Gjallarhorn - 26.05.1911, Side 1

GJALLARHORN.
Ritstjóri: Jón Stefánsson.
V, 23.
a
Akureyri 26. maí.
1911.
>-•
Heilbrigðisnefndir).
Grein með þessari fyrirsögn birtist
í síðasta blaði »Gjallarhorns«. Höfund-
ur hennar, sem blaðið telur málsmet-
andi mann hér í bænum, skrifar undir
dulnefndinu Hrafn og notar þennan
Hrafnsham til að kasta ónotum að
heilbrigðisnefnd bæjarins og sérstak-
lega þó til mín. En eins og krumma
er gjarnt, hefir þessi Hrafn hlaupið á
sig, er hann telur mig vera aðalmann
nefndarinnar. Bæjarfógeti er formaður
hennar og hann mun fúslega kannast
við að aðgerðaleysi nefndarinnar sé
fremur honum en mér að kenna. Hafa
valdið því veikindi og ýmsar annir, að
nefndin hefir ekki verið kölluð saman
nú nýlega, þrátt fyrir ósk mína og
annara. — Það skal játað, að Akureyri
er langt frá fyrirmyndarbær að þrifnaði
og þurfti Hrafn ekki að fræða mig á
því. Frá því eg kom hingað hefi eg
haft góðan vilja á að kippa ýmsu í
lag, en vald til að framkvæma það
sem eg hefði viljað, hefi eg ekki, og
fjárhagur bæjarins er af skornum
skamti til verulegra umbóta.
Að öðru leiti finn eg ekki ástæðu
til að svara þessum Hrafni, þar sem
eg ekki veit hvaða málsmetandi mað-
ur það er, vissi eg það, mundi eg
máske svara ýtarlegar.
Eg hafði ekki haldið, að »Gjallar-
horn« leyfði neinum undir dulnefni að
bakbíta mig, en fullsáttur mun eg þó
verða við það, ef það vill birta hið
rétta nafn þessa Hrafns.
Sleingrímur Matthíasson.
Fundið gull gorður í Sandi
Og það smíðað gull! — ekki er nú
fólkið aldauða, þótt oft hafi skolfið
norður við Skjálfanda í þessi þúsund
ár! Það er ekki ónotalegt að fá fast-
andi og á sængina slíkt talnaband úr
hvítagulli og kúríel ! Reyndar ergit
mig að sjá á svona smíði mitt og ó
tal annara orðið að hálfvegis leirburði.
Leirburði já! Því þegar við erum lengi
búnir að berja stráin í Bragatúni og
halda við einir eigum himinn og hauð-
ur, þá er það ergilegt að sjá sig
flæmdan utangarðs og eiga fáar þúfur
frjálsar eftir á óðalskoti sínu í sjötíu
ár! En — gleðin yfirgnæfir hjá þeim,
sem með Glúmi þora að syngja:
»Rudda ek sem jarlar,
orð lék á því forðum,
með veðrstöfum Viðris
vandar inér til landa.«
Gull er norður á Sandi! — betra
gull voluðum Bragabörnum en Mó-
mýrar- og Miðdalsgullið þeim Mamm-
ons sonum! Eg er að meina stökur
Ouðm. Friðjónssonar í 2. hefti Eim-
reiðarinnar í ár, til minningar Stefáns
gamla frá Gönguskörðum og Heiði,
föður þeirra Stefáns skólameistara og
séra Sigurðar í Vigur.
Guði sé lof fyrir þær stökur og
þann frómlynda ágæta bændaöldung,
sem þær svo meistaralega heiðra! Ekki
segi eg að smíðið sé með öllu smá-
gallalaust, heldur hitt, að þau smálýti
hverfa eins og gasgufa, þegar kvæðið
er betur athugað og lesið í kjölinn,
því það fer djúpt og er rekið, felt og
smelt, með hugviti og hugvitskendum
(sentiments); eiga þau einkenni einkar-
vel, að í minningarkveðskap, og bæta
upp leiftur og eldingar annara skálda,
sem yrkja sléttara og eins og beint
frá hjartanu.
Nú þótt erfitt sé að rjúfa festina og
tína tölu og tölu fyrir sig til að sýna
gullsmíðina, vil eg samt til skýringar
tilfæra fáeinar hendingar:
»Æskukraft, sem í þér brauzt,
engum tókst að skemma; —
auðnan gaf þér orðalaust
úrvalskonu snemma.
Vegastjarna varð hún þér —
var þér sól í heiði;
þögl og vitur sómdi sér
svo sem króna á miði. —, —
í þér reyndi úrval manns
okkar móðir snauða.
Út á hafi, inn til lands,
öndvert lífi og dauða.
Um þig greri og óx við skin
afbragðs kjarna gróður,
langa æfi vildar vin
vorrar smára móður.
Þá kemur lýsing landshátta móti
Tindastóli. Ein stakan í þeim kafla er
þessi :
»Tindastóls in klökkva kinn
kunni sólskins veiði,
var f henni vegur þinn:
Veðramót og Heiði.
Lýsing mannkosta Stefáns er ein
hin snjallasta í ferhendum stökðm.
Til dæmis þessar:
Tvítugur varstu að hreysti og hug
á hverjum dægramótum;
manna tveggja maki að dug,
meðan stóðstu’ á fótum.
Látni höldur! Þjóðarþing
þvílík skyldu fleiri, —
tvíelleftum tannfelling
tuttugu sinnum meiri!
Eg flyt gullgerðarmanninum þakkir
mínar með þessari stöku:
Sjáirðu Braga-börnin mín
berja gadd um vetur:
dreyptú á þau Dvalins vín,
og dreptu svo, ef getur!
Matth. Jochumsson.
Verzlun
J. V Havsteens
hefir nú með síðustu skipum fengið
afar miklar birgðir af allskonar vörum.
Skal sérstaklega bent á:
NAUÐSYNJAVÖRUR, allsk.
VEFNAÐARVÖRUR,
stærst úrval í bænum, t. d. karlmannafataefni
kvenkápur, silkitau margskonar, hálslín- og bindi,
ótal tegundir o. fl. o. fl.
VÍNFÖNG og VINDLA
kaupa hygnir menn eigi annarssraðar.
Verzlunin er orðin þjóðkunn fyrir vöruvöndun
og selur þó með betra verði en annarstaðar hér
í bæ er um að gera.
Ef ykkur vanhagar um eitthvað, þá leitið þess
fyrst í verzlun
J. Y. Havsteens.
B A L T I C skilvindan.
Síðan Burmeister & Wain hættu að smíða »Perfect"
skilvinduna, hefi eg leitað mér upplýsinga hjá SÉR-
FRÆÐINGUM um pað hvaða skilvinda væri bezt og
fullkomnust og álitu þeir að það væri BALTIC skil-
vindan.
BALTIC
skilvindan er smíðuð í Svíaríki úr bezta sænsku stáli
og með öllum nýjustu endurbótum. Hún hefir fengið
æðstu heiðursmerki á sýningunum og er einföld og ó-
dýr. Hin ódýrasta kostar aðeins 35 kr. BALTIC F skilur
W 70 mjólkurpund á klukkutíma og kostar aðeins 40 kr.
Nr. 10 skilur 200 mjólkurpund á kl.st. og kostar 100
kr. Skilvindan er af mjög mörgum stærðum.
Útsölumenn eru í flestum kauptúnum landsins. Einkasali fyrir ísland
og Færeyjar:
Jakob Gunnlögsson,
Köbenhavn, K.
•- ♦-♦ ♦ ♦ ♦ • ♦ ♦ ♦ ♦ % ♦-♦-♦ # # # # # ♦-♦ • ♦ • ♦-♦-
♦ ♦••••
Stóra norræna telegraffélagiO
hefir nýskeð sent út ársreikning sinn fyr-
ir árið 1910, er sýnir að „netto" gróði fé-
lagsins var yfir árið 8 miljónir kr. Höfuð-
stóll félagsins er 27 miljónir kr., en vara-
sjóður nú orðinn 40 miljónir.
Silunganef
er til sölu.
Oddur Björnsson
vfsar á seljanda