
uð, og farsælu og réttlátu skipulagi
þjóðfélagsheildarinnar.
Við höfum t. d. á dagskrá skatta-
mál og kirkjumál.
Nú um skeið hefir franska þjóðin
verið »í spenningu* út af kirkjumál-
um sfnum. Eldur áhugans logar nú
um alt Bretland út af skattamálum,
og útlit er fyrir að f því sambandi fái
írar sína margþráðu heimastjórn. Svo
mikið skal nú til vinna.
Okkur vantar því ekki mannadœmin.
En manndáðina þá?
Ekki dugir að örvænta.
Þú sérð á þessu, sem nú er sgagt,
að þér er ekki til neins að forvitnast
fyrst um sinn, um hugi okkar með
þingfylgi, hérna í sveitinni. Við viljum
sjá hvort þingið leggur nokkurt stórt
verkefni til úrlausnar fyrir kjósendur.
Bregðist það, viljum við fúslega styðja
alvarlegar og æsingalausar umræður
um þau mál, sem fyr voru nefnd, fram
að næstu kosningum.
Og þið, blaðamennirnir! þessir tólf
litlu spámenn, eða hvað þið eruð nú
margir, þið hafið ekki mikið þreytt
ykkur á því, um sinn, að tala um
framtíðarmálin, til skýringar og undir-
búnings, viljið þið nú ekki taka ykkur
sprett í sumar og sá góðu framtíðar-
sœði? Vera má að enn sé til góður
jarðvegur í þjóðlífsakrinum, og ekki
held eg það holt að kitla altaf það,
sem ógöfugast er í manneðlinu.
Beztu óskir frá
» Oráskegg« gamla.
„Halastlarna”
heitir nýtt suðuáhald, sem er upp-
fundið í fyrra í Stokkhólmi. Eftir voru
áliti tekur áhald þetta fram öllum
þessháttar áhöldum, enda hefir það
þegar náð afarmikilli útbreiðslu erlendis.
»Halastjarna« eyðir aðeins olíu fyr-
ir 2V2 eyrir á klukkustund, sjóðhitar
1 pott af vatni á ca. 5 mfnútum og
er þó algerlega laus við alla ólykt er
steinoliuvélum vill oft fylgja. Kaupm.
C. F. Schiöth hefir sýnt »Gjh.« áhald
þetta og mun hann fljótlega hafa fyr-
irliggjandi byrgðir af því.
Hafíslnn ok skipln.
ísinn liggur enn að mestu á sömu
sviðum. Hefir þó lónað lítið eitt frá
hér við norðurland.
Skipin komast hvergi, liggja flest
innibyrgð.