Alþýðublaðið - 13.04.1921, Blaðsíða 2

t
4.ígreidsla
biaðsinsr er i Alþýðuhásinn við
fagólfsatrætí og Hverfisgötn.
Slmi 988.
Anglýsingum sí skilað þsngad
eða ( Gutenberg ( síðasta iagi kl.
SO árdegis, þ&nœ dag, sem þse;
eiga að koma í blaðið.
Askriftargjald eíi kr. á
mánuði.
Auglýsingaverð kr., l,SO cm.
sindáíkuð.
Utsölumena beðnir að gera skil
tíi afgreiðslunnar, að minsta kostí
ársfjórðungslega.
Bágt eiga þeirf sem eru
ðreigar og leggjast
svo yeikir í rúmið.
Eg sem skrifa þessar linur,
fékk núna nýskeð boð frá kunn-
Esgja mínuni, að hann iangaði til
þsss að geta fengið að tala við
mig. Eg gekk stra% þangað sem
maðurinn á heima, og ska! eg nú
íikýra frá ástæðum hans.
Hann hefir orðið fyrir þeim
hörmulegu vandræðum, að leggj-
ast veikur í rúmið og er búinn
aö iiggja í fuliann másuð, hvað
hann á eftir að vera iengi enn í
rúminu, það veit maður ekki, en
útiit er fyrir að það tnuni verða
Íeag3.
Hann á heilsuiitia konu og 2
drengi, annan ný fermdan, en
hinn eitthvað ix eða 12 ára.
Eldri drengurinn leitar sér dag-
!@ga eftir vinnu, en kemur vana-
lega jafnnær og þar af ieiðandi
tómhentur heim aítur, Hann viil
bjarga heimilinu frá hungursneyð,
en getur það.ekki.
Af þessum hörmulegu ástæðum,
er nú þessi sárstadda fjölskylda í
hinum mestu fjárvandræðum, og
liorfist þar af leiðandi í augu við
hungurvofuna, sem aitaf gerir æ
sneir og meir vart við sig, eftir
þvl sem dagarnir fjölga, sem að
sjúkdómurinn heidur einu heimilis-
utoðinni í sínum heijargreipum.
Ef þú, lesari góður, sem kant
mð sjá þessar línur, og viidir at-
Siuga þetta alvariega ástand hjá
þQssn bágstadda heimUi, þá hlýt-
ALÞYÐUBLAÐtÐ
ur ö!!um velhugsandi mönnum að !
renaa tíl rifja, að sjá þetta átak
anlega dæmi upp á misskiftingu
þessa Kfs gæða og þæginda.
Nú er þess hér með farið á
leit við þá, sem þessar linur
kunna að iesa, að þeir sem geta,
rétti þessari fátæku og hjálpar-
þurfandi fjölskyldu hjálparhönd,
Eftir marg endurtekinni reynzlu
og þekkingu á Reykjavíkurbúum,
er ekki að efast um viljmn, undir
svona kringumstæðum, þó ekki
komi stórar upphæðir frá hverjum
einum, enginn ætlast til þess, þá
safnast þegar saman kemur, á
einn stað, ef margir eru þáttfak-
endur,
Og svo í nafni matmúðarinnar
og mannkærleikans, er hér heitið
á alla, konur og karla, að leggja
eitthvað af mörkum eftir mætti.
Afgreiðsla Aiþýðubiaðsins hefir
góðfúsiéga lofað að veita snót-
töku samskotum til þessarar bág-
stöddu fjöiskyldu. G. Ó.
Verzlun Dana og Rfissa.
(Frá daaska sendiherranum.)
Á fundi Fólksþingsins 8. þ. m,
skýrði Scavenin utanríkisráðherra
frá samningaumleitunum þeim, sem
nú eiga sér stað í Stockhóimi
milli fuiltrúa bolsivikastjórnarinnar
og danskra verzlunarféiaga. Skýrði
utanríkisráðherrann frá að á sams-
konar samningatiiraun hefði verið
byrjað fyrir ári síðan, en af ein-
hverjum ástæðum hefði þó ekkett
orðið úr þeim þá. En er England
hafði gert verzlunarsamning við
Rússland (bolsivíka) hefðu dönsku
verzlunarfélögin ákveðið, að taka
upp samninga á ný.
Dagblöðin í Kaupmannahöfn
herma, að kaupmannastéttin danska
sé þeirrar skoðunar, að útlit sé
mjög gott um að verzlun hefjist
á ný milli Rússlands og Dan-
merkur,
JL T.s Hafið þér gerst kaup-
andi að Eimreiðinnif
Það er iit að sjá og þreifa á
þeirri sundrung og eg vil meina
óþokkasæld, sem virðist vera að
að kvikna hér i bæ á miili at
vinnurekenda og verkiýðsmanna
tii iands og sjávar, seni að mestu
stafar af þekkingarleysi frá hálfu
vinnuveitenda á mannúðarhugsjðn-
um þeim, er sem óðast eru að
ryðja sér til rúms tneðal yngri
kynslóðar hins mentaða heims, og
á vonandi ekki langt i iand að
verða aiþjóðaeign.
Eg ætla ekki að þessu sinni að
skýra nánar frá hver áhrif eg álft
að fyrnsfnd hreyfing hefði í för
með sér á framþróun manckyns-
ins, næði hún fram að ganga á
friðsamlegan hátt. En eg vil leyfa
mér að benda mönnum á, hvort
framleiðsian — hvort heldur er tlt
lands eða sjávar — mundi ekki
verða líflegri, ef þeir, sem að
henni vinna, væru þátttakendur í
fyrirtækinu.
Eg lft svo á, að það sé
manneðlinu samkvæmt, að hafa
meiri samúð með verkiuu, ef
maðurinn veit sig þátttakanda i
arði vinnunnar, heldur en meðan
núverandi fyrirkomulag helst, að
arðurinn rennur í einstakra manna
hendur, en þeir, sem mestan þátt
taka í framleiðslu varanna, hafa
aðeins Htilfjöriega þóknun, sem
varia hrekkur upp i þeirra dag-
iegu þarfir.
Það er öilum hugsandi mönn-
um ljóst, að hvaða aðferð sem
afturhaldsmenn nota gegn rýmk-
un atvinnurekstursins, þá er þvf
máii svo langt hrundið áleiðis (
heiminum, að það er óðs manns
æði að ætla að kæfa þsð niður.
Væri þvf ekki heiður fyrir ís-
leczka atvinnurekendur, að þeir, £
samráði við löggjafarvald þjóðar-
innar, gerðust brautryðjendur þess-
ara fögru og réttmætu hugsjóna
verkalýðsmanna, með þvf að gefa
þeim tækifæri til að gerast hlut-
hafar í þeim fyrirtækjum er þeir
stjórna.
Það eru óefað margir meðal at-
vinnurekenda þessa lands, sem
hefou ánægju af að sjá þessa fram-
tfðarhugsjón koma í framkvæmd,
og verða þvf vel við tilmælum
mínum, þvi hver hefir af því að
segja hversu miklir hæfileikar leyn-