Gjallarhorn - 10.07.1913, Page 1
GJALLARHORN
VIII., I
Reykjavík,
fimtudaginn ÍO. júli
1013
Gjallarhorni
er forvitni á að vita hvernig sé að
hafa heimilisfang í höfuðborg ís-
lands, og ráðgerir því að reyna
það um tima. Verði því vel tekið,
vill það helzt sýna sig á hverjum
degi, en nái það litlum kunnleik-
um við menn, mun það hvíla sig
aftur fljótlega. Það er ekki —
frekar en áður — gefið út af nein-
um flokkssjóði og verður því ein-
göngu að treysla á mátt sinn og
megin, eins og jafnan, frá því er
það hófst í fyrstu, en því fylgir sá
kostur að það er ekki þræll nokk-
urs jflokks, heldur óbundið öllum
og getur því þjónað samfæringu
sinni eins og því þykir bezt henta.
Verður nú ekki þessi formáli hafð-
ur lengri, en »Hornið« mun sýna
að hverju gagni það verður, verði
því lífs auðið, en tilvera þess hér
veltur á, eins og áður er sagt,
hverjar viðtökur það fær.
„Þingið“.
Þó að margt misjafnt hali farið
fram á alþingi á hinum síðari ár-
um, skipar það enn þann sess í
hugskoti flestra íslendinga að þeir
viti hvert stefnt er, þegár talað er
um »þingið«. Það er hvorki stúku-
þing, nautgripaþing né þorskveiða-
þing sem menn ætla að tala um,
þegar þeir minnast á »þingið«.
Nei, ónei, það er að eins alþingi.
Og svo á það að vera og ætti að
verða. Alþingi á að vera þjóðinni
beilög stofnun. Hún þarf að geta
borið fult traust til þess og sanna
virðingu fyrir því. Löggjafarþing
hverrar þjóðar þarf að vera gim-
steinn hennar ef vel skal vera.
En til þess að það geti orðið,
eða verið, þarf vel að vanda val
fulltrúanna. Þar má ekki neina
sótrafta á sjó draga. Nú eru ekki
kosningar á næstu grösum, svo
óhætt er að segja þetta, svona
alment. En þá er og hitt ekki
síður áríðandi að fulltrúarnir »spill-
ist« ekki þegar á þing er komið.
Það er ekki fallegt, en samt er
það satt, að almæli var það um
þingmann fyrir nokkru að hann
væri raunar bezti og vandaðasti
maður »þó þeir hefðu spilt hon-
um á þinginu«. Sá hugsunarhátt-
ur er fæðir af sér slíka setningu
ætti ekki að vera til hjá nokkrum
íslendingi. Framkoma þingsins
ætti að vera svo í einu og öllu
að engum ætti að geta dottið svip-
líkt í hug.
Því er ekki unt að neita að hin
síðustu þing er háð hafa verið,
hafa veikt traust þjóðarinnar á
þinginu. Mikill hluti af tíma
þingsins 1911 fór til þess að rífast
um völdin og störf þess urðu þá
raunar á flestan veg öll í molum.
Þingið 1912 kom víst saman með
það marlc fyrir augum aðallega,
að reyna að lagfæra fjárhag lands-
sjóðs. Menn þekkja hvernig það
fór. Þegar alt var á syngjandi
hausnum varð þingmönnum það
fyrst fyrir að hækka kaup sitt gíf-
urlega, að þjóðinni alveg forn-
spurðri og er líklegt að einhverj-
um þeirra komi slíkt endemisat-
hæfi í koll við næstu kosningar.
Var þetta tiltæki þeirra því meiri
ósvifni og háðung sem það er
kunnara en frá þurfi að segja að
enginn hörgull hefir verið á fram-
bjóðendum við þingkosningar, og
menn hafa jafnan rifist um þing-
sætin af hinu mesta ofurkappi, þó
launin væru ekki hærri en þau
voru fram að síðasta þingi.
Engu skal hér spáð um, hvort
þetta þing, sem nú er byrjað á
slörfum sínum, verði til þess að
auka eða minka álit þjóðarinnar
á alþingi, en fátt er þó enn sem
bendir til að störf þess verði mikil
eða merkileg. Aftur hefir vist
ósamlyndi þingmanna sjaldan verið.
öllu meira en nú og flokkaskipun
er öll á flækingi. Sterkasti flokk-
urinn klofnaði þegar í þingbyrjun,
elcki af því að nokkuð bæri á
milli um stefnuskrána svo kunnugt
sé, heldur vegna þess að aðalodd-
vitum flokksins kom illa saman,
og verður því ekki neitað að þetta
ber augljósan vott um pólitiskan
þroska þingmanna. Er nú svo
komið að enginn flokkur hefir
meiri hluta í þinginu, heldur er
hvor upp á annan kominn, og er
það ef til vill bezt eftir atvikum.
Þá daga sem af er, hafa menn
og ýmist verið að segja sig í
flokka eða úr þeim aftur og gengið
í enn aðra, og það þykjast kunn-
ugir vita að full eindrægni og gott
samkomulag sé ekki í neinum
flokki á þinginu sem stendur,
nema ef til vill flokkum þeirra
Sigurðar Eggerz og dr. Valtýs
Guðmundssonar.
0
cJlrni S. éíöévarsson
s
ZT)
ÍS
ss
S
5
OQ
5>r-
'**
5/S
S*
5S
Þ ingtioltsstrœfi 1.
Afj>reiðila »Gjh.«
urstræti 3.; Þangað
auglýsingum.,
er í Aust-
má skila
Fatnaður
ytri sem innri,
Karlmanna og drengja
Höfuðföt,
langmest úrval hjá
Austurstræti
1 H, l H. Ó6 CO. I
Þingflokkarnir. •
Flokkum þingmenn fjölga nú
í fleigum »spekúlera«.
Hver spyr annan: »Hvar ert þú?
Hvar á eg að vera?«
Ringulreið á öllu er
ekki gott að vita
hvert sé helzt að halla sér
og helzt sé von um »bita«.
Kuros.
Guðlaugur Guðmundsson bæjar-
fógeti á Akureyri hefir verið mjög
heilsulaus síðasta ár en gegnt
embætti sínu með stakri einbeittni
gegn veikindunum. Nú liggur
hann alveg rúmfastur, þungt hald-
inn, og hefir því fengið Júlíus
Havsteen kand. jur. settan til þess
að gegna embættinu næstu mánuði
á sína ábyrgð.
Hafís hefir verið í vor og sum-
ar ekki langt undan Hornströnd-
um, og kemur oft fyrir að svo er,
ár eftir ár. Hákarlaskip frá Eyja-
firði segja þó hafísinn vera tals-
vert meiri nú en undanfarin ár.
Bærinn á Garði í Fnjóskadal
brann í síðustu viku. Eldurinn
stafaði frá eldavélarpipu, halda
menn. Litlu varð bjargað og alt
óvátrygt.
Blaðið »Reykjavík« hefir skift
um ritstjóra. Björn Pálsson yfir-
dómslögmaður hætti 1. þ. m. eftir
eins árs starf en Kr. Linnet yfir-
dómslögmaður tók við.
Þjonustumeiin þiugsins.
Það kvað ætíð vera mesti hrafna-
gangur um vinnu hjá alþingi, en
sjaldan þó slíkur sem nú var. Eru
það forsetar efri og neðri deildar
sem úthluta þeim bitum, og sækj-
ast margir [eftir vináttu þeirra með-
an á »útdeilingunni« stendur. Und-
anfarin ár var hrúgað inn í þing-
ið slíkum sæg vinnumanna að þeir
urðu álíka margir og »þingherr-
arnir« sjálfir og er virðingarvert
að núverandi forsetar hafa sýnt
einhverja viðleitni í að varna því
að svo færi enn. Fyrir skrifstofu-
stjóra tók þeir Halldór Danielsson
yfirdómara, og er það eitt kjafts-
höggið á yfirréttinn, að dómarar í
honum skuli vera svo illa launað-
ir, að þeir þurfi að vera að fá sér
slík »bein«. Til skrifstofuskrifara
tóku forsetar Einar Þorkelsson og
Guðm. skáld Magnússon og Pétur
stud. jur. — son Magnúsar neðri
deildar forseta, og er það kenni-
mannleg óhlutdrægni, að nota for-
setavaldið fyrir sjálfan sig sem
bezt. Deildarskrifarar eru: Árni
Pálsson sagnfr., Sig. Guðmundsson
magister, Pétur Zophoniasson ætt-
fr., Jóh. Sigfússon kennari, Skúli
S. Thoroddsen stud. jur., Vilm.
Jónsson stud. med., Pétur Lárus-
son skrifari, Halldór Þorsteinsson
stud. med., Andrés Björnsson stud.
jur. og Páll E. Ólason stud. jur.
Dyravörður er Bjarni prestur
Hjaltested.
Trillofuð eru Einar Indriðason
bankaritari og ungfrú Katrín Norð-
mann.
VEFNAÐARVÖRUR
Saumavélar. Prjónavélar. Fiður.
Er hvergi betra að kaupa
I
enn hjá
Th. Th.
Ingólfshvoli.