Ingólfur - 22.08.1911, Blaðsíða 3

INGÖLFUR
135
er Btytta af Leifi hepna, og var tekin af mér
mynd hjá, Btyttunni."
„M ert máake 30. eða 33. maður frá Léifi?“
„Ónei. Ekki bold eg það.“
„Urðuð þið ekki þreyttir á þessu aífelda ferða-
lagi?“
nÓjú — Btundum. Hitinn ætlaði oft að gjöra
út af við okkur. Þagar það er nra og yfir 40
stig á Celsius í forsælunni, þá er manni volgt.“
„Ná er ferðinni heitið til Þýakalands, eða er
ekki svo?
„Jú. Eg or ráðinn næstu þrjú árin að ayngja
við „Kurfiirsten Oper“ í Berlín, og með mjög
góðum kjörum.“
„Var ekki erfitt að komaBt að því?“
„Það get eg varla sagt. Einu sinni í fyrra
vetur fekk eg boð ofan i Oparuskóla konungl.
loikhússins, að þýskur leikhússtjóri vildi finna
mig. Eg hitti hann samdægurs og söng hjá
honum nokkur lög blaðalaust. Hann bað mig
þá að koma daginn eftir ofan i Oddfellow höll.
Eg þangað, og söng þar ásamt mörgum fleiri.
Daginn eftir var eg ráðinn.“
„Yoru ekki fleiri teknir?“
„Ein Btúlka, en enginn karlmaður annar
en eg.“
„Hvenær byrjarðu að Byngja þar Byðra.“
„í nóvember. Fyrsta hlutverkið mitt verður
í söngleiknum „Quo vadis“. Eg hefl þar eina
af aðalpersónunum, Vinicius. Auk-þessáeg
að syngja í söngleik BeethovenB „Fidelio", og
Bitthvað fleira.“
„Verðuðu þarna bæði sumar og vetur?“
„Nei. Eg fæ þriggja mánaða sumarfrí, en
samt býst eg ekki við að geta komið heim
næsta sumar, þótt feginn vildi eg, svo vel sem
mér hefir verið tekið hér.“
„£>að er ekki alténd að velvildin er í þessu
formi,“ sagði eg, og benti á troðfalt seðlaveski,
Bem lá á borðinu.
„Hi, hi, hi. Það er alveg aatt,“ sagði Pétur
og stakk broBandi 4 sig veskinu. „Vertu nú sæll.“
B.
Faxaflóabáturi n n.
Mundi það ekki vera ólöglegt og ó-
foravaranlegt, að farþegaakip *éu *vo
útbúin, að ekkert sé hægt að fá að éta
á þeim. Þe»*u var þó þannig varið á
„Ingólfi“ í gær á leið til Borgarnes*.
Þar var ekki hægt að fá mat, te né
kaffi, eðajyfir höfuð nokkuð það, er tönn
á mætti feata. Þe»»i kuggur hefir þó
stórfó úr land*sjóði til ferða sinna, og
mætti ætla, að eigendur hans telji sig
hafa einhverjar skyldur gagnvart þeim,
sem með honum ferðast. Bn þannig er
löggjöfum vorum varið. Þeir sjá afar
vel fyrir fjáraustri og réttindum nóg-
um til hinna og þessara, aem þeir láta
landsijóðinn akifta við, en prútta ekk-
ert um skyldurnar. Þeirra er þó ekki
minni þörf að gæta. Annars er nú
þetta »vo mikil ó»vinna, að ekki verður
bót, mælt og mundi valla geta átt »ér
■tað annarsstaðar i heiminum en hér,
að farþegar geti átt þei* von að »velta
í hel, ef eitthvað bæri útaf um ferð
akipiin*. Og við alíku má altaf búaat,
jafnvel um „Iugólf“, þó hann »é yppar-
legt skip og í»len»kur.
Þesiar línur vildi ég mega biðja „Ing-
ólf“ að flytja nafna »ínum.
Ritað 12. ág. 1911.
Árni Árnason
i’rá Höfðahólnm.
„Hvað er að frétta að norðan“ spurði ég Ara
þegar ég loksins var kominn heim til hans og
sat gengt honum með franBkan smávindling upp
í mór--------„nokkuð sem hægt er að setja í
blaðið?“----------
„— — tíðindalítið Ingimundur--------fólkið
var ekki heima þJgar ég kom á bæina----------“
„— — ég skil — það hefir verið við hey-
annirnar. En hvernig líst þér annars á þá þar
nyrðra á Hornströndunum? Myndarlegt fólk —
ekki svo? — —“
„Fjarri skapi er mér að tala illa í garð þeirra,
Ingimundur, en ekki hægt að búast við miklu
af mönnum, sem þrjá fjóiðu úr árinu grafa eig
í jörðu og éta kasaðann hákarl og fjórða hlut-
ann, sem eftir er, ekkert sýsla annað en að
veiða þessa ógeðslegu skepnu--------— Það er
ekki von að gátur tilverunnar opinberist svona
mönnum — sem ekki einu sinni hafa brenni-
vín með honum og aldrei lesa fsafold--------“
„-----vist er það, Ari, en þó er óvíst að
þeir verði verri kjósendur fyrir þvi--------er
annars nokkuð til í því að þeir séu mannætur?“
„— — svo segir Marco Polo — en engin
víBÍndaleg vissa er fyrir því — — ég var þar
i tvo sunnudaga og ekki vissi ég til að nein
hátíðabrigði væru þar í þá átt------“
„-----ef til vill hefir ekki verið Bláturtím-
inn — en tókstu nokkuð eftir hvaða trú þeir
hafa?“-------
„— þeir trúa á prestinn sinn. Nú sem stend-
ur á séra Böðvar í Árnesi. Færa þeir Bödda
á helgum ýmsar fórnir, sem honum eru vel-
þóknanlegar og brenna fyrir honum reykelsi og
ilmandi fjallagrös------—“
„— vit á pólitik ?“
Ari strauk á sér skeggið og hóstaði — „mað-
ur verður bvo kvefaður i þessum kulda--------“
eagði hann.
„ég var ekki að tala um þetta, heldur hvaða
vít þeir hefðu á stjórnmálum — —“
„—-------ég held skepnurnar Béu að fara i
túnið“, sagði Ari og leit út um gluggann —
— „ég ætla að senda hann Einar út að reka
úr því-------“
„-------ef þú ekki svarar mér lýg ég ein-
hverju npp og fráleitt verður það betra------“
„-------jæja, jæja------milli okkar sagt,
Ingimundur, milli okkar sagt: ekki snefil. Hjá
þcim snýst alt um hákalinn. Heimastjórnar-
menn eru þar þeir, sem vilja halda áfram að
veiða hann á öngul en sjálfstæðismennirnir vilja
brúka net. Eg var auðvitað með netunum. Eg
tók jafnvel sex með mér frá Borðeyri og þau
útveguðu mér líka tólf kjðsendur--------“
„-----veiddir þá í netin Ariovist--------ha,
ha, ha — —“
„-------betra en á öngul, Ingimundur, — og
ódýrara ha, ha, ha — þarf ekki beituna------“
„-------sáBtu Guðjón?“
„Guðjón er fyrir löngu dáinn. Dað er smala-
strákur frá Kollafjarðamesi Bem þykist vera
hann og hefir tekist að villa lýðnum sjónir.
Hann er rauðskeggjaður og ljótur eins og Guð-
jón og hefir verið á ferðinni hjá þeim síðan á
Þorra og logið í þá alla að ég ólmur vildi láta
friða hákalinn. Helviskur strákurinn gat ekki
fundið upp á neinu bagalegra — — — ég er
dauðhræddur nm að þeir kjósi hann fyrir
bragðið — —“
Ari settist aftur á bak i stólnum þegjandi og
hugsi og strauk skegg sitt------------„þú ert
fróður um marga hluti, 'Ingimundur, heldurðu
að ég hafi það þarna í Strandasýslu ? Segðu
mér meiningu þina afdráttarlaust og hvernig
þú heldur að fari við kosningarnar."
------Ég hóstaði. „Nú er það vist komið í
mig, bölvað kvefið---------og allar skepnurn-
ar i túninu--------það er vist best að hypja
Big“.
Ég fór.
En þegar ég var kominn spölkom burtu leit
ég við og sá Ara vera að stritast við að reka
mannýgt naut burtu af grasinu-------------
Hann hefir fráleitt fengið Einat til þess.
lngimundur.
farið ferðast]úm Norðurlaud og til Heklu,
Gey»i» og Þingvalla og hafa tekið kvik-
myndir sf þeim atöðum. í gær tók Dr.
Wulíf kvikmyndir af þeim köppunum
Sigurjóni Péturssyni og Hallgrimi Bene-
dikt»»yni glimandi auður á íþróttavelli.
Myndalengjurnar (films) verða aiðar til
sölu í Stokkhólmi.
Vestmannaeyjasíminn er nú lagður
milli eyja og lands; hann kemur á land
í Miðey i Landeyjum. Botnvörpungur
lagði aímann og gekk ágætlega. Menn
vonaat eftir að aíminn verði opnaður 1.
okt. í haust.
Prentvillur. Menn eru beðnir að at-
huga að inn í kvœði Sig. Sigurðaionar
„Haukaberg" í 31. tbl. Ingólfa hafa
slæðst tvær prentvillur, »em vér biðjum
höfundinn afaökunar á.
4 hendingu 4. erindia atendur: „Svelg-
ir brjóstið loft í drjúgum teigurn" á að
vera „í djúpum teigum; og í 3. hend-
ingu 5. erindis atendur ndr)úpiru en á
að vera „drúpiru.
Hjörtur Thordaraon, rafmagmfræðing-
ur frá Chicago, kona hans og aonur
leggja á stað með Botniu heim til sín
eftir mánaðar dvöl hér. Hann lætur hið
bezta yfir ferðinni og telur ekki ólík-
legt að hann komi hér aftur.
Skattamálanefndin hefir aetið á rök-
stólum um atund, en nú verðnr hlé á.
Hannes Hafstein bankaatj. og Sig. Hjör-
leifsson ritstj. fóru með „Flóru“ til Ak-
ureyrar. H. Hafstein í þingmálafundar-
ferð um Eyjafjörð.
Jón Ólafason alþm. fer með Austra í
vikunni í koaningaleiðangur um Suður-
-Múlasýslu. Af sjálfatæðismanna hálfu
kvað bjóða aig þar fram séra Magnús
Blöndal í Vallaneii. Tuliniuaarlið legg-
ur alt kapp á að velta Jóni.
Á Sterling og Botníu var hvert plá»»
pantað löngu fyrir fardag, aem er skilj
anlegt þegar ekkert skip fer frá land-
inu aftur fyrr en um miðjan September.
með þessum skipum taka sér far auk
fjölda útlendra ferðamanna: Próf. B.
M. Ólsen (til Kristjaníu), Ben. S. Þór-
arinsion kaupm., Pétur Jónsson söngm.,
bróðir hans Þorsteinn Jónsaon banka-
maður (á leið til Ameríku), P. Peter-
aen (Bió) og frú, læknarnir Gunnlaug-
ur Claenen og Guðm, Thoroddaen, Har-
aldur Sigurðs»on frá Kallaðarne»i, frú
Kriatin Brandidóttir, Ellen Schult»
söngmær, ungfrú Guðrún Guðmunds-
dóttir. Fjöldi stúdenta, þar á meðal:
Skúli Thoroddaen, Ólafur Jónsaon,
Júl. Hafateen, Ólafur Péturaion. Símon
Þórðaraon, Samúel Thorstein»»on, Sig-
tryggur Eiríkason. Sighv.Blöndal,Laufey
Valdemaradóttir, Daníel Halldóraion,
Gunnar Sigurðason, Magnús Jochuma-
son, Einar Jónaion, Vilhelm Jakoba-
*on, Héðinn Valdemaraaon, Arngrímur
Kristjánsion, Hjörtur Þorsteinaaon o. fl.
meðfram járnbrautunum til að afitýra
slyium. —
Fyrata d»g ágústmánaðar er aímað frá
Paría: „í gær kveyktu „Sabotörar“
(spellvi?kjar) i þremur rafurmagnsstöðv-
um og fjöldi rafurmagnsþráða voru kubb-
aðir í nánd við borgina. Með naumind-
um varð komiát hjá árekitri milli leata
á járnbraut einni. Einhver verkamanna
hafði breytt merkjunum á einni hring-
brautarstöðinni. —
Svona halda hin frakkneaku blöðin
áfram að telja upp hermdarverkin.
Markaðsskýrsla
frá 4. ágúst 1911, frá I. V. Fabcr & Co.
Markaðurinn í Englandi hefir á síð-
ustu þrem vikum breyst algjörlega og
verðið fyrir smjör pr. 100 pd. atigið um
5-6 krónur. Áitæðan til þe»»arar verð-
hækkunar er í fremstu röð hinir miklu
hitar og regnleyiið, »em hefir sett fram-
leiðal. bæði hér og á faatalandinu niður.
Alt amjör, aem kemur til Englanda, selst
því vel. Vöruhúsin eru tæmd og út-
litið fyrir tilvouandi aendingar gott.
Með tilliti til hins ialenzka smjörs
þá er sem stendur aðflatningurinn vax-
andi og öll beztu merkin aeldust með
aæmilegu verði, þótt talsvert kendi á-
hrifa hitana á smjörið. Áhrifin voru lang-
mest á meðalgóða og 2. flokks vöruna;
hún var talivert gölluð og varð að
gefa kaupendum afilátt á verði hennar.
Samt sem áður er nú alt »elt og öll
líkindi til þeas að eftirapurnin muni
verða góð næatu vikur; er smjörbú-
unum því sérlega ráðlegt, að »enda
smjör sitt hið fyrata og munu þau fá
gott verð fyrir.
Pétur Jéusson, söngyari.
Eg gekk 1 gær vestur á Stig til að hitta Pét-
ur söngvara og fá liann til að segja „Ingölfl“
eitthvað af sér.
Þegar eg kom inn til kans var hann að blaða
í kcilmikln rayndasafni.
„Hvað kefirðu þarna, spurði eg.“
„Það eru rayndir sem voru teknar af okkur,
— mér og dönsku stúdentunum — þegar við
vorum að syngja í Araeríkra“
„Blessaður segðu mér eitthvað af þeim túr.“
„Velkomið. Við vorum alls saman 49 stúdent-
ar, sem foru vestur og snngum í flestnm stór-
bæjum í Austur- og Miðrikjunnm. Það yrði
of langt að telja þá alla upp. Við sungum alls
eitthvað tuttugu sinnnm opinberlega, og var á-
gætlega sðtt. Og söngskemtanir okkar hlutu
aletaðar loflegasta umtal. Hvar sem við kom-
um bar fólkið okkur á höndum sér. Bifreiðarn-
arnar voru alt af til taks, að þjóta um borg-
irnar og nágrennin og sýna okkur það sem
markverðast þótti, og svo veizlurnar hver ann-
ari dýrlegri."
„Þið kváðuð hafa verið boðnir til forBetans.“
„Jú, jú. Við fórum frá New York til Was-
hington, á lest sem okkur var ætluð eingöngu
— eins og altaf endrarnær á ferðinni — og
snngum í „Hvíta húsinu“. Á eftir var boð hjá
Taft og við gjörðir honum og Miss Taft kunn-
ugir. Gengum í röð fyrir þau og heijsuðum —
how do you do.“
„Hvað komust þið langt vestnr?
„Til Omaha. Þar tók á mðti okkur gríðar
mannfjöldi með borgarstjðra í broddi fylkingar
og leiddi okkur til veislu. Heldur þðtti mér
myndarlega á borð borið. Þar lá á fati í miðj-
um salnum hálft naut og hjá þvi svín og bafði
hvorttveggja verið steikt í heilu lagi.“
„Þið hafið þá víst fundið til matar ykkar.“
„Ójá. Við vorum ekki sárneyddir á eftir.“
„Komuð þið til Chicago?"
„Eg held það nú. Þar búa margir Norður-
landabúar, enda voru viðtökurnar þar einna stðr-
koetlegastar. Menn kunna svei mér að auglýsa
þar vestra. í Chicago gengum við í fylkingn frá
stöðinni til gistihússins, sem er löng leið. Á
undan gengu 50 lögregluþjðnar og þrír lúðra-
flokkar léku ganglagið. Þetta er eitthvað ann-
að en auglýsingaruar hérna í Reykjavík. Frá
Chicago brugðum við okkur til Milvaukee. Þar
Frá Arabíu til Hornstranda.
Síðan ritstjórinn tók á mér einkaleyfi og ang-
lýsti að hann einn ætti „þann ekta, ðsvikna
Ingimnnd," hefi ég orðið að vinna baki brotnu
eins og ánauðugur þræll hans, bæðí við að ræsta
kontórinn, bera út blaðið og önnur slík ðmerki-
leg störf. Það var því sannarlegur léttir fyrir
mig þegar hann skipaði mér að fara suður í
Arabíu og veiða eitthvað npp úr Ara, sem ný-
kominn var að norðan úr þingKosningarundir-
búningsleiðangri, en tvennar sögur fóru af hvern-
ing hefði gengið. —
Arabía hét áður Sauðagerði. Hét sá Sveinn
er fyrstur bjð þar og átti hann sauði marga.
Ari á aðeins fáa. En allir eru þeir afarvænir
og fræg náttúrualbrigði því þeir eru sexfættir.
Frá Grótiu til Gvendarbrunna.
| 16. j 17. | 18. | 19. | 20. 21. 22.
Rvík . | 10 111,2 j Ll,3|10 |] 10,2 11
íiafj. . |11,8| 9,5| 6,9| 8 I 6,4 5,3
Bl. . . | 9,6|lO,8j 7,7 6,8| 6,1 2,3
Ak.. . 112,7jll jlO j 8,8| 6,5 4,5|
Grat. - |10 |10,2| 9,5| 7,4=| 68 1,8
Sf. . . | 8.9| 9,3j 6,8| 5 I 9 2 4,4
Fær. . jll 6jl0 ! 8,5 j 9,5| 9,2 9,8|
Dr. Wulff dócont við háikólaun i
Stokkhólmi og Al. Engström málari og
ritatjóri háðblaðain* Strix hafa undan-
Oestir í bænum: Gíili ísleifaion aýsl-
um. og frú, séra Jón Johannesaen, Sand-
felli, »éra Jón Jónsson, Stafafelli, Sig. Ól-
afsion, »ý*lutn., Þórh. Danieliaon, Djúpa-
vogi, »éra Ólafur Sæmundason, Hraun-
gerði o. fl.
Davíð Sch. Thor»tein»»on læknir fer
með Botníu til að fullkomna »ig í lækn-
iafræði og hefir fengið þar til styrk
•amkv. fjárveitingu þingsina í vetur.
Eggert Claessen
yfirréttarmálaflutningsmaður
Pósthússtrætl 17.
Yciljulega liehna kl. 10—11 og 4—5.
Talsimi 16,