Alþýðublaðið - 23.07.1963, Side 12
IÞROTTIR
Frymh. af 11. síðu
fyrir úrslitin og jafnteflið, stóðu
hinir ungu Skotar því mun framar
um alla knattleikni og hraða.
Steinn Guðmundsson dæmdi
leikinn og fórst það vel.
Svo sem kunnugt er voru Skot-
arnir í boði KR. Þeir hafa leikið
hér alls s.ex leiki, þrjá í Reykjavík
en tvo í Vestmannaeyjum og einn
á Akranesi. Þeir láta najög vel af
för sinni og móttökum öi im. Skot-
arnir töpuðu aðeins ei jum leik,
var það á Akranesi. Þeir unnu
báða sína leiki í Vestmannaeyjum
gerðu tvö jafntefli í Rej.ijavík við
Fram og úrvalið en ui.nu fyrsta
leik sinn, sem var gegn KR. Siík
heimsókn sem þessi ætii að vcra
ungum íslenzkum áhu^amönnum
um knattspyrnuíþróttiiia hvött U1
aukinna dáða. EB
- Náðanir
Framhaid af 1. síðu
— Jú, víst er ég það. Annars
skiptir þetta tiltölulega i'itlu máli
fyrir mig, ég átti ekki eftir nema
34 daga. Þó skiptir það máli, þar
sem hvejr1 dagr/inaí er nokkuð
lengi að líða.
— Hvað varstu búinn ag gista
lengi þegar frelsið kom?
— Ég var búinn með um 3 mán-
uði eða tæp tvö ár.
— Hvað tekur nú við?
— Ég fer norðnr á þriðjudaginn.
Til SiglufjaFðar, þar hafa for-
eMrar mínir tekið íbúð á Ieigu,
og þar ætla ég að vera fyrst um
sinn.
— Vir.na í síld?
— Ekkert ákveðið um það ennþá.
— Hvað um framtíðina?
— Ég hef hugsað mikið núna
upp á sío'kastið. Sjaldan eða aldrei
meira, lield ég, Ég vil ekkert
fullyrða og engn lofa, en ég held ég
sé búinn að sjá vitleysuna í þessu
öllu saman. Ég hef sagt við sjáif-
aií mig: „Jói, þú getur strokið út,
stolið 1C-15 þús. kr. og skemmt
þér og lifað eins og konnngur í
viku. En hvað svo? Svo færðu bara
10-15 nánuði fyrir bragðið."
Þetta bo:rgar sig ekki.
' Ég er eins og allir, — ég er
bæði góður og vondur, en hafi
einhvern iíma verið um stefnubrcyt
Ingu að ræða h.já mér, þá er það
núna. Foreldra minna vegna, syst-
kina og allra, sem mér eru ver-
vUjaðir, vona ég, að mér takist að
sneiða Ijá vandræðum. Ég vil
engu lofa, ég lofa ekki nema því,
sem ég er þess fullviss að geta
staðið v!ð. Síðast begar ég kom
út þá sagði ég við forelöra mína,
að ég skyldi gera mitt hezta. Mér
tókst ekki að sigía framhiá skerj-
unum, en loforðið svcik ég ekki.
Nú er ég orðinn 23 ára gamall,
svo það er annað hvort að taka
sig á. verða maður, eða sieppa því
alveg.
— Hvenær v!ssurðu, að frelsið
mundi í nánd?
— Ég vissi það alveg perfekt á
fimmtudí ginn. Og bað get ég sagt
þér að ég hef aldrei veTið eins
spenntnr á taugwm, eins og þessa
síðustu d íga. Eins og ég sagði áð-
an þá er ég búinn að hugsa mikið
og tel mig liafa komizt að niður-
stöðu.
Að síðnstu sagðist Jóhann vilja
undirstriha, það sem haun sagði
um stefnubreytinguna: Hafi ein-
hverntími verið nm að ræða stefnu
breytingu hjá mér, þá er það núna.
BARNASAGA:
könnuna á nýjan leik og hraðaði sér heim. Nú gat
móðir hans bakað handa honum væna flatköku.
BRÆÐURNIR
„En þú ert þó ekki að hugsa um að fara frá
mér, eða hvað?“, spurði hún son sinn.
„Nei, mamma“, sagði hann. „Meðan bróður
mínum gengur allt að óskum fer ég ekki frá þér.
Sá dagur rann upp, að hnífurinn var rauður
af ryði, þegar pilturinn skoðaði hann eins og
? venjulega.
„Mamma“, sagði hann, „nú er ég viss um að
eittbvað slæmt hefur hent hann bróður minn.
j Viltu gefa mér nesti, ég ætla að fara og leita
!hans“.
„Já sonur minn, þú skalt fá köku, alveg eins
og hann bróðir þinn fékk á sínum tíma. Hér er
kannan, farðu og sæktu vatn í lindina. Hversu
stóra köku þú færð, fer eftir því hversu mikið
vatn þú kemur með.“
Þetta var skynsamur piltur. Hann hafði séð
h<ve lítið vatn var í könnunni, þegar bróðir hans
kom til baka frá lindinni. Þegar hann hafði fyllt
könnuna í lindinni beið hann um stund og fylgd-
ist vel með könnunni. Hann sá hvemig vatnið
vætlaði og seytlaði út um sprunguna í könnunni.
Hann hellti vatninu úr könnunni og fyllti upp í
sprunguna með leir og mosa. Síðan fyllti hann
„Héma hefurðu kökuna sagði hún við
hann, alveg eins og hún hafði sagt við eldri bróð-
urinn. „Viltu hálfa kökuna og blessun mína?“
Pilturinn hugsaði sem svo, að slæmt væri að
leggja af stað í ferðalag án þess að hafa blessun
móður sinnar. Hann þáði því hálfa kökuna og '
blessun móður sinnar, og síðan lagði hann af
stað.
I Hann ferðaðist allan daginn og þegar kvöld-
aði fannst honum kominn tími til að hvíslast og
fá sér kökubita. Hann var ekki fyrr seztur niður,
en við hlið hans stóð gömul kona.
„Þú ert sterkur og hraustlegur piltur“, sagði
hún. „Viltu vera svo vænn að gefa gamalli konu
bita af kökunni þinni?“
' „Það skal ég gera með gleði“, svaraði piltur-
in%: Síðan braut hann bita úr kökunni og bauð
konunni að setjast við hlið sér.
liJConan var sannarlega enginn betlari, held-
ur var þetta álfkona.
Hann sagði henni síðan bvernig stæði á ferð
sinci. Hann væri að leita bróður síns, því hann
visgi að eitthvað slæmt hefði komið fyrir hann.
Hapn sagði henni hvernig hnífurinn hefði gefið
hotom til kynna að svo væri ástatt.
THE EXPIOSION CAUSE5 THÍÍEAD£K
ON SHORE TO FOEGET EVeoíTHE FUN
HE WAS HAVING WITH STEVE ANP
consuelo... qass—---------------
SLOW UP THE
SHIPj
...SO AUNT PILAK VVATCHESAS HER BIG COLLASOEA
TION SCHEME GOES llp IN AIE CO.WMANDO SWOKE ...
— AND as lieut.muecia in the obseevation
PLAHB ALSO REACHES A MOMENT OF TEUTW.... <r—
COMP LETELY
SHAfcEN NOW,
T.HE EED MATE
OPDEES HIS MEN
OFF... ANOTo-
Stýrimaður rauðiiðanna skipar nú skips-
höfn sinni frá borði, og Kefur fyrirskipanir
um að skipið skuli sprengt í loft npp.
— Þcgar skipið springur, verður for-
ingjanum í Iandi svo bylt við, að hann
gleymir þeirri skemmtun, sem hann var
Jbúinn að hafa af Stebba og Consuclo.
Fröken Pilar horfir nú á allar sínar fyr-
irætlanir verða að engu.' Nú cr illa komið
fyrir Murcia og félaga hans í flugvélinni.
Vélin er benzínlaus.
12 23. júlí 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ