Ingólfur - 19.09.1911, Qupperneq 3
INÖÖLFUR
151
vörumál að ekki ef til vill glæpir séu
drýgðir af mönnum, er skjóta sér undir
vernd hans, því slíkt mælist ekki vel
fyrir til lengdar.
Hefði bin margnefnda rannsóknar-
nefnd skilað af sér öilum gögnum í
stjórnarráðið, þá var það auðvitað á
ábyrgð þess að láta ekkert berast út af
því, er til skaða gat orðið einatökum
mönnum eða landinu í heild; en svo
hefir þetta kynlega mál verið fram-
kvæmt á þann hátt, að einstskir menn
vóru fengnir á laun til þess að afla aér
upplýsinga um einstakra manna eignir,
og vóru þá þær upplýsingar á rökum
bygðar eða eins og oft viU verða gripn-
ar úr lausu lofti ?
í þessu máli væri það eina rétt, að
rannaóknarnefndarmennirnir yrðu látnir
endurgreiða «11» Þ& peninga, er þeir
hafa tekið á móti fyrir starfið eða fyrv.
ráðherra að öðrum kosti, nema þeir
legðu fram í stjórnarráðið matabókina
eina og hún var frá þeirra hendi, en
ekki einhverja tilbúna skýrslu er þeir
ef til vill nú síðar hafa búið til, og
löggilding matsbókarinnar ætti að vera
besta trygging fyrir því, að ekkert væri
um að villast í því efni.
Núverandi ráðherra hefir mikið verk
fyrir höndum að ráða fram úr, að koma
skipulagi á alt sem úr skorðum hefir
gengið; og eftir því sem hann hefir kom-
ið fram í atöðu sinni til þessa, vænta
margir góðs af honum og munu Sjálfs-
stæðismenn eins og að undanförnu
styrkja haun leynt og ljóst til þess að
kippa því í lag, sem mestu varðar, sem
eru peningamál landsins, og eins hitt,
að sem vandaðastir menn verði skipaðir
í þýðingarmiklar stöður, því illir og
óvandaðir menn geta látið mjög ílt af
sér leiða og hin fyrri staða hans ætti
að gefa nokkurn vegin trygging fyrir
því, að sá minni máttar ætti traust hjá
honum eina og sá er í hærri atöðu værj
skipaður.
Birtist nokkru sinni um biua eldri
stjórn bankans nokkuð þvílíkt, sem
borið hefir verið á núverandi banka-
stjórn, en þeim þykir vænst að þegja,
»em óneitanlega bendir til þe»s að ekki
hafi þeir hreint mjöl i pokanum. Á nú
maður eins og Björn Kristjánsson ekki
einungis að sitja sem bankastjóri held-
ur einnig sem þingmaður án þess að
hann hreinsi nafn sitt, eða ber ekki
landsstjórnin siðferðislega ábyrgð á slíku,
að menn sem æruleysissakir hafa verið
bornar á eitri ekki meir útfrá sér en
þörf er á eða nauðsynlegt virðist, því
með slíkum mönnum færist spillingin
ofanfrá og niður á við.
Hvað mundi Björn Jónsson hafa gert
í þessu efni, hefði hann verið í sporum
Kristjáns Jónssonar? Því auk þes»a
muu vera ýmislegt að athuga hjá hinni
nýju stjórn bankans, ekki síður en hjá
hinni fyrri, og er næsta ótrúlegt að nú-
verandi ráðherra vilji láta ábyrgðina af
slíku falla á sig, sem er óumflýjanieg^
taki hann ekki hér í taumana.
Sjálfstœðismaður.
Þrælalögin.
Yflrlit og atliugasemdir.
Yér komum nú að 9. grein, einhverri
vitlausustu grein þessara vitlausu laga.
Þar er veitingamönnum og vínsölu-
mönnum þeim, sem nú hafa leyfi til
vínsölu hér á landi, bannað að selja
hér á Jandi, gefa, veita eða láta af
hendi til annarra manna neitt af áfeng-
isbirgðum þeim, sem þeir eiga 1. jan.
1915; lögreglustjórar hrer í sínu um-
dæmi, eru þá skyldir til að innsigla
birgðirnar, og eigendurnir eru skyldir
til að láta flytja þessar birgðir af landi
burt áður en 12 mánuðir eru liðnir,
annars séu þær eign landsjóðs. En
samkvæmt 11. gr. er ekki skylt að
flytja af landi burt það áfengi, er ein-
stakir menn kunna að eiga eftir. Með
öðrum orðum: um leið og vínsölumenn-
irnir eru sviftir atvinnu sinni, er þeim
hegnt með því, að þeim er skipað að
flytja a't áfengi sitt af landi burt, og
bannað jafnvel að gefa það eða neyta
þess sjálfir, sem öllum öðrum mönnum
er þó heimilað samkvæmt þessum lög-
um.
Hvaða réttlæti er nú í þessum ákvæð-
um, og livaða vit er í þeím? Hvaða
hugsun hefir vakað fyrir löggjöfunum
er þeir settu þau ákvæði, að þessir
menn einir, sem lögin svifta atvinnu
sinni bótalaust, skuli vera undanskildir
þeirri heiraild laganna, sem nær til allra
annarra, að mega hafa á heimili sínu
svo mikið áfengi aem þeir vilja, með
þeim tryggingum og reglum, sem fyrir
er mælt í lögum þessum. Hvaða sann-
girni og hvaða vit er í því, að Jón
Jónsson skósmiður megi ef hann aðeins
er nógu ríkur til þess, birgja sig svo
upp með áfengi, að hann geti verið
blindfullur á hverjum degi, en að Jón
Jónsson fyrverandi veitingamaður »é
skyldur til að senda allar sínar birgðir
út úr landinu, og fari þannig varhluta
þeirra fáu réttinda, sem þrælalög þessi
skilja öðrum mönnum eftir? Sýnirþetta
ekki enn áþreifanlega fyrirhyggjuleysi
það og handahóf, sem ráðið hefir í öllu
við samning þrælalaganna ?
Að heiman.
Ingimundur segir írá.
„Æ elsku Ingimundur hvað það þð er huggu-
legt að sitja svona ein saman eitt kvöld þeg-
ar búið er að kveykja. Þú að skrifa og eg
að bródera---------ó svo dæmalast indælt--------
þú mátt líka kyssa mig ef þú vilt — —“
Eg stóð npp til að gera þetta litla viðvik og
var búinn að þurka mér um munninn þegar við
heyrðum dálítinn hávaða út á ganginum og
barið var að dyrum. Eg flýtti mér inn í næsta
herbergi og lokaði á milli, því eg vissi að nú
veeru að koma gestir til Tobbu og þá er nú úti
um „huggulegheitin".
„----------6 ert það þú elsku, besta — —
mikið voðalega var það þó inndælt af þér að
líta einu sinni út til mín-------eg var svo ein
og langaði svona mikið til að sjá manneskju
-----blessuð taktu nú af þér tauið og komdu
inn fyrir, það er svo óttalega kalt úti. Mér
dettur hara ekki í hug annað en að láta fara
að leggja i eí svona heldur áfram---------“
„------já komdu nú sæl, els^u Tobba (koss)
— — mikið skelfing er langt síðan við höfum
sést (koss)--------þú kemur bara aldrei (koss)
-----svo mér fanst að nú gæti eg ekki hald-
ið út lengur að fá ekki að sjá þig snöggvast
(lokakoBs)---------
„------fáðu þér nú sæti elsku, góða-------------
við skulum nú einu oinusinni sitja saman í ró-
legheitum og rabba dálítið-----------veistu ann-
ars bara hvað kom fyrir mig í dag---------það
var annað en gaman — hún Sigga, — þú veist
stelpan, sem við fengum í koyrhúsið í vor —
hún er ekki nema bara búin að segja upp —
— og eg veit sveimér hroint ekki einu sinni
þá allra minstu ringustu ástæðu til þess--------
hún hefir haft það svo gott hérna altaf---------
það veit gá eini------“
»------er það ekki altaf svona með þessar
pmr, Nú er mín orðin bara meir en háólétt og
það rétt svona bara undir veturinn — — raér
datt það alltaf í hug hérna snemma í vor þeg-
ar hún var í þessu strákasnatti Iangt fram á
nætur að hún mundi ekki geta passað sig---------
þnð er svei mér ekki svo lítil kúnBt þegar útí
þetta er komið--------«
i)-----ne* ^að veit Sað, að þú segir satt,
elsku Gunna — en veistu nokkuð hver á það?“
„------eg spurði hana að þvi núna i gær —
(hvíslar) — en hún sagðist bara hreint ekki geta
haft þá allra minstu hugmynd um það_____________«
„------almáttugur — — mikið dæmalaust
kvikindi má stelpan vera — —“
„------já er það ekki voðalegt---------að vita
ekki hver . . .“
„------já bara hafa ekki hugmynd um það
-----en svona er það með svínaríið í þossum
bæ-------það er hún Sigga mín þð laus við —
— en þarna kemur kaffið---------fáðu þér bolla
elsku besta------“
„-----takk elsku Tobba---------hvar hefirðu
fengið þessar inndælu kökur-------mikiðvoða-
lega eru þær góðar-------“
„— elsku góða fáðu þér endilega fleiri —
þær eru alveg nýbakaðar eg bjó þær til í eft-
irmiddag.“
„-----ó, heimabakað bakkelsi er svo him-
neskt------en ætlar Ingimundur ekki að drekka
með okkur, elsku Tobba?“
„-----eg held að hann Ingimundur megi ekki
vera að því núna--------hann hefir svo voða-
lega trált-------ó eg er bara danðhrædd um
að hann oftaki sig á þessum skriftum — það
er ekki litið, Bem sá maður leggur á sig frá
morgni til kvölds —-------—„
„---------hvað er hann nú að búa til elsku
Tobba?,,
„— — 6 hann or með kómedíu, sem hann
Begir að eigí að spila hérna í vetur og sem
verður svona lika voðalega grínagtug — —
hann segir að þeir viljí ólmir fá hana við kon-
unglega leikhúsið en hann vill ekki láta þá
hafa hana.“
„----------bara hann sé ekki að billa þér
þetta inn —----“
„------nei, veistu hvað--------það hefði eg
ekki haldið um þig að þú héldir um mig að eg
léti Ingimund proppa í mig lýgi-------þú veist
þó að eg er ekki að hlaupa eftir hinu og þessu,
sem verið er að slúðra-------það veit guð —“
„— — þetta á víst að vera sneið til mín; en
það veit sá, sem alt veít að eg er ekki vön að
tala illa um fólk--------og heldurðu kannske
að mér standi ekki alveg á sama hverju Ingi
mundur proppar eða stoppar í þig — — það
vil eg bara láta þig vita--------annars segja
nú allir að hann sé bara stór-lýginn-------“
„------þú skalt hreint aldeilis ekki sénera
þig fyrir að tala illa nm hann Ingimund--------
við erum hvorug svo fornermelsisgjörn að við
tökum það illa upp-------guði sé lof--------“•
„— — skárri er það nú vesenið að fara að
tala um fornermelsi út aí öðru eins — — ég
held það sé best að eg sé ekki að sénera þig
meir í kvöld — — kanske þú viljir vera svo
væn að lofa mér að ná í tauið mitt--------—?
Hún fór.
„Guð minn hvað sumt fólk getur vorið simp-
ilt“, sagði Tobba og skelti í lás á eftir henni.
Eg hló ánægður, hún kemur ekki næstu tvo
mánuðina.
HNTGfÓLFUU.
kemur út einu sinni í viku að minsta
kosti; venjulega á þriðjudögum.
Árgangurinn kostar 3 kr., erlend-
is 4 kr. Uppsögn skrifleg og bund-
in við áramót, og komin til útgef-
anda fyrir 1. október, annars ógild.
Ritstjóri og úbyrgðarm.: Gunn-
ar Egilsson Vesturgötu 14 B.
(Sehou’s-hús). — Má finna á af-
greiðslunni frá kl. 11 — 12.
Afgreiðsla og innheimta í Kirkju-
stræti 12 kl. 11—12 og 4—5 hjá
P. E. J. Halldórssyni, lækni.
dt
±
±
±
±
±
±
±
±
±
±
±
±
■:
::
::
::
::
::
*
::
::
ið Templar lý»ir því ennfremur yfir, að
það séu „tilhæfulaus ósannindi11 að þeir
Þ. J. Th. og Pétur Zophoníasson bjóði sig
fram af hendi Templara; vér akiljum
ekki hversvegna blaðið er avo ákaft
og tekur avo djúpt i árinni, en að ajálf-
sögðu skulum vér trúa yfirlýsingu þess
Magister Ouðm. Finnbogason á að
verja doktorsritgerð sína við háskólann
þ. 26. þ. m. — Mag. Ágúst Bjarnason
ver sína ritgerð nokkru seinna.
Hr. Björn Jónsson fyrv. hefi »amið lít-
ilsháttar ávarp til kjósenda og látið
prenta það. Yér höfum því miður ekki
pláss til að athuga það nú, en munum
ef til vill gera það bráðlega. Hr. B.
J. hefir verið lasinn undanfarna daga
og er talið óvíst að hanu geti farið
vestur til viðtals við kjósendur sína
■með „Flóru,“ eins og til stóð.
Veisla var nokkrum af borgurumbæj-
arins haldiá um borð í Botníu í gær
kvöld.
Látinn er liagnar Þorsteinsson, son-
ur Þorsteins Guðmundssonar yfirmats-
mans. Hann lést á Landakotsspítalanum
á sunnudaginn var, nálægt 25 ára að
aldri.
Frá Gróttu til Gvendarbrunna.
1 13-| 14. | 15. 16. | Í7. | 18. 19.
Rvík | ,35| 7 1 7,3 10:3| 7,3| 4,5 5
í»afj. • 1 1,5| 10 10,0| 8,7| 6,9 6,9 4,8
Bl. . • KMI 4,6| 7,8 10,4| 6,4 5,6 5,4
Ak.. ■ 1 1,0| 3,3 10,4 14 2| 7,0| 6,3 4,8
Grat. • 1 1 3,5| 6,5| 12 | | 3,7 4,5
Sf. . 1 4,2| 6,6| 11,4 20,11 9 2| 49 3,7
Fær. • 1 7,7| 6,2 6,3 9,8| 9,1| 8,5 8,0
„Sterlingu kom á miðvikudaginn var
frá útlöndum; farþegar voru hr. Björn
Jónsson fyrv., Gunnar Gunnarsson
kaupm, og Brynjólfur Bjarnason kapm.
o. fl.
„Florau kom norðan um land frá
Noregi á laugardagskvöldið var, með
fjölda farþega, þar á meðal dr. Ólaf
Dan. Daníelsson með frú og börn.
„ Vestriu kom að norðan og vestan á
föstudag.
„Botnía“ kom á sunnudaginn var.
Farþagar: Ben. S. Þórarinsson kaupm.
adjunkt Þorl. H. Bjarnason og frú, o. fl.
„Florau fer í dag kl. 6. e. h.
Aðkomumenn í bænum: Sýslumenn-
irnir Guðm. Björnsson og Haldór Júli-
usson; Snæbjörn Kristjánsson frá Her-
gilsey, þeir bræður verslunarstjórar Jón
og Ólafur Proppé o. fl.
Miðstjórn Sjálfstæði»flokksin» lét í
gær festa upp á götum bæjarin* yfir-
lýsingu þess efnis að Þórður J. Thór-
oddsen læknir byði sig ekki fram af
hálfu þess flokks. Vér finnum þvi á-
stæðu til lýsa þvi yfir að fyrv. Stór-
templar Þ. J. Th. býður sig heldur ekki
fram af hendi vor andbanninga. — Blað-
„Þetta þjóðarkunna“
hans Ben. S. t»ór.
Fann ég nm daginn Fjeldsteðana
á Ferjubakka og þótti gott;
gestrisnin var þar gnll að vana,
þoir gáfu mér bæði þurt og vott.
Ég nefni’ ekki þetta þurra, en hitt
var þjððkuuna brennivínið þitt.
Yiö þorstanum er þaö eins og bjórinn,
en ahrifin reyndar fult svo góð.
Það œtti að komast inn í kórinn
svo altarisgöngur rœkti þjóð —
ætl’ það færi’ ekki’ að fjölga þar
fólkinu inn við gráturnar!
Eins og skúr yfir skrœlda jörðu
skellur brennivínið þitt á;
opnast og mýkjast hjörtun hörðu
og hugirnir nýja vængi fá —
enginn neitt balsam betra fann,
er bœði’ á við sál og líkamann.
En hingað fréttist þú hefðir marga
húsgangsdrykkina, því er ver!
Svo hugsirðu til að bœta og bjarga
með brennivíninu þínu hér,
þá sendu mér „þetta þjððarkunna11,
þetta — sem á við alla munna.
Þá mun þér hampað „hinumeginu
og „héru mun ég lofið syngja um þig
— margur yrði at minna fegin —
en mundu það, ef þú snuðar mig:
þá elti þig þorstinn út í dauðann
og yfir' um hann, niður í sjálfan rauðann!
ÍSveinn Björnsson
4 yfirréttarmálaflutningsmaöur
Hafnarstræti 10.