Alþýðublaðið - 16.07.1963, Blaðsíða 12

BAT YOSEF
Frh. úr OPNU.
ar hjá manni. Þess vegna lifi ég
meðal manna, sem hafó svipaðar
skoðanir og er svipaö farið. Ég
þrái einungis samúð. Ég og eigin
maður minn lifum fyrir frjálsar
hugsjónir. Við reynum að ala barn
okkar þanhig upp, að það verði
hvorki katólíkki, ná júðatrúar,
heldur að frjálsum alheimsborg-
ara.“
Framh. af 4. síðu
herja í fangel'sunum, þad
sem þeim er haldið. Astandið í
fangelsunum er mjög slæmt ogr
hafa læknar þeir er fangana
stunda margsinnis mótmæi't því
en án árangurs.
Grikkland hefur skrifað und-
ir mannréttindayfirlýsingu Sþ.
Stjórnarandstaðan í Grikklandi
vonar að liægt muni að efna til
mótmæla á alþjóðavettvangi
gegn því ástandi, sem nú ríkh
í Grikklandi, og að settar verði
fram kröfur um að almenn lýð-
réttindi verði virt í l'andinu og
þeim, sem haldið er föngum
af stjórnmálaástæöum verði
sleppt.
Einangrunargier
Framleitt einungis úr úrvals
gler, — 5 ára ábrygð.
Pantið tímanlega.
Korkiðjan h.f.
Skúlagötu 57. — Sími 23200.
ryðvörn.
Leggið íeið ykkar að
Höfðatúni 2
Sími 24-540.
Bílasala Matíhíasar.
SHDBSTÖÐIH
! Sætúni 4 - Sími 16-2-27
j BUlinn er smuröur fljótt o? veL
I Seljusu allar tegundir aC smurolín*
BARNASAGA:

FINLAY
— Verra gat það varla verið, varð Finlay að
orði.
— Minnstu ek'ki á þetta við systur þína,” sagði
gamla konan. — Hún er í eins konar álögum og
mnn aðvara tröllið, ef þú segir henni að þú vitir
hvað skeð hefur.
Finlay hélt nú heimleiðis ásamt hundum sín-
um. Engin orðaskipti áttu sér stað milli systkin-
anna er Finlay kom herm. TrölLð var þar og lá í
leyni og beið þess að fá færi á Finlay, svo það
gæti drepið hann með bláa sverðinu.
En Finlay vissi hvað var á seyði. Hann sigaði
hundum sínum á tröllið, og þegar þeir voru búnir
að króa það úti í horni, hellti Finlay fullum potti
af sjóðandi vatni yfir það. Tröllið varð yfir sig
hissa á þessu, en þrátt fyrir mikinn sársauka
tókst því að þrífa systur Finlays og komast á
brott með hana.
Finlay var nú aleinn eftir með veiðihundum
sínum. Hann var þess fullvi'ss, að hin tröllin
mundu innan skamms koma og hefna meðferðar-
innar á yngsta bróður sínum. Það fór hrollur um
hann við tilhugsunina um þá ógeðfelldu heim-
sókn, er hann átti í vændum.
Finlay lokaði nú bæjardyrunum eins vel og
honum var unnt. Síðar skaraði hann vel í eldinn,
sem brann á miðju gólfi og innan stundar var
orðið vel heitt. Samt skalf Finlay. Ekki leið á
löngu þar til hann heyrði hávaða, sem var eins
og Þórdunur í fjarSka. Þetta var hávaði af grjóti,
sem var að velta niður fjallshlíð. E.tt af tröllun-
um var greinilega á leiðinni til hans. Þetta var
ekkert smátröll — í ailri sinni stærð. Það tók stóru
mýrina í tveim skrefum og vatnið og aurinn slett-
út langt upp í f jall, er það fór þar um. Brátt heyrði
Finlay tröll öskra fyrir utan hjá sér.
— Úúuu, ooohh, — kem ég að lokuðu húsi hér?
Hleyptu mér strax inn. Að svo mæltu rudd.st tröll-
ið í gegnum dymar. .
Finlay var reiðubúinn. Hann stóð fyrir aftan
eldinn, sem brann glatt á miðju gólf:. Hann var
rfíéð boga sinn og hafði lagt ör á streng. Hann
skaut örinni um leið og tröllið kom inn — en
ekki banaði hún því. Tröllið öskraði og stökk í
áttina til Finlays. Nú voru það hinir grimmu veiði
hundai', sem björguðu Finlay. Meðan þeir réðust
á tröllið, hafði Finlay tíma til að leggia aðra ör
á streng, og hitti örin tröllið og hlaut það bana af.
Daginn eftir hraðaði hann sér til gömlu kon-
unnar, sem hann hafði hitt daginn áður, og tók
með sér höfuð tröllsins.
— Þú ert hraustur piltur, sagði gamla konan.
Hvernig gekk í gærkvöldi?
TH£ FPEIöHTée' £L JUMO P£Y"
WHICH WAS7D RENPEZVOUS AT
SEA WITH THE mCROBBr YESSEL
you HAVE A Wppoduce her*
NOBTH AMEPICAN —AND CIIT
yoilNö WOAAAN yoiJA EftólNEý!
-YOU AP.£
öoin'ö no,
,-c ;
...BUT POLITICAI. COVPS AEE ONE THIN6— WHILE ON THE
WHERE THE ORÍENTAL CKEW CLOSES IN IS ANOTHEE... -
',v
Nú verður atburðarásin hröð, eftir að
Murcia veit hvað er að ske á eyju fjöl-
skyldu hans.
— Símsendið þessi skilaboð til lögregl-
unnar.
Um borð í vöruflutningaskipinu E1 Julio
Rey, sem átti að mæta öðru skipi í hafl.
Er ung bandarísk kona um borð hjá
ykkur? Framseljið hana og stöðvið vélarn-
ar. Þið farið ekki langt héðan af.
Uppi á hæðinni nálgast umsátursmenn-
irnir óðfluga. Nú vita þeir, að ekki var
verið að kasta til okkar vopnuin.
— Eg ætla að biðja þig, að gefast upp
fyrir þeim, svo við getum tafið tímann þar
til bróðir þinn kemur.
— Sem þér þóknast, ofursti.
12 15- J'úlí 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ