Ingólfur - 03.10.1911, Blaðsíða 3

INGÓLFUH
159
lagan hefði því verið samþ. með 5 :3
(miklum atkvæðamuc)’þótt hvorugt Stgr.
J. né E. Br. hefðu grcitt atkvæöi. Hér
er tilvituHnin til þingtíðindanna enn ó-
avífnari en í fyrra skiftið, þar sem það
er gefið í skyn að Kr. J. hafi greitt at-
kvæði með fjárveitiugunni til sír, en
það gerði hann einmitt ékki, eins og
þingtíðindin sýna.
Síðasta tillagan — um greiðalu á
kostnaði — var feld með 5:5. Jósef
Björnsson og Gunnar Ólafsson greiddu
atkvæði á móti þessari tillögu og Sig.
Stefánsson greiddi ekki atkv. Kr. J-
greiddi heldur ekki atkvæði. Sumir menn
sem standa „ísafoldu nœrri, mnnu ekki
geta sagt að þeir hafi látið fjárveiting-
artillögu til sín falla heldur en að
greiða atkvæði með henni. Því miður
hafa sumir „Isafoldar" menn einmitt
fengið fé úr landsjóði með sínu eigin at■
kvæði einu. Um þá þegir „ísafold", en
gefur í skyn að Kr. J. hafi gert það,
hann sem einmitt varð að greiða kost-
nað, aem hann hafði haft fyrir efri deild
alþingis, úr sinum vasa, af því að hann
vildi ekki greiða atkvæði með fjárveit-
ingu til sjálfs sín. Þetta sjá menn í
þingtíðindunum, ef menn fletta þeim
upp; en til þess ætlaðist „ísafold“ ekki.
Jafn ber ósannindi er alt annað, sem
í þessari grein „ísafoldar“ stendur og
ætlast er til að Borgfirðingar byggi at-
kvæði sitt á.
Jönatan.
Séra Sig. Stefánsson segir sig
úr Sjálfstæðisflokknum.
Séra Sigurður Stefánsson í Vigur hefir
aftur sagt sig úr Sjálfstæðisflokknnm.
Hann býður sig fram til þings á ísa-
firði sem flokksleyaingi; hélt hann þar
þingmálafund fyrir skömmu og fór mjög
hörðum orðum um fjárglæfrapólitík Sjálf-
stæðisflokksins.
Lagabrot.
Báðherradómur Björns Jónssonar var
svo sem kunnugt er, eitt stórhneyksli
frá upphafi til enda, auk þeirrar endem-
isógæfu, er hann leiddi yfir landið, laga-
brot á lagabrot ofan.
ídafold vill gera lagabrot úr skipun
bankabókarans og gefur með því tilefni
til að uppljóst verður um lagabrot í ráð-
herratið Björns Jónssonar, er almenn-
ingi hefir verið óknnnugt um til þessa
í reglugerð fyrir póstmenn 22. maí
1908, 2. gr. segir svo: Stjórnarráðið
skipar póstafgreiðslumenn eftir uppá-
stungu póstmeistara o. s. frv.
Hér stendur þannig alveg eins á og
um bankabókarastöðuna. Oss kom til
hugar að jgrenslast eftir hvort Björn
Jónsson sem ráðherra hefði jafnan skip-
að þá einu póstafgreiðslumenn, erpóst-
meistari hafði stungið upp á og kom þá
í ljós að Björn Jónsson veitti þegar því
yar að skifta þessar stöður mönnum,
sem hann hafði ékki einu sinni leitað
umsagnar pöstmeistara um.
Þetta er skylaust lagabrot. Því þótt
ráðherra sé fyllilega heimilt að láta
vera að veita stöður í þannig löguðum
tilfellum, samkvæmt tillögum þeirra
manna, er þær eiga að gera, þá erþað
bein lagaskylda að leitct umsagnar þess-
ara manna. ísafold vekur þannig upp
enn eina ákæru á Björn Jónsson.
Steinþór.
Kveöja
alþingisforsetans til Normandís.
Nú kvoð ég þig með sorg í sinni
og saknaðstárum, Rúðaborg;
þiun ljósagang, bæði úti og inni,
8em og þín mjög svo fógru torg.
Um loið og heim 4 veg ég veadi
í Vonarstræti, sem ég bý,
af móði þrungna þökk ég sendi
til þin, til þín, ð fagra Normandí.
Um nótt 4 rúðn nú ég lamdi,
þar nefnist Hotel de la Poste,
og fyrir 10 franka samdi
að fá þar kames, sem og kost.
Eg oldabnskunni inti af hendi
óræk skilríki fyrir þvi,
að Islands þing og þjóð mig sendi
til þin, til þin, ó fagra Normandi.
Nú sat ég longi og beið þar boða,
því byrjuð var þá bátíðin.
Og bæinn fðr ég skjétt að skoða
og skygndist út um gluggann minn.
En ekkert sá ég samt af Gvendi
og sist var ég að skilja í því,
því þingið hann sem þjón minn sendi
til þín, til þín, 6 fagra Normandí.
Þar var af mönnum mesti fjöldinn,
og mörgu, sem ég ekki tel;
en það sá ég menn kveyktn 4 kvöldin
4 hverjum einasta luktapel;
að öðru loyti læt ég Gvendi
að lýsa veislum og öllu þvií:
til þass hann líka þingið sendi
til þín, til þín, 6 fagra Normandí.
Eg sat nú inni’ i 8 daga,
en enginn kom að sækja mig.
— Ég nenti ekki’ í því neitt að raga
og nefndina lét eiga sig.
Nú lætur hún þetta litla' af Gvendi
og leiðir hann útí fyllirí,
fyrir það ég engar þakkir sendi
til þín, til þín, ó fagra Normandí.
Að gestrisninni henti’ ég gaman
og gríðarlega voldugt hlð;
en annars tók ég öllu saman
að öðru leyti „comme il faut“.
Og Frökknm um þetta alt ég kendi
svo ekki fengi’ ég skömm af því;
og því ég kvörtun þunga Bendi
til þín, til þín, 6 fagra Normandí.
£>ó þetta væri þeirra heimska.
þá þótti mér það ekki „pent“;
og fyr má vera guðlaus gleymska,
en að gleyma heilum „president“.
Mér sárnar mest að sjá hvað Gvendi
menn sýndust finna púður i.
Og því ég sára þanka sendi
til þín, til þín, 6 fagra Normandi.
Nú hverfur bráðum veisluvíman
og vitið kemur seint og dræmt;
þið sjáið orð mín gegnum simann,
— en sjálfur á ég ei afturkvæmt.
I»au orð mér góðnr andi kendi,
þau alheimsboðorð, splunkurný;
og móði þrnngin þan ég sendi
til þín, til þin, 6 fagra Normandi.
Snápur.
Æflsaga flrunna-bóuúans.
Tileinkað magister Guðm. Finnhogas.
I.
Dagar, stundir, aidir, ár
ösla fetnm hröðnm,
bagar lundu sorgin sár,
sviftir dögum glöðum,
Gladdi iundu fossius fall,
fægði túnið Brunna,
kvaddi sprundið, sáran svall
sorgin hjartans grnnna.
Vetur strangnr — íssins afl
orku beygði vilja,
setnr langar — grindagafl
gaddi hugann þilja.
Bliða haustsins sálar sal
sveipar grænum lundum,
riða traustum hesti hal
hefur fróað stundum.
Störfin sumars geði gnðtt
gáfu umhugsanir,
þörfin guma eflist 6tt,
áfram tíminn brunar.
Vorif hvetur brandsins blik,
blossinn stundum leynist,
borið geta svanna svik
sveinum erfitt reynist.
Dagar, stundir, aldir, ár
ösla fetum hröðum,
bagar lundu sorgin sár,
sviftir dögum glöðum.
II
Glöðum dögum sviftir sár
sorgin, lundu bagar,
hröðum fetum ösla ár.
aldir, stundir, dagar.
Reynist erfitt sveioum avik
svanna geta borið,
leynist stundum blossinn, blik
brandsins hvetur vorið.
Brunar timinn áfram ótt,
eflist guma þörfin
umhugsnar gáfu gnótt
geði sumars störfin.
Stuudum fróað hefur hal
hesti hrauBtum ríða,
lundum grænum sveipar sal
sálar haustsins bliða.
Þilja hugaua gaddi gafl
grinda — langar setur,
vilja beygði orku afl
íssins — strangur vetur.
Grunna hjartans sorgin svall
sárin, sprundið kvaddi,
Brunnatúnið fægði fali
foBsins — lundu gladdi.
Glöðum dögnm sviftir sár
sorgin — lundu hagar,
hröðnm fetum ösla ár,
aldir, stundir, dagar.
Al. Jóh.
Frá Gróttu til Gvendarbrunna.
- | 27. 28. | 29. | 30. 1. 2. 3.
Rvík . | 4,8 2,0|-fr-2,01-4-1,8| 4,5| 3,0 6,5
ísafj. . | 3,4 1,O|-í-0 2|-f-0,7|-r-l,3| 0,5]10,5
Bl. . . | 2,4 2 l]-f-I,2]-4-I,9| 2,7] 0,4| 7,1
Ak.. . j 2,6 l,O|-f-I,0|-j-l,3|-j-I,3| 2,4] 2,6
Grst. . j-i-1,0 4-2,014-3,814-5,01+1,014-1,81 4,0
Sf. . . | 5,61 2,0| 0,4] s 1,11 s i,0J 5,8| 2,7
Fær. . | 8,1 4.5| 3,9| 2,11 1,7 7,11 3,1
Ritstjöri Ingólfs kom í nótt aftur
frá Vestmannaeyjum með „Ask.“
Stúdentum voru afhent háskólaborg-
arabréf í gær, þ. e. háakólinn tók til
starfa.
litstjóri ingólfs
er fluttur, og býr nú á
Laugaveg 38.
Stúdentafélagið gekkst fyrir samsœti
í Hótel Reykjavík í gærkveld i tilefui
af því, að háskólinn tók til starfa.
Bókavörður við Landsbókasafnið er
settur Árni Pálsson ritstj. í stað Jóns
sagnfræðings.
Forstöðumaður Idnskólans er orðinn
Áageir Torfason efnafræðingur
„Þetta þjóðarkunna11
hans Ben. S. E>ór.
Fann ég nm daginn Fjeldsteðana
á Ferjubakka og þótti gott;
gestrisnin var þar gull að vana,
þeir gáfu mér bæði þurt og vott.
Ég nefni’ ekki þetta þurra, en hitt
var þjóðkunna breunivínið þitt.
Við þorstanum er það eins og bjðrim,
en áhrifin reyndar fult svo góð.
Það œtti að komast inn í kórinn
svo altarisgöngur rœkti þjóð —
ætl’ það færi’ ekki’ að fjölga þar
folkinu inn við gráturnar!
Eins og skúr yfir skrælda jörðu
skellur brennivínið þitt á;
opnast og mýkjast hjörtun hörðu
og hugirnir nýja vængi fá —
enginn neitt balsam betra fann,
er bœði' á við sál og líkamann.
En hingað fréttist þú hefðir marga
húsgangsdrykkina, því er ver!
Svo hugsirðu til að bæta og bjarga
með brennivíninu þínu hér,
þá sendu mér „þetta þjóðarkunna“,
þetta — sem á við alla munna.
Þá mun þér hampað „lúnumeginu
og „héru mun ég lofið syngja um þig
— margur yrði aí minna fegin —
on mundu það, ef þú snuðar mig:
þá elti þig þorstinn út í dauðann
og yfir' um hann, niður í vjálfan rauðann!

fli fSrum ai
II!
ÉliM á
\ið lítum svoleiðis á, að takist okkur að gera einn viðskiftavin á-
nægðan, þá hjálpi hann okkur til þess að gera þann næsta ánægðan,
og svo hvern af öðrum. Þetta hefir okkur tekist ágætlega. Það væri
hka undarlegt, ef það verð, sem við bjóðum nú daglega, hefði ekki
þau áhrif, að salan ykist stórkostlega.
Sýnishorn af þvi verði, sem við bjóðum nú:
39 kr. saumavél fyrir kr. 26,00.
Kr, 15,75 dyratjöld .... - - 8,50.
Kr. 1,80 kjólatau - - 0,90.
Kr. 10,25 karlmannavesti . . - - 4,50.
Kr. 3,75 karlmannahattar . . - - 1,95.
Kr. 14,59 karlmannaskór . . - - 10,50.
Kr. 7,25 kvenskór — 5,00.
Kr. 7,50 borðteppi .... - - 3,75.
Verslunin Edinborg1,
Reykjavík.