Lögrétta - 11.06.1913, Blaðsíða 3
L0GRJETTA
99
Ferðaraenn &
:0
>
v—i
oj
*0
oá
o
c=J
Oj
>
Pegar þið þurfið að gera innkaup á
VefDaöarvöru og Fatnaöi,
þá spyrjist fyrir um verð og athugið vörugæði
í Austurstræti X.
Við höfum ætíð kappkostað að hafa vör-
una vandaða og með allra lægsta verði.
Virðingarfylst
Grq
CD
>—i
O*
Ásg'. G. Gunnlaug'sson & Co.
örnf seldar með störhnMverfli.
Kvenkapur .
Jeg sel nú t. d.:
d 10 kr., sem áður kostuðu kr. 18,00
----Waterproof - 9
Karlm.kdpur Waterpr. - 10
Karlm.föt . . . -27
Kamgarnsföt .. - 22
— 12,75
— 15,00
— 35,00
— 30,00
því læknishjálp er dýr og að mörgu leyti
erfið og ógeðfeld hjer um slóðir. Hvað
Keflavík snertir, þá eru þar litlar fram-
farir; þó má geta þess, að þar eru komin
slökkviáhöld og þar af leiðandi slökkvi-
lið; einnig er búið að setja tölur á
flest íbúðarhús í kauptúninu, og nú fyrir
stuttu var heilbrigðisnefnd sett á stokk-
ana. Aftur á móti gengur seinna með
framkvæmt á Kirkjubyggingunni, sem
búin er að vera á dagskrá í mörg ár;
en menn búast við að eitthvað verði
gert í sumar, þó það sje alls ekki víst.
Af því að það er svo oft getið ýmsra
manna í ræðum og ritum, sem eitthvað
skara fram úr, — og jafnvel þó það sje
lítið, sem þessir menn hafa fram yfir
aðra, einkanlega ef þessir menn hafa
gengið mentaveginn eða hafa verið em-
bættismenn, — þá ætla jeg að geta eins
manns 1 Keflavík. Það er Olafur bóndi
Eyjólfsson í Tjarnargötu nr. i; hann er
nærri 83 ára gamall; fór að róa 17 ára
gamall og reri enn seinustu vetrarvertíð,
og er þvi búinn að róa 66 ár, og flest árin
árið um kring; mun ekki ofsagt, að hann
hafi róið 50—60 róðra um árið til jafn-
aðar, sum árin miklu fleiri, að minsta
kosti þau árin, erhann reri með Jóni syni
sínum, sem hefur verið talinn einn af helstu
sjósóknurum við sunnanverðan Faxaflóa.
Eftir hans eigin sögn hefur hann öll
þessi ár verið 8 eða 9 róðra í landi. Sá,
sem þetta ritar, hefur verið í nágrenni
við Ólaf yfir 20 ár og hefur aldrei sjeð
hann bragða vín; hann brúkar lítið tóbak,
fylgist furðanlega vel með tímanum, og
er óhætt að fyllyrða, að ekkert heimili
1 Keflavík hýsi eins marga næturgesti
fyrir alls ekkert, eins og hann. Hann
kom fyrir mörgum árum bláfátækur í
Keflavík og hefur ávalt síðan verið vel
sjálfbjarga. Hann misti konu sína fyrir
nokkrum árum og hetur búið siðan með
dóttur sinni. . Sudurbúi.
Slys á höfninni í Smyrna. Þar
eyðilagðist seint í síðastl. mánuði
franskt skip, sem flutti póst og far-
þega, á þann hátt, að það hitti fljót-
andi sprengivjel. Mönnunum var
bjargað, en mörgum meiddum og
sárum. Þessar fljótandi sprengivjel-
ar kvað gera umferð hættulega víða
um höfin þar eystra nú, eftir ófriðinn.
Gagntræðaskólinn á Akurayri.
Þar gengu um 90 undir próf í vor.
40 útskrifuðust.
Kornforðahúr í Eyjafirði. Það
er nú í ráði, að stofna þar korn-
forðabúr, og hefur sýslunefnd valið 3
menn til að íhuga málið.
Dáin er á Akureyri 1. maí í vor
frú Ólafía Ragúelesdóttir, kona Sig-
urðar bóksala Sigurðssonar.
Yerslunarstjóraskifti segir „Nl.“
að sjeu að verða við Örum & Wulffs
verslun á Vopnafirði; Olgeir Frið-
geirsson verslunarstjóri hafi sagt af
sjer forstöðu verslunarinnar og flytj-
ist burt af Vopnafirði á næsta hausti.
Stórstúkuþing stendur nú yfir á
ísafirði. Þangað fóru margir fulltrú-
ar hjeðan úr bænum. Stórtemplar,
Jón Pálsson bankagjaldkeri, er þar
ekki, en í hans stað er Indriði Ein-
arsson skrifstofustjóri.
Síra Matth. Jochumsson er nú
á ferð um æskustöðvar sínar við
Breiðafjörð, kom þangað með „Skál-
holti" síðast að norðan, en kvað ekki
ætla að koma suður hingað, en halda
heimleiðis aftur bráðlega.
Hafísinn. „Vestri" frá 26. f m.
hefur það eftir selveiðaskipi, sem ný-
komið var inn til ísafjarðar, að hafís
sje þá 15 mílur undan Hornbjargi.
Dáinn er Einar Hálfdánarson óð-
alsbóndi í Hvítanesi, 82 ára, bróðir
Helga heitins lectors.
Mæling Gilsfjarðar. Nýlega er
kominn hingað við fimta mann dansk-
ur sjóliðsforingi, Bistrup að nafni, til
þess að mæla innsiglinguna á Gils-
firði, og er nú farinn norður þangað.
Ráðgert er að verkinu verði lokið í
september.
Ásgeir Blöndal læknir á Eyrar-
bakka liggur mjög þungt haldinn af
lífhimnubólgu.
Sigurður Hjörleifsson læknir fór
austur á sunnudaginn var og gegnir
læknisstörfum fyrir Ásgeir.
»Vestri«. Við ritstjórn hans hefur
tekið í vor Kristján Jónsson frá Garðs-
stöðum.
Svuntu- og kjólaefni - 0,90 al.,— — — 1,50
Stuhbasirs . . . - 1,25, - — 1,65
Tvist-tau . . . - 0,18 al, - - — 0,25
Kvenstígvjel . . - 5,50, - - — 7,50
Boxkalfstigvjel. . - 8,75, - - — 12,75
Vatnsstigvjel . . - 10,80, víða seld á . . — 16,00
Aðrar vörur eftir jþessu.
WBT Pelta verð er dður öheyrt I
tækifœrið, meðan það gefst.
landi, og ættu menn að nola
STURLA JÓNSSON.
Kvennaskólinn í Reykj avík.
Stúlkur þær, er ætla að sækja um inntöku í Kvennaskólann næsta
vetur, sendi umsóknir sfnar sem fyrst til undirritaðrar forstöðakonu skólans
og taki jafnframt fram, hverrar undirbúningskenslu þær hafi notið. Allar
umsóknir sjeu skriflegar, og nauðsynleg vottorð frá umsækjenda fylgi.
Aðeins fermdar stúlkur og siðprúðar geta fengið inntöku í skólann.
Umsóknarfrestur er til I. ágúst. Verður þá öllum umsóknum svarað með
póstum í ágústmánuði. Stúlkur þær, sem ætla að sækja um heimavist í
skólanum, ættu að gera það sem allra fyrst. Gjaldið er 33 kr. á mánuði,
er greiðist fyrirfram fyrir hvern mánuð. Hver nemandi borgi 10 kr. gkóla-
gjald f byrjun skólaársins.
Skólinn verður settur 1. október. Inntökupróf fer fram 2.-4. s. m.
Hússtjórnardeild skólans byrjar þá einnig. Námsskeiðin eru tvö; hið
fyrra frá I. okt. til 1. mars, hið síðara frá 1. mars til 1. júlí.
Reykjavík 10/6. 1913.
Ingibjörg H. Bjarnason.
Áskorun til kvenna.
Kvenrjettindafjelagið 1 Reykjavík hefur
gengist fyrir því að safna undirskriftum
meðal kvenna um land alt, undir áskor-
un til alþingis um að gefa konum jafn-
rjetti við karla.
Til þess að flýta fyrir undirskriftunum
hjer 1 Reykjavík hefur fjelagið afráðið
að opna skrifstofu á Laugaveg nr. 17
(málleysingjaskólanum), er opin verður
fyrst um sinn sunnudaga, þriðjudaga og
föstudaga, frá kl. 4 til kl. 6 síðdegis, frá
og með sunnudeginum 25. maí.
Á skrifstofunni verða lagðir fram list-
ar til undirskrifta; ennfremur er óskað
eftir að konur sæki þangað lista til að
safna á undirskriftum út um bæinn.
Flestum konum er nú orðið ljóst, hvf-
líka þýðingu jafnrjetti við karla hefur
fyrir framtíð íslenskra kvenna. Þetta
jáfnrjetti getum vjer því að eins fengið,
að vjer fullvissum alþingi um samhuga
vilja vorn í þessu efni; því er áríðandi
að undirskriftirnar verði sem allra al-
mennastar, og þess er vænst, að konur
sýni nú áhuga sinn með því, að safna
sem allra flestum undirskriftum undir
áskorunina.
24. inaí 1913.
Kventjettindafjelagiti í Reykjavlk.
tfíitvjzlapappir
ágætur nýkominn í pappírsverslun
Pör. B. Porldkssonar.
Yeltusundi 1.
Richard Wagner tónsbáld átti
100 ára afmæli 22. maí í vor. Var
þess víða minst með mikilli viðhöfn,
enda er Wagner frægasta tónskáld
síðastl. aldar. Hann dó 1883.
Kjjóla- og svuntutau, musseline,
hv. Oovlas. einbreitt og tvíbreitt, llörljereft, I.aKaljereit,
livít ljereft frá 0,25—0,42 af mörgum tegundum.
Hvítir, tilsniðnir kvenkjólar.
Hvert heldur þú kemur með
1 kr. eða 100 kr., þá færðu
ireiðanlega bvergi meira fyrir
leninga þína en í Nýhöfn.
1—2 drengi eða helst kvei
menn vantar til að bera út Lö
rjettu. Gefi sig fram á afgreiðs
blaðsins, Yeltusundi 1.
154
skorpið. Þá þóttist hann svo sárt og
órjettlátt leikinn af tilviljun og virki-
leika í svívirðilegri sameiningu, að
það væri að láta rjetti sínum hallað
ófyrirsynju, og taka við beinum ó-
notum, ljeti hann hjá líða að vera
bráðskapvondur hverju sem að hönd-
um bæri allan þann dag til kvölds.
Óg þetta er afsakanlegt—að minsta
kosti ef maður er sömu mannlegrar
gerðar sem Jón prófastur Eilífsson.
Ástandið á prestsetrinu var engu
betra en prófasturinn hafði gert sjer í
hugarlund. Sandur var svo langt
frá því að líkjast prestsetri, að hann
var öllu áþekkari beitarhúsum í nið-
urníðslu en mannabústað. Prófast-
urinn varð ögn sáttgjarnari við til-
veruna, því nú gat hann komist hjá
því að nota hrakfarir sínar sem á-
stæðu fyrir geðvonskunni, og látið
svo sem próíaststign hans og geist-
lega vandlætingasemi væri særð í
hjartastað.
Honum var kunnugt um, að síra
Hallur, gamall prestur, bjó þar ó-
kvæntur. En honum var ókunnugt
155
um að prestur hafði engin hjú, önn-
ur en gamla hundinn sinn, Kóp, en
hans einasta skylduverk var að liggja
á baðstofumæninum og segja til gesta.
Kópur átti hæga daga við það
starf. En hann framdi það Iíka með
allri kurt, þegar tækifæri gafst —,
byrjaði með hvellu spangóli, undir
eins og nokkur sást á hálsinum, og
ekkert veraldlegt vald gat þaggað
niður í honum, fyr en síra Hallur
hafði tekið á móti gestinum og
klappað honum sjálfum, eins og hann
var vanur, í þakkar skyni; þá fyrst
þóttist hann hafa gert skyldu sína og
labbaði burt, eftir að hann hafði með
berlegri ósvífni nusað að gestinum,
auðsjáanlega til þess að vita hvern
mann hann hefði að geyma, og
gerði hann þá annaðhvort, að urra
eða dilla skottinu.
Aldrei hafði honum geðjast jafn
fjandalega að nokkrum manni sem
Jóni prófasti Eilífssyni. Hann sýndi
honum óðara beran fjandskap, nísti
tönnum, staðnæmdist við hlið hús-
bóndasínsog urraði illilega; hárin risu,
156
Og hann leit spurningaraugum á eig-
andann; hvort hann ætti ekki að
taka alvarlega ofan í lurginn á þess-
um náunga
Prófasturinn skildi vel, hvað hann
átti við, og espaðist enn meir; því
honum var ógeðfelt að verða var
við, að kvikindum væri ekki um hann.
Hann gat varla gætt almennrar kurt-
eisi, þegar hann loks yrti á hinn
garmslega, karbætta og síðskeggjaða
öldung, sem kvaðst vera prestur
staðarins.
„Hvaða villidýr er þetta, sem þjer
látið ganga laust, friðsamlegum veg-
farendum til skaða og skelfingar,
slra Hallurf Ef þjer eigið byssu,
ættuð þjer sem fyrst að koma hon-
um fyrir kattarnef".
„Hö-hö“, hló síra Hallur. „Pró-
fasturinn er ennþá svo nýr í em-
bættinu. Þetta er líka fyrsta vísitasíu-
ferð yðar háæruverðugheita, og það
er ekki útsjeð um að þjer sættist við
Kóp. Prófasturinn sálugi og hann
voru góðir vinir".
Jón Eilífsson hleypti brúnum og
•57
ræskti sig hátt, til þess að láta prest-
inn vita, að honum þætti spaug ó-
viðeigandi.
„Hvernig má það vera, síra Hall-
ur minn góður, að jeg hitti yður
utankirkju háhelgan daginn um sjálf-
an messutímannf"
„Yðar háæruverðugheit verða að
afsaka . . . .“
„Það er altaf auðvelt að afsaka
sig. En þjer verðið að afsaka yður
við drottinn — en ekki við mig.
Þjer, síra Hallur minn góður, sem
er trúað fyrir að gæta hjarðar yðar
langt frá þjóðvegi, ættuð aldrei að
gleyma því, að ábyrgð yðar er meiri
en flestra stjettarbræðra yðar. En
þetta ætti að uppörfa vandlæt-
ingasemi yðar því fremur sem þjer
á dómsdegi verðið einn að bera
ábyrgð á hjörð yðar fyrir drotni".
Öldungurinn hlýddi rólegur og án
þess að láta sjer bregða á átölur
prófasts. Ennþá sáust leifar af kveðju-
brosinu í hrukkunum við augun.
„Herra prófastur . . . Jeg hef nú
158
verið prestur hjer í fimtíu ár — í
hálfa öld .. .“
„Því verra, sjera Hallur góður.
Þá ættu æruverðugheit yðar einsömul
að vera nóg til þess að safna öll-
um — undantekningarlaust öllum, —
sóknarbörnum yðar í guðshúsi á hverj-
um helgidegi. Það er svo Iangt frá
því, að aldur og embættisæfi afsaki
forsómun hjá herrans þjónum — að
það þvert á móti fordæmir þá því
frekar".
Síra Hallur skifti snöggvast litum;
honum lág biturt svar á vörum, en
hann þagði og beit fast saman vör-
unum.
Eftir þetta mátti prófasturinn vera
einn um orðiðl Hingað til hafði
enginn yrt svona á hann En pró-
fasturinn var líka nýr í embættinu
og úr öðrum landsfjórðungi, svo að
hann gat varla til hans þekt.
Hann hafði hlakkað til þess eins
og barn, sunnudag eftir sunnudag,
að fá að sjá yfirmann sinn, en gleð-
inni yfir því var nú gerspilt. Hann
hafði búist við hrósi, en ekki ávít-