Ingólfur - 02.07.1906, Page 3

[2. júlí 1906.]
INGOLFUR.
113
Á skuggi Valtýskunnar að standa í vegi
fyrir því um langan ókominn tíma enn,
að góðir drengir af öllum flolikum samein-
ist um hið sameiginlega hlutverk, fyrst
og fremst að bæta úr óheillaverki alþing-
is er það lögleiddi ríkisráðstjóðrið — eða
vill „Fjk.“ og ílokksbræður hans vinna
það fyrir góðan félagsskap að draga þetta
óhappa merki niður af siglunni? Það
er jafoholt fyrir hvorn af tveim, —
Heimastjórnaræenn að hætta að lifa á því
og andstæðinga þeirra að hætta að falla
á því.
Einar Benediktsson.
J. C. Poestion,
hinn frægi og ágæti íslandsvinur í Vínar-
borg, kom hingað til Reykjavíkur um
fyrri helgi, kynnisför til landsins í fyrsta
sinn.
Honum var haldið samsæti í Iðnaðar-
mannahúsinu á föstudagskveldið. Þar
var 60—70 manns. Benedikt Gröndal,
Nestor íslenzkra skálda orkti til hans
kvæði það, sem prentað er hér í blaðinu
og var það sungið yíir borðum. En Gröu-
dal gat ekki verið í samsætinu sakir las-
leika. Steingrímur rektor Thorsteinsson
mælti fyrir minni heiðursgestsins og svar-
aði hann með ræðu fyrir minni íslands.
Þeir fluttu og ræður þar Ágúst Bjarnason
og Dr. Helgi Pétursson. Allar vóru ræð-
urnar á þýzku. Loks vóru sungin íslenzk
kvæði og þjóðlög. —
Poestion fór í gærmorgun áleiðis til
Þingvalla og ætlar þaðan austur í Rang-
árþing. Kemur hann hingað aftur innan
hálfs mánaðar og fer þá norður um sveit-
ir allt að Jökulsá í Öxarflrði. Tekur sér
síðan fari á Akureyri til útlanda.
Glr áhnúkagrj otið.
Gott til bygginga?
Verulega gott efnigrjót hefir mönnum
ekki verið kunnugt um á landi hér; blá-
grýtið er ótækt og Reykjavíkur grágrýt-
ið, sem menn hafa notast við, heflr þann
kost einan að vera auðunnið, en sá kost-
ur verður að galla undir eins og lokið er
að vinna það; það er mjög endingar-
laust.
Austantil við Skálafell er þyrping af
mjög einkennilegum klapparhólum og ás-
um, sem Gráhnúkar nefnast; í þeim er
líka einkennilegt grjót, sem er talsvert
frábrugðið bæði blágrýti og grágrýti,
miklu svipaðra graníti í sárið, enda er
það, eins og granít, grjót sem storknað
heflr neðanjarðar, en ekki á yfirborði eins
og hraun. Þess vegna er það svona þétt
og stórgert. Mér virðist þetta vænlegt
efnigrjót og þess vert að þeir reyni það
sem vit hafa á slíku; mitt er að eins að
vekja eftirtekt á því.
Helgi Pétursson.
Þakkarávarp
við
Josepli Calasanz Poestion.
Þér heilsar íslands alda,
þú Austurrikis son,
og frónið fjarra’ og kalda,
þú frægi Poestion!
Af blómgum sunnan-ströndum,
trá sælum Vínar glaum
þú svölum leiðst að löndurn
um langan ægi-straum.
Hvern skyldi heldur prísa
og hverjum flytja þökk
en þeim sem öldin ísa
skal ávalt minnast klökk:
til fjarra lífsins landa
vort léstu berast hrós;
þín orð um aldir standá
sem eilift stjörnu-ljós.
Það er ei þjóðin eina
sem þér nú flytur lof,
en fjöldi fróðra sveina
þér frægðar opnar höf.
Þú vaktir dimma daga
og drunga bægðir frá,
Svo yfir okkur Saga
í einu ljósi brá.
Þó ýmsar raddir reyni
að rýra land og þjóð,
þá ertú samt sá eini
sem annað vekur hljóð.
Það orð sem upp var kveðið
það ætíð finnur stað,
og huggað getur geðið
ef gengur nokkuð að.
Því mun i veröld vara
þitt viualega mál,
og yfir aldir fara
sem ekta gull og stál.
Vér geymum æ í anda
þig, Austurríkis son;
þitt lof skal lengi standa
og lifa, Poestion!
B. O.
„Þjúðviljinn“ er beðinn vinsamlega að
minnast þess, að það var hvorki „ísafold“
eða „Fjallkonan11 einsog hann gefur í
skyn í síðasta blaði sínu, heldur „Ingólf-
ur“, sem hreyfði fyrst eftirgjöfinni til
Þjóðólfs á hálfu gjaldinu fyrir opinberu
auglýsingarnar.
Heldur en að reyna að skreyta flokk
sinn þannig með annara fjöðrum hefði
mátt búast við því, að Þjóðviljinn hefði
leitast eitthvað við að afsaka ritstjóra sinn
eða hreinsa hann af því að hafa tekið
þátt í því á síðasta alþingi að samþykkja
þessa ólöglegu eftirgjöf, sem landsreikn-
ingurinn bar svo greinilega með sér að
hafði átt sér stað.
Fyrri liluta læknaprófs hafa þeir
lokið:
Guðmundur Tómásson I. eink. 62 st.
Valdemar Steífensen II. — 48 —
Kirkjugripir og yíirvöld.
Héraðsfundur Árnesinga kvað hafa ályktað
á nýafstöðnum fundi sínum að skora á stjórn-
ina að ganga í það að láta landshöfðingja
Magnús Stephensen skila aftur skírnarfati úr
Stokkseyrarkirkju, er hann hefir „komist
yfir“.
Sóknarnefndin í Stokkseyrarsókn hafði á
sínum tíma slept gripnum við þennan þáver-
andi „verndara kirknanna“, en héraðsfundi
þykir það auðsjáanlega ekki algjörlega lög-
mætt og kemst því þannig að orði um það.
Fundurinn vildi jafnframt að stjórnin ræk-
ist í því að ná aftur frá nefndum landsvakt-
ara og öðrum til (Júlíusi Havsteen) skirnar-
fötum, er þeir hafa verið að safna að sér úr
kirkjunum á embættis-árum sínum, til þess
að geta prýtt hús sín á líkan hátt og vinur-
inn Vídalín.
Ingólfur ætlar næst að minnast nokkuð á
þetta atvik og önnur þessu lík, er heima-
stjórnarblöðin hafa ekki haft sömu hvöt til að
halda á lofti eins og afsalinu á oblátudósun-
um úr Bessastaðakirkju, sem þau héldu að
sr. Jensi Pálssyni gæti orðið til áfellis.
Það er vonandi að áskorun síðasta alþing-
is um verndun fornmenja, verði til þess að
vekja fleiri héraðsfundi en héraðsfund Árnes-
inga, sem hér hefir riðið myndarlega á vað-
ið, til einarðlegra afskifta af „skammarlegu
brutli og prangi með helgidóma kirkna“, sem
mjög víða mun hafa átt sér stað hér á landi,
einkanlega á síðari árum.
Landar í Khöfn,
Páll Jónsson frá Seglbúðum í Skafta-
fellssýslu hefir tekið embættispróf í lög-
um með II. einkun.
Kristján Linnet fyrri hl. lagaprófs með
I. einkunn.
Skúli Bogason fyrri hl. læknaprófs með
ágœtiseinkunn.
Höfuðborgin.
Skot liljóp úr skammbyssu á þriðju-
daginn var og varð fyrir drengur 7 ára
gamall, sonur Þorvarðs prentara Þor-
varðssonar. Kúlan kom undir hendina
og gekk á hol. Drengurinn var borinn í
sjúkrahús meðvitundarlaus. Hann liflr
enn og vonir um að honum batni.
Piltur misti hcndina í Völundi á
mánudaginn var. Varð fyrir sög.
Stúdentspróf í latínuskólanum:
Sigurður Nordal (U) I, 104 st.
Árni Árnason (U) I, 104 st.
Stefán Sch. Thorsteinsson (U) I, 97 st.
Magnús Gíslason (U) I, 94 st.
Jóhannes A. Johannessen, I, 91 st.
Konráð R. Konráðsson (U) I, 90 st.
Páll Sigurðsson I, 84 st.
Hafsteinn Pétursson (U) II, 82 st.
.Tón Sigurðsson (U) II, 81 st.
Pétur Jónsson II, 81 st.
Vernharður Þorsteinsson (U) II, 77 st.
Þórður Oddgeirsson (U) III, 43 st.
(U þýðir utanskóla).
i