Lögrétta - 25.02.1914, Blaðsíða 4

42
L0GRJETTA
Myndin hjer sýnir fyrsta skipið, sem fór gegnum Panama-
skurðinn. Það fór þar í gegn 7. janúar. Það var ekki herskip,
eins og um hafði verið talað. Ekki heldur »Fram« Amundsens.
Það var vinduskip, sem smíðað hafði verið til vinnu í skurðinum
af franska Panamafjelaginu 1887 og síðan selt Bandamönnum, þeg-
ar þeir tóku að sjer verkið.
tfCurðir og gluggar.
Eyvindur Arnason.
seld með afarlágu verði
á UTSÖLUNNI.
Sumar tegundir með hálfvirði.
Sturla Jónsson.
á Seltjarnarnesi, með grasi og mann-
virkjum, ágætlega fallin til fiskverk-
unar, fæst til leigu frá i mars
næstkomandi, hvort heldur öll í einu
lagi eða fiskverkunarreitir og fisk-
verkunartæki sjer. Þeir, sem kynnu
að hafa hug á að leigja jörðina, eru
beðnir að senda skrifleg tilboð til
hafnsögnmanns Odds Jónssonar í
Ráðagerðl, fyrir lok þessa mán-
aðar.
Eggert Claessen
yflrrjettarmálaflutnlng8maður.
Póothdtstrætl 17. Venjulega helma kl. 10—11
og 4—5. Talslml 16.
Kaupandi
að hestum og nautgripum til
slátrunar, skinnum og mörgum
öðrum landsafurðum.
Virðingarfylst,
A. Hansen,
Laugarveg 76.
margar tegundir,
seldur nú með verksmiðjuverði
á ÚTSÖLUNNI.
Sfurla cJónsson.
Vátrygifið fyrir eldsvoða í
„GeneralM. Varnarþing i Rvík.
Stofnsett 1885. Umboðsm. óskast:
Akranesi, Keflavík, Vík, Stykkis-
hólmi, ólafsvík. — Sig. Thorodd-
sen. Heima 3—5. Talsími 227.
Oddur Gíslason
yflrrjettarmálaflutnlngsmaður,
Lanfásveg 22.
Venjul. heima kl II—12 og 4—5
CiríRur Cinarsson,
Yfirdómslögmaður,
Laugaveg 18 A, (uppi). Talsími 433.
Flytur mál fyrir undirrjetti og yfir-
dómi. Annast kaup og sölu fasteigna.
Venjulega heima kl. 12—1 og 4—5 e. h.
Dömuklæði
- Álklæði
selst með afarlágu verði.
Sturla cJÓnsson.
Pappír ritfæri
er best að kaupa í Pappírsrersl-
un Pór. B. Þorlákssonar, Veltu-
sundi 1.
8k6íatnaður,
vandaður, fallegur, ódýrastur í
skóverslun
Jóns Stefánssonar.
Laugaveg 14.
V etrar-
Yflrf rakkar
seldir með afarlágu verði.
NOTIÐ TÆKIFÆRIÐ.
Sturla cJónsson.
S. C. JCranP A,
Forsendelseshus
(útsendingahús)
Horsens _
sendir ókeypls öllum
skrautverðskrá sína.
TeJsíiiií 801.
brúkuð islensk alls-
konar borgar enginn
betur en
Helgi Helgason
(hjá Zimsen)
Reykjavík.
seldar fyrir hálfvirði.
Sfurla cOónsson.
Auglýsingum í „Lög-
rjettU“ tekur afgreiðslan við
eða prentsmiðjan.
Prentsmiðjan Gutenberg.
50 aura
g’efur Klæðaverksmiðjaii „Iðunn“ fyirii*
pundið íif Kvítri, góðri og vel þurri
liaustull.
Verð á annari nll þar eftir.
Hl i Eimskipafélag Islands.
Út af fyrirspurnum, sem félagsstjórninni hafa borist
víðsvegar að, vili stjórnin láta þess getið, að tekið er
enn við hlutaáskriftum á skrifstofu félagsins í Reykjavík,
og jafnframt mælist hún til þess, að hlutafjársafnarar
úti um land haldi áfram að taka við hlutaáskriftum og
innborgunum af hlutafé. — Til þess að njóta sömu rjett-
inda og stofnhluthafar, verða menn að hafa skrifað sig
og greitt hlutafé að fullu fyrir 1. júlí næsk.
Stjómin.
Sörlanðets Ulðvarejabrik, Xristiansanð S. jforge,
modtager Uld og- Filler til Spinding og Vævning af Dame og
HerrestofTer i enestaaende stort og godt Udvalg.
Norges nyeste og mest moderne Anlæg.
Kommissionerer með gode Anbefalinger antages. God Fortjeneste.
Verslunarsamband óskast.
óskað er eftir að komast í samband við áreiðanlega verslun, sem
getur borgað við móttöku, til að selja gufuvindur og víndur í flskibáta,
mótorvindur og bátamótora o. s. frv. Brjefaviðskifti óskast helst á norsku.
Snúið yður til
isidor Nielsens mek. Værksted, Trondhjem.

H
OTTOMBNSTEDf
dan^Ra smjörliki er bcsf
um tegun&irnar
„0m”„Tip-Top’’„5vaic” c%a „Löue”
Smjörlikib fce^f frd:
Otfo Mönsted
Kaw^mannahöfn oq Árógum
i öanmörku.

18 19
iim. Gerðu mig nú ekki að lygara,
heldur vertu mjer til hróss, ellegar,
eins og jeg heiti Gallagher, skal jeg
berja þig, þangað til þú ert orðinn
mjór eins og síld. Hvert er latneska
nafnið á hattinum, er Rómverjar báru
með kápum sínum?«—Valter hugsaði
sig dálítið um, en leysti síðan ofan
um sig, án þess að tala nokkurt orð.
— »Sjáið sökudólginn; hann veit á
hverju er von. Skammastu þín, Valter,
að gera kennara þínum þessa smán,
að ljúga í hann herra Keene. Hvar er
hann Filpus? komdu hingað; hafðu
hann á loft. Það er ekkert, sem jeg
get troðið i þig, Filpus, en jeg get þó
haft þig til þess að koma dálitlu inn
t hina«. — Þegar Valter var kominn
upp á bakið á Filpusi, fjekk hana tólf
dugleg högg með sóflinum. Hann
þoldi þau, án þess að kveinka, jafn-
vel þó tárin rinnu ofan eftir kinnun-
um. — »Jeg sagði þjer það, Valter, að
þú mundir komast á loft; taktu nú
orðabókina, klaufinn þinn, og vertu til
meiri sóma fyrir uppeldi og háa kenslu
viss manns, er jeg vil ekki nefna«. —
Herra Galagher lagði sóflinn við hlið
sjer og hjelt áfram: — »Jeg hef nú
sýnt þjer, herra Keene, hina þrjá
námsvegi og hin þrjú hjálparmeðul til
þess að koma litlum drengjum til að
læra. Ef þú herðir þig ekki áfram
eftir hinum fyrri, munu hin síðari
reka á eftir, og eitt ætla jeg að segja
þjer enn, auli litli: gættu þess, að
meiri mustarður verði með brauðinu
og nautakjötinu á morgun, eða þú
færð að komast á loft; þú hefur nú
sjeð allan kenslumátan, en á morgun
komum við til framkvæmdanna.
Hinn virðulegi kennari yrti ekki
framar á mig þann dag. Kenslunni
var hætt kl. 5 og jeg flýtti mjer heim
og var að hugsa um það, er fram
hafði farið i skólanum. — Móður
mína og ömmu mína íýsti mjög að
vita, hvernig gengið hefði; amma mín
vonaði, að jeg hefði verið barinn, en
móðir mín hið gagnstæða; jeg Ijet þær
ekkert vita, en setti á mig reigingssvip,
því að jeg var reiður við móðir mína,
en hataði ömmu mina. Millý móður-
systir mín var sú, er ekki kom að
tómum kofunum, þegar við vorum
orðin ein. Jeg sagði henni frá öllu, er
við hafði borið; hún bað mig að vera
hugrakkan, og það skyldi ekki vera
farið illa með mig, ef hún gæti að gerl.
Jeg svaraði henni, að yrði illa farið
með mig, skyldi jeg hefna mín á einn
eður annan hátt. Síðan fór jeg ofan í
herbúðirnar, fann kaftein Bridgeman
og sagði honum, hvað fram hafði farið.
Hann sagði mjer að hlæja að snið-
mátinu, stikunni og vendinum; hann
benti mjer á, hve nauðsynlegt væri
að fara i skóla, til þess að læra að
lesa og skrifa, en var reiður yíir hátt-
semi herra Gallaghers, og sagði mjer
að setja mig móti öllu órjettlæti og
harðstjórn, og mætli jeg eiga von á
sinni hjálp, ef jeg að öðru leyti væri
kostgæfinn við lærdóm minn.
Styrktur af ráðum og vernd beggja
hinna miklu vina minna, hugsaði jeg
mjer að læra svo fljótt sem jeg gæti,
en yrði jeg illa leikinn, þá heldur að
deyja sem píslarvottur en láta undan
kúgun, og að minsta kosti, ef unt væri,
að leika á herra Gallagher fyrir hverja
flengingu eða hegningu, og með þess-
um loflega ásetningi sofnaði jeg' vært
og rólega.
6. kapituli.
Þegar Milly móðursystir mín vakti
mig um morguninn til þess jeg í tíma
kæmist á fætur og gæti borðað morg-
unverð áður en jeg færi í skólann,
fanst mjer sem tvö ár hefðu liðið yfir
mig seinustu 24 stundirnar. Jeg hafði
aldrei haft af harðstjórn að segja fyr
en i gær, og blóðið í mjer sauð af
bræði; mjer fanst jeg vera fær til alls.
— Jeg var næstum því eins reiður við
móður mína og ömmu mína fyrir það,
að hafa sent mig í þvílíkan samastað,
þar sem það var herra Gallagher mót-
fallið. í stað þess að fara upp og
kyssa móður mína, skifti jeg mjer
hvorki af henni nje ömmu minni;
þetta sárnaði móður minni, en amma
mín var forviða og sagði í illu skapi:
»Þú kant þig bærilega, drengur minn;
hvers vegna býðurðu ekki góðan dag-
inn?« — »Af þvi að jeg hef ekki verið
nógu lengi í skóla til þess að læra að
kunna mig«. — »Komdu, barnið mitt,
og kystu mig, áður en þú ferð«, sagði
móðir mín.— »Nei, móðir min, þú hefur
sent mig i skóla, til þess jeg yrði barinn,
ogjeg ætla aldrei að kyssa þig oftar«. —
»óræstis óþokkinn«, æpti amma mín,
»hvaða ilsku hjarta hefurðu!« — »Hann
er ekkert óræsti«, sagði móðursystir
mín. »Systir min hefði átt að spyrj-
ast fyrir um það, hvernig skólinn væri,
áður en hún sendi hann i hann«. —
»Jeg spurðist fyrir um það á allar
lundir«,- mælti amma min; »hann get-
ur ekki gert strákapör þar«. — »Jú,
það skal jeg svei mjer gera«, sagði jeg,
»og ekki aðeins þar, heldur hjer; jeg
ætla mjer að gjalda ykkur líku líkt;
já, það ætla jeg mjer, amma mín, þó
það kosti mig lífið«. — »Ósvífna óhræs-
ið þitt; jeg hef stóran hug á, að —«.
— »Jeg veit þú hefur það, en mundu
eftir því, að jeg kann að bíta; þjer er
hollara að hafa hægt um þig, amma
mín, því að annars kantu að komast
á loft, eins og kennarinn segir«. —
»Heyr á endemi«, mælti amma mín
og fórnaði upp höndunum; »þú verð-
ur bráðum hengdur, vanþakklætis-
krakkinn þinn«. — »Jeg er ekkert van-
þakklátur«, svaraði jeg, um leið og jeg
lagði handlegginn utan um hálsinn á
móðursystur minni og kysti hana inni-
lega; »jeg get elskað þá, sem elska
mig«. — »Þúgetur þá ekki elskað mig«,
sagði móðir mín ávítandi? — »Jeg elsk-
aði þig í gær, en jeg get það ekki núna;
það er kominn tími til þess að jeg
fari. Er karfan min tilbúin, systirmín?
Jeg þarf þess ekki, að hann faðir
minn fylgi mjer; jeg get komist án
hans; og þegar mig lystir ekki að fara
oflar, fer jeg heldur ekki; mundu það,
móðir mín«. — Þegar jeg hafði þetta