Lögrétta - 28.10.1916, Síða 2

184
LÖGRJETTA
'
Nýjustu bækur:
GLÍMUBÓK. Gefin út af Iþróttasambandi íslands. MeS 36
myndum. Vert5 kr. 2.75.
KNATTSPYRNULÖG. Gefin út af íþróttasambandi Islands.
MeS uppdráttum. VerS kr. 0.50.
Fást hjá bóksölum.
Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonar.
LÖGRJETTA kemur út á hverjum mið-
vikudegi, og auk þess aukablöð við og við,
minst 60 blöð alls á ári. Verð 5 kr. árg. á
tslandi, erlendis kr. 7.50. Gjalddagi 1. júli.
sem kunnar eru um land alt, og hon-
um var hafnað. Auk þess var kirkjan
stytt frá því, sem hún var á teikning-
unni — aS óþörfu, segja þeir, sem
styttingunni voru mótfallnir, því að
fjárhagurinn er góSur. MeS þessum
breytingum hefur kirkjunni veriS
spilt. Samt verSur hún ekki óviSkunn-
anlegt hús, þegar lokiS verSur viS
hana aS innan — ef nokkuS verSur
ti’ þess vandaS.
Prestar.
Jeg hef látiS þess getiS, hvert efniS
hafi veriS í fyrirlestrum mínum. Ein-
hverjum kann aS leika forvitni á því,
hvernig prestarnir hafi tekiS mjer. Af
því er þaS fljótast aS segja, aS jeg
hitti engan prest, sem ekki tók mjer
af hinni mestu alúS, líkt og jeg væri
bróSir þeirra. Jeg geri ráS fyrir, aS
mönnum þyki þ a S ekki neitt fróS-
legt, þar sem þaS er alkunnugt, aS
íslenskir prestar eru langflestir fullir
af gestrisni og góSvild viS alla, sem
aS garSi þeirra bera — sumir líkleg-
ast um efni fram.
Hitt kann mönnum aS þykja fróS-
legra, aS jeg átti tal viS 5 presta í
ferSinni út af efni fyrirlestra minna.
Einn þeirra var í tölu yngstu prest-
anna. Hinir 4 voru í hóp elstu prest-
anna.
Ungi presturinn talaSi nokkur orS
á eftir fyrirlestrinum, sem hann
heyrSi. Hann þakkaSi mjer fyrir meS
svo ákveSnum orSum, aS í því efni
gat jeg einskis frekara óskaS.
Einn af eldri prestunum er lærSur
vel í nýrri guSfræSi og hallast ein-
dregiS aS henni. Hún bar á góma í
samtali okkar. Jeg sagSi, aS auSvitaS
ætti heimurinn aS vera óendanlega
þakklátur fyrir þann fróSleik og
sannleik, sem nýja guSfræSin hefSi
leitt í ljós. En jafnframt spurSi jeg
prestinn, hvort hann væri sannfærSur
um, aS nýja guSfræSin yrSi nokkurn
tíma alþýSu manna jafn-hjartfólgin
sem gamla guSfræSin hefSi veriS,
eins og hún, til dæmis aS taka, kem-
ur fram í Passíusálmunum. Jú, hann
gekk aS því vísu. En skilyrSi þess
taldi hann þaS, aS nýja guSfræSin
bætti viS sig þeirri vitneskju, sem
fengist hefSi viS rannsókn dularfullra
fyrirbrigSa.
Annar presturinn tók þaS fram, aS
ekkert hefSi veriS í þeim fyrirlestri
mínum, sem hann hafSi heyrt — um
mótþróann gegn rannsókn dularfullra
fyrirbrigSa — er sjer hefSi ekki ver-
iS ánægja aS sagt hefSi veriS í sinni
kirkju, ef fyrirlesturinn hefSi veriS
fluttur þar, sem ekki var. Hann sagS-
ist ekki hafa neina þekkingu á mál-
inu, og hann hefSi fengiS trúarsann-
færing sína eftir alt öSrum leiSum,
en jeg hefSi talaS um. En þaS virtist
svo, sem sumir menn þyrftu aS fara
aSrar leiSir en hann hefSi fariS, til
þess aS öSlast trúna. Og sjer væri þaS
beinlínis óskiljanlegt, aS nokkur
p r e s t u r væri því inótfallinn, aS
menn næSu tökum á sannindum trú-
arbragSanna, þó aS þaS hefSi tekist
meS þeim hætti, sem jeg hefSi minst
á. Þetta sagSist hann hafa sagt þeim
safnaSarmönnum sínum, sem minst
hefSu á fyrirlesturinn viS sig.
Jeg mintist á þessi ummæli viS
þriSja prestinn. Hann hafSi sýnt mjer
þá sæmd aS koma all-langa leiS meS
konu sinni til þess aS vera á sam-
komu minni. Hann kvaSst alveg sam-
þykkur þessum ummælum. Og hann
sagSist ekki skilja, hvers vegna kirkj-
an ætti ekki aS færa sjer i nyt þá
nýju vitneskju, sem fengist hefSi viS
rannsókn dularfullra fyrirbrigSa. Jeg
veit ekki, sagSi hann, hvort þaS er
1 ú t e r s k t eSa ekki. En mjer er al-
veg sama um þaS. Jeg set kristin-
dóminn og sannleikann ofar allri lút-
ersku.
FjórSi presturinn tók þaS fram, aS
hann væri ófróSur um máliS, en tal-
aSi um þaS sem fjarstæSu aS vilja
ekki fá þekkingarauka á vafamálum
mannsandans, ef þess væri kostur.
Staðreyndir.
Jeg vona, aS mönnum skiljist þaS,
bæSi af því, sem jeg hef sagt hjer aS
framan, og af hinu og öSru, sem jeg
hef oft áSur sagt, aS jeg hef enga til-
hneiging til þess aS halla rjettu máli
prestum í óhag. En þaS verSur aS
segja hverja sögu eins og hún geng-
ur. Og sagan, sem mjer var víSast-
hvar sögS, var sú, aS prestar hefSu
gersamlega mist tökin á alþýSu
manna í andlegum efnum, aS kirkju-
sóknin væri afskaplega lítil og aS
skýrslur um messufjölda væru hlægi-
lega villandi, af því aS mannfjöldans,
sem kirkju sækti hvert skifti, væri
ekki getiS. Sumir mintust þess mann#
fjölda beinlínis í skopi, töluSu um
5 manns og þar fram eftir götunum.
Enginn vafi getur veriS á því, aS
svona er ástandiS mjög víSa á land-
inu. Jeg er ekki meS þessu aS kveSa
upp nokkurn dóm um þaS, hverju
þetta er aS kenna. Mjer er fjarri
skapi aS kenna þaS eingöngu prest-
unum. Jeg er sannfærSur um, aS þaS
væri versta ósanngirni. Mjer virSist,
aS svo hafi veriS búiS i garSinn fyrir
þá meS ýmsum hætti, aS aS þessu
h 1 y t i aS reka. Jeg get aS eins um
staSreyndir.
Kirkjunni líkt við lík.
Þessar staSreyndir eru ekkert
leyndarmál. Sjera SigurSur Stefáns-
son hefur nýlega líkt þjóSkirkjunni
viS lík hjer í blaSinu. Jeg skil þaS
vel. En á hinu furSaSi mig, aS jafn-
skynsamur og merkur maSur skuli
hafa getaS komist aS þeirri niSur-
stöSu, aS hún sje orSin eins og lík
fyrir þær frábrigSilegu skoSanir í
trúarefnum, sem komiS hafa fram
innan hennar hjer á landi. Ætli hann
haldi, aS þaS sjeu prófessórarnir Jón
Helgason og Haraldur Níelsson, sem
fólkiS úti um landiS er aS kvarta und-
an, þegar þaS minnist á kirkjumál?
FurSulegur misskilningur mætti þaS
vera. Sjera Haraldur Níelsson fer
sigurför um landiS, hvenær sem hann
kemst út úr Reykjavík. Jeg efast ekki
um, aS sjera Jóni Helgasyni mundi
hvarvetna verSa tekiS ágætlega.
Kirkjan er ekki orSin eins óg lík fyrir
þá sök, aS ný þekking og nýjar hugs-
anir hafi komiS fram innan hennar.
Hún er orSin eins og lík af því aS
svo margir kennimennirnir hafa ekk-
ert þaS aS segja, sem vekur lif í sál-
um mannanna. Þetta er meiniS. Og
þaS mein verSur ekki læknaS meS ill-
iudum viS nýjar hugsanir. Og ekki
heldur meS því aS afnema þjóSkirkj-
una.
Jeg get í þessu sambandi ekki bund-
ist þess,aS minnast á samtaþer jegátti
viS aldraSan merkismann, eftir eina
samkomuna. Honum virtist nokkuS
mikiS niSri fyrir, og hann fjekk mig
á eintal. „Mig langaSi til aS segja
þjer þaS,“ mælti hann, „aS jeg er
þjer sammála um efni fyrirlestursins.
Og út úr því, sem þú mintist á þaS,
hvernig efnishyggjan hefur fariS meS
okkur, ætlaSi jeg aS segja þjer, aS
mjer fanst þú vera aS lýsa sveitinni
okkar — eins og hún hefur veriS. ÞaS
var komiS svo, aS enginn maSur virt-
ist hugsa um neitt annaS en strit og
stagl efnisheimsins. ÞaS var eins og
ekki væri unt aS komast nærri mönn-
um meS neina andlega hugsun. En
nú er þetta alt aS breytast fyrir þá
strauma, sem borist hafa frá einstök-
um mönnum í Reykjavík." Hann
nefndi mennina. Jeg hirSi ekki um aS
nefna þá hjer.
Nýir straumar.
Jeg geri ráS fyrir, aS þegar hinir
nýju straumar hafa aS fullu náS til
þjóðarinnar, þá aukist örSugleikarnir
enn fyrir þá presta, sem verSa alger-
lega aftur úr, eiga ekki kost á, eSa
hirða ekki um aS afla sjer þekking-
ar á merkustu hugsunum og fróSleik
nútímans um andleg efni. ÞaS má vel
segja, aS ekki sje á þá örSugleika bæt-
andi frá því sem nú er. En þeir örSug-
leikar verSa samt lífsmörk en ekki
dauSamörk, hvaS sem sjera SigurSur
Stefánsson segir.
Þessir straumar eru þegar farnir
aS ná til þjóSarinnar töluvert, þótt
mikiS vanti á, aS svo sje aS fullu. Svo
öflugir eru þeir aS minsta kosti orSn-
ir, aS ekki er lengur til neins aS tala
helbera vitleysu um þá. ÞaS er t. d.
algerlega árangurslaust aS rita eins
og prófessor Finnur Jónsson hefur
nýlega ritaS hjer í blaSinu um þaS,
aS öll rannsókn dularfullra fyrir-
brigSa sje ekki annaS en „húmbúg“.
FólkiS veit, aS sumir „húmbúgistarn-
ir“ eru með allra-merkustu vísinda-
mönnum veraldarinnar, og aS þaS er
blátt áfram ósvífni aS óvirSa rann-
sóknir þeirra og þann árangur, sem
þeir telja fenginn, án þess aS kynna
sjer málið minstu vitund. Og ekki
veröur árangurinn meiri af annari
eins firna-lokleysu eins og grein sjera
Sveins GuSmundssonar, sem líka hef-
ur nýlega verið birt í Lögr., þar sem
meSal annara óhemju-ósanninda er
fullyrt, aS sjera Har. Níelsson gefi
ótvíræSlega í skyn, aS Kristur hafi
aldrei risiS upp frá dauSum!
VíSasthvar á landinu veit mikill
hluti alþýðunnar töluvert meira um
hinar nýju hugsanir en þeir fræðarar
hennar, sem eru aS berjast á móti
þeim. Yfirleitt er svo fyrir þakkandi,
aS nú orðiS er best fyrir menn aS tala
ofurlítiS gætilega um þau mál, sem
þeir vita ekkert um — hvort sem
þeir fáfræSingar eru prófessorar úti
í Kaupmannahöfn eða prestar norður
á Ströndum eða eitthvaS annaS.
Kosningfaruar.
Frjettirnar af þeim eru nú aS koma
smátt og smátt, eftir því sem upp er
taliS í kjördæmunum. Þessir eru kosn-
ir, og eru taldir í þeirri röð sem frjett-
irnar hafa komið í af kosningu þeirra:
Á SeySisfirSi Jóhannes Jóhannes-
son bæjarfógeti meS 119 atkv.
Karl Finnbogason fjekk 107.
Á Akureyri Magnús Kristjánsson
kaupmaSur meS 212 atkv.
Erlingur Friðjónsson fjekk 155
atkv. og SigurSur Einarsson dýra-
læknir 113 atkv.
í Vestmannaeyjum Karl Einarsson
sýslumaSur meS 288 atkv.
Sveinn Jónsson fjekk 39.
Á ísafirði Magnús Torfason bæjar-
fógeti með 244 atkv.
Sigurjón Jónsson fjekk 208.
í Reykjavík Jörundur Brynjólfsson
barnakennari með 797 atkv. og Jón
Magnússon bæjarfógeti með 725 atkv.
Þorv. ÞorvarSsson fjekk 700, K.
Zimsen 695, Sveinn Björnsson 522 og
Magnús Blöndahl 285.
í Mýrasýslu Pjetur Þórðarson í
Hjörsey meS 215 atkv.
Jóhann Eyjólfsson fjekk 152.
í Vestur-ísafjarSarsýslu Matth. Ó-
lafsson ráðanautur meS 171 atkv.
Sjera Böðvar Bjarnason fjekk 90
og Halldór Stefánsson læknir 87.
1 Dalasýslu Bjarni Jónsson frá
Vogi meS 160 atkv.
Benedikt Magnússon fjekk 108.
■ í Árnessýslu Sigurður Sigurðsson
ráSanautur meS 541 atkv. og Einar
Arnórsson ráSherra meS 442 atkv.
Jón Þorláksson fjekk 426, Gestur
Einarsson 406 og Árni Jónsson 181.
í Rangárvallasýslu sjera Eggert
Pálsson með 475 atkv. og Einar Jóns-
son á Geldingalæk meS 435. atkv.
Sjera Skúli Skúlason fjekk 238.
í Gullbr.- og Kjósar-sýslu Björn
Kristjánsson bankastjóri meS 497
atkv. og sjera Kristinn Daníelsson
meS 491 atkv.
Einar Þorgilsson fjekk 337, ÞórS-
ur Thoroddsen 211 og Björn Bjarnar-
son 184.
f Húnavatnssýslu Þórarinn Jóns-
son á Hjaltabakka með 301 atkv. og
C-uðmundur ólafsson í Ási meS 269
atkv.
Guðmundur Hannesson prófessor
fjekk 270 og Jón Hannesson 188.
í SuSur-Múlasýslu Sveinn Ólafs-
son meS 483 atkv. og Björn R. Stef-
ánsson meS 308 atkv.
Sigurður Hjörleifsson læknir fjekk
281, GuSm. Eggerz sýslumaSur 272
og Þórarinn Benediktsson 254.
í Snæfellsnessýslu Halldór Stein-
sen læknir meS 267 atkv.
Óskar Clausen fjekk 176, Páll V.
Bjarnason sýslumaSur 103 og Ólafur
Erlendsson á Jörfa 63.
í Vestur-Skaftafells-sýslu Gísli
Sveinsson lögmaSur meS 194 atkv.
Lárus Helgason fjekk 156 og sjera
Magnús Bjarnason 97.
í SkagafjarSarsýslu Magnús Guð-
mundsson sýslumaður meS 401 atkv.
og ólafur Briem með 374 atkv.
Jósef Björnsson fjekk 330 og sjera
Arnór Árnason 197.
í Borgarfjarðarsýslu Pjetur Otte-
sen á Ytrahólmi meS 243 atkv.
Bjarni Bjarnason fjekk 155 og Jón
Hannesson 109.
Hjer eru þá taldir 24 þingmenn ný-
kosnir. Tveir voru sjálfkjörnir: Pjet-
ur Jónsson og Magnús Pjetursson.
MeS þeim landskjörnu 6 eru þá kosn-
ir 32 þingmenn. En ókomnar eru enn
fregnir um kosningu 8 þingmanna í
6 kjördæmum. f N.-Þingeyjarsýslu
eru atkvæSin talin í dag, í EyjafjarS-
arsýslu 31. þ. m„ í N.-ísafjarSarsýslu
5. nóv., í BarSastrandarsýslu 11. nóv.,
í N.-Múlasýslu 13. nóv., en úr Aust-
ur-Skaftafellssýslu hefur ekki heyrst,
hvenær telja ætti.
Þessi dráttur á talningunni í sum-
um kjördæmunum langt fram í nóv-
ember er meS öllu óafsakanlegur og
getur ekki annaS ráðiS því sleifar-
lagi en smásmugleg sýtni út af
kostnaSi viS sendingu atkvæSa-
kassanna, ’ sem þó er lítilfjör-
legt atriði í samanburSi viS all-
an annan kostnaS, sem þingkosning-
ar hafa í för meS sjer. Ætti land-
stjórnin aS geta haft áhrif á þaS, aS
þetta væri ekki látiS ganga svona.
Undir 6 flokka merkjum hafa þing-
mennirnir boðiS sig fram, bæSi viS
landskosningarnar í sumar og nú viS
kjördæmakosningarnar. Þeir 32, sem
kosnir eru, skiftast þannig milli
þeirra flokka:
Heimastjórnarmenn: H. Hafstein,
GuSjón GuSlaugsson, G. Björnson,
Pjetur Jónsson, Jóh. Jóhannesson,
Magnús Kristjánsson, Matthías Ó-
lafsson, Jón Magnússon, SigurSur
Sigurðsson, Eggert Pálsson, Einar
Jónsson, Þórarinn Jónsson, Björn R.
Stefánsson, Halldór Steinsen. — Þeir
eru 14.*
Þversum-menn: SigurSur Eggerz,
FTjörtur Snorrason, Bjarni Jónsson,
Björn Kristjánsson, Kristinn Daní-
elsson, Magnús Torfason og Pjetur
Ottesen. — Þeir eru 7.
Langsum-menn: Magnús Pjeturs-
son, Einar Arnórsson, Gísli Sveins-
son, Karl Einarsson. — Þeir eru 4.
ÓháSir bændur: Sig. á Ystafelli,
Pjetur í Hjörsey, Sveinn í FirSi. —
Þeir eru 3.
Þingbændaflokksmenn: GuSm. Ó-
lafsson, Ól. Briem. — Þeir eru 2.
Verkamannaflokkurinn: Jörundur
Brynjólfsson.
Utanflokka: Magn. GuSmundsson.
Af þingmönnum síðasta þings hafa
7 falliS og er 1 úr Heimastj.fi. (Jóh.
Eyj.), 1 úr Þversumfl. (G. Egg.) ;
2 úr Bændafl. (Þór. Ben. og Jós.
Bj.) og 3 úr Langsumfl. (K. Finnb.;
G. Hann. og Sv. Björnss.).
Stríðid.
Síðustu frjettir.
SíSustu símfregnirnar segja, aS
F’rakkar hafi unniS mikiS á viS Ver-
dun. náS aftur bæði Thiaumont og
Douaumont, enda segir í síSustu út-
lendum blöðum, aS ÞjóSverjar muni
einkum hafa tekiS þann her, semþeir
hafa beitt í Transylvaniu, frá Verdun
og Ríga. Frá Somme eru aftur á
móti engar nýjar fregnir sagðar.
Símfregnirnar segja, að Falken-
hayn hershöfðingi sje særSur og hafi
látiS af herstjórn. Hann var nú aS
síðustu fyrir þeim her miðveldanna,
sem sótti fram gegn Rúmenum aS
vestan og hafSi hrakiS þá út úr Ung-
verjalandi, en fyrir her miðveldanna
aS sunnan og austan ef Mackensen.
„Daily Mail“ frá 21. þ. m. segir aS
Falkenhayn hafi haft í Transylvaniu
alt aS 200,000 menn og mæti vinstri
arrnur þess hers Rússum í Karpata-
fjöllunum. Frá Mackensen segja sím-
fregnirnar, aS hann hafi tekið borg-
irnar Constanza og Cernavoda í Dob-
rud$ch, en þær borgir eru báSar viS
járnbraut, sem liggur frá Bukarest
austur aS svartahafi, Constanza við
hafið, en Cernavoda’ viS ’Dóná ’þar
vestur af. Hefur þá her Mackensens
* Auk þeirra má telja meS Heima-
sljórnarmönnum SigurS á Ystafelli,
sem kosinn var á landslista óháSra
bænda. Tveir aðrir eru og kosnir meS
atfylgi Heimastjórnarmanna: Magn-
ús GuSmundsson sýslumaSur, sem
telur sig utan flokka, og Gísli Sveins-
son lögmaður, sem hjer er talinn
„1angsum“.
tekiS alt þaS svæði, sem Rúmenar
tóku frá Búlgurum eftir BalkanstríS-
ið, og meira til. Franskur hershöfS-
ingi, Bertilot, hefur nú tekiS viS yfir-
stjórn Rúmeníu hersins.
Símfregnirnar segja, aS bandamenn
hafi krafiist, aS Grikkir ljetu af hönd-
um viS sig öll hergögn og skotfæra-
forða. Nýjustu útl. blöS segja, aS af-
staSa Grikkja versni meS hverjum
degi. ÓeirSir hafa veriS í Aþenu, og
segir í „Daily Mail“ aS bandamenn
hafi nýlega sent þangaS 1200 manna
herflokk, sem eigi aS hjálpa lögreglu-
liSinu til þess aS halda reglu í höfuS-
borginni.
SíSustu fregnir segja, aS forsætis-
ráðherra Austurríkis, Stúrghk, hafi
veriS skotinn til bana, og heitir sá
Adler, rithöfundur, sem þaS hefur
unniS.
Þýskir kafbátar hafa nú aS undan-
förnu sökt mörgum norskum skip-
um og er út af því risiS mikiS ósam-
lyndi milli NorSmanna og ÞjóSverja.
Rúmenia.
Rúmenum hefur ekki gengiS vel i
ófriSnum. Þeir fara alstaðar halloka
fyrir mótstöðumönnunum, eftir því
sem seinustu frjettir herma frá.
Tveir mánuSir eru nú síðan Rú-
menía sagði Austurríki stríS á hend-
ur. ÞaS var 27. ágúst. Og rjett á
eftir sögðu ÞjóSverjar, Búlgarar og
Tyrkir friSi slitiS viS Rúmena. FriS-
slit Rúmena komu miðveldunum á ó-
vart og hafði þó ýmislegt gerst í
landinu næstundanfarnar vikur, sem
benti í þá átt, aS Rúmenar væru aS
búast til þátttöku í ófriSnum. Flokk-
ur manna í landinu hafði lengi róiS
aS því öllum árum, aS koma Rú-
meníu út í stríSiS bandamanna megin,
og stýrSi þeim flokki stjórnmálamaS-
urinn Take Jonescu, áhrifamikill maS-
ur. Eftir miSjan júlí í sumar fóru aS
koma fregnir af því, aS Rúmenar
væru aS búa her sinn, miklu meira
en áSur, foringjum væri fjölgaS um
helming aS minsta kosti, og liS væri
dregiS aS höfuðborginni. En bæði
konungurinn og Bratianu yfirráS-
herra höfðu altaf neitaS því fastlega
við fulltrúa miSveldanna, aS hugsun-
in væri sú, aS Rúmenía ætti aS grípa
inn í ófriSinn. Og þessu virSast
stjórnir miðveldanna hafa trúaS
þangaS til Austurríkisstjórninni barst
tilkynning um, aS friSnum væri slit-
iS, enda hefur konungurinn altaf ver-
iS talinn miðveldunum hlyntur og þaS
jafnvel veriS talin hans ósk, aS taka
þátt í ófriSnum þeirra megin. Rú-
menía var og samningum bundin viS
þau, eins og ítalía, og höfSu samn-
ingar þríveldasambandsins einnig náS
til hennar og veriS undirskrifaSir af
stjórn Rúmeníu. En millirikjasamn-
ingarnir hafa reynst haldlitlir nú á
ófriSartímunum, og svo fór einnig
þarna. Sunnudaginn 27. ágúst kvaddi
Ferdinand konungur krúnuráS sitt á
fund, er faliS hafSi veriS aS taka
síðustu ákvörðun um friS og stríS.
Til þeirrar ráðsamkomu voru kvadd-
ir ráSherrarnir og embættismenn
þingsins, formenn stjórnmálaflokk-
anna og fyrverandi yfirráðherrar og
þingforsetar, eða, meS öSrum orðum,
allir áhrifamestu stjórnmálamenn
landsins. Þýsk blöS flytja ýmsar
fregnir af þessum fundi og segja, aS
margir hafi mótmælt friSslitunum^
En þeir urSu í minni hluta, og hafSi
Bratianu yfirráSh. beitt sjer fyrir niál-
staS hinna og konungur síSan fallist á
samþykt meiri hlutans. Þessi fundur
var haldinn fyrri hluta dags og sam-
þykt, aS friSnum skyldi slitiS aS
kvöldi sama dags kl. 9. Var svo sendi-
herra Rúmeníu í Wien faliS aS til-
kynna þetta stjórn Austurríkis og
fjekk hún tilkynninguna 15 mínútum
fyrir kl. 9 um kvöldiS. Þýskar
fregnir segja, aS Bratianu yfirráS-
herra hafi fyrir fundinn veriS búinn
aS semja um alt viS Rússa og aS