Lögrétta - 16.01.1918, Qupperneq 2
LÖGRJETTA
10
LÖGRJETTA kemur út á hverjum mi8-
vikudegi, og auk þess aukablöð við og vi8,
minst 60 blö8 alls á ári. Ver8 kr. 7-50 árg. á
Islandi, erlendis kr. 10.00. Gjalddagi /. júli.
hugast grandgæfilega af öllum stjorn-
um þeirra í sameiningu. England á
ekki aS veröa undir í stríöinu, segir
hann. En framhald ófriöarins er
sama sem gjaldþrot hins mentaða
heims. Hann segir a« friSarflokknum
í Þýskalandi yrSi þaS stórvægilegur
stuSningur, ef þaS kæmi skýrt fram,
aS þaS væri ekki ósk bandamanna
aS útiloka Þýskaland úr tölu stór-
veldanna, aS þeir hugsuSu sjer ekki
aS neySa upp á ÞjóSverja ö«ru
stjórnarfyrirkomulagi en þeir sjálfir
vildu, aS þeir hugsuSu ekki til þess
aS útiloka Þýskaland frá verslunar-
markaSi heimsins aS ófriSnum lokn-
um, aS þeir væru fúsir til, aS ófriSn-
um loknum, aS ræSa um frelsiS á haf-
inu í sambandi viS alþjóSahagsmuni,
og aS lokum, aS þeir sjeu fúsir til
aS ganga aS alþjoSasamningum, er
ákveSi, aS deilumálum milli þjóSa og
ríkja skuli ráSiS til lykta á friSsam-
legan hátt. Hann vill láta þaS koma
skýrt fram, aS „enginn skynsamur
maSur óski, aS eySileggja verslunar-
viSskifti Þýskalands, svo framarlega
sem ÞjóSverjar gefi fullnægjandi
tryggingar fyrir varanlegum friSi“.
BlöS, sem hlynt eru Asquith, tóku þá
undir þessi ummæli, og í útl. blöSum
frá þeim tíma er talaS um, aS sýni-
lega sjé aS myndast friSarflokkur í
Englandi. En síSustu friSarskilyrSi
bandamanna bera þó ekki vott um,
aS Englendingar vilji teygja sig
langt til friSar frá fyrri yfirlýsing-
um sinum, því ljóst hlýtur stjórnum
bandamanna aS hafa veriS þaS fyrir-
fram, aS miSveldin mundu ekki ganga
aS þeim kostum, sem þar voru settir.
Ríkisskuldir Rússa.
ÁSur hefur lauslega veriS drepiS
hjer í blaSinu á fregn, sem kom um
þaS fyrir nokkru, aS Maximalista-
stjórnin hefSi lýst yfir aS hún teldi
sjer og rússnesku þjóSinni óviSkom-
andi lán þau, sem fyrv. stjórnir Rúss-
lands, keisarastjórnin og ráSaneyti
byltingamanna, sem voru á undan
Maximalistum, hefSu tekiS hjá öSr-
um þjóSum og hefSi ógilt alla samn-
inga um þau. Um þetta er grein í
„Politiken" frá 10. des. og hyggur
blaSiS aS þetta sje rjett, en fullyrSir
þaS þó ekki. Nú er aftur nýkomin
fregn um þetta, sem sýnir, aS þaS
er óafgert enn, en umtal um aS úr
því verSi. En verSi þaS gert, kemur
þaS einkum hart niSur á Frökkum. 1
25 ára tima hefur nú veriS bandalag
milli Rússa og Frakka, er stofnaS
var til meS mikilii gleSi og ánægju
frá beggja hálfu í upphafi. En banda-
laginu fylgdi þaS, aS Frakkar lánuSu
Rússum í sífellu fje. Rússneska ríkiS
tók lánin, en frönsku bankarnir lán-
uSu því. Og þaS, sem lánaS var, var
sparifje þjóSarinnar, einkum hinna
efnaSri mrllistjetta. ÞaS er sagt aS
upphæSin muni nema samtals 20 mil-
jörSum franka. Eftir aS stríSiS byrj-
aSi, gat Frakkland ekki lengur lán-
aS, og þá tóku viS England og
Bandaríkin, og þaS er taliS, aS til
samans sjeu þeirra lán til Rússlands
orSin aSrir 20 miljarSar franka. En
móti þeim hafa komiS ýmis konar
einkaleyfi, sem vafasamt er þó hvers
virSi eru nú, eins og sökum er komiS
á þessum tímum. Englendingar hafa
veriS aSgætnastir í þessum viSskift-
um, því þeir höfSu, meSan enn var
timi til, náS í borgun í gulli aS
nokkru leyti hjá Rússum. AS minsta
kosti 2 miljarSar í gulli höfSu veriS
fluttir frá rikisbanka Rússlands til
Englandsbanka. Þjó Sverjar höfSu
einnig bundiS fje í Rússlandi, en þó
aS eins lítilræSi móti hinu, um 1 l/i
miljarS aS sögn. Á Frökkum kemur
þetta tap einkum illa niSur ef svo
er aS þaS hafi veriS bandalagiS viS
Rússland, sem dró Frakkland inn í
ófriSinn, og þetta bætist svo ofan á
aSrar byrSar þess, sem af stríSinu
leiSa.
Frá Finnlandi.
SjálfstæSi Finnlands er nú viSur-
kent af Rússlandi og öllum Skandi-
navíurikjunum; einnig af ÞjóSverj-
um og Frökkum, eins og áSur segir.
F'inska þingiS hefur ákveSiS, aS lýS-
veldisstjórn verSi sett á stofn í land-
inu meS forseta, er kosinn skal til 6
ára, og var ákveSiS aS forsetakosn-
ingin skyldi fram fara 15. þ. m., en
hann taka viS embættinu 13. apríl
næstk. ÞangaS til annast forseti
þingsins æSstu stjórnarframkvæmd-
irnar.
I síSasta tbl. var nokkuS sagt frá
ástandinu í Finnlandi síSastl. mánuSi
og meSal annars notaSar heimildir
frá dönskum manni, Thomsen aS
nafni, sem dvaliS hefur þar og skrif-
aS brjef þaSan til „Politiken". 10.
des. flytur blaSiS viStal viS manninn,
sem þá er nýkominn heim til Khafn-
ar. Hann hafSi starfaS í Finnlandi
viS sænskt vátryggingarfjelag. Hann
segir, aS sannar sögur af því, hvern-
ig gengiS hafi þar til, muni ekki tíl
neins aS segja, því þeim verSi ekki
trúaS. Hann lætur mjög illa af uppi-
vöSslum hins svo kallaSa „RauSa ó-
aldaflokks", en þaS eru hermenn úr
sjóher og landher Rússa, sem veriS
hafa í Finnlandi. Þeir heyra til Bol-
sjevíkum, eSa Maximalístum, og
finskir jafnaSarmenn virSast hafa
haft töluverS mök viS þá, eSa ýmsit
hópar úr þeirra flokki, Frá RauSa ó-
aldarflokknum hefur skríllinn í Hel-
singfors og víSar fengiS vopn í hend-
ur í verkfalla- og sultar-óeirSunum,
segir þessi maSur. Hann segir, aS
jafnaSarmannaflokkurinn finski beri
aS nokkru leyti ábyrgS á því, hve
mikiS vald þessi óaldarflokkur hafi
fengiS, og fyrir þetta voru mjög born-
ar á hann sakir í þinginu, þegar hann
varS þar undir og samsteypa borgara-
flokkanna komst þar í meiri hluta.
BæSi borgaraflokkarnir og allir hinir
gætnari menn meSal jafnaSarmanna
óskuSu þess fyrst og frmst aS geta
losnaS undan fargi þessa „RauSa
flokks" og skríls þess, sem honum
fylgdi. En mannafli var ekki til svo
mikill, aS hægt væri aS hrista þetta
af sjer. ÞaS varS aS bíSa og reyna aS
gera þaS meS lempni. Höf., sem hjer
er fariS eftir, segir, aS svo eigi þá
aS heita, sem Finnar sjeu lausir und-
an oki „RauSa flokksins", en hann
efar aS svo muni reynast. Þegar hann
fór frá Finnlandi voru enn í Helsing-
fors og þar í nágrenninu 200 þús.
rússneskir hermenn og hásetar af
rússneskum herskipum. Og þeir fara
sinu fram, hvaS sem öSru HSur, meS-
an þelr eru svo mannsterkir, segir
hann. Og komi ekki bráSlega mat-
vörur til Finnlands, þá lendir þar alt
á ringulreiS aftur.
Þessir rússnesku hermannaflokkar
hafa lifaS í glaumi og gleSi í F'inn-
landi, segir höf. Stjórn þeirra hefur
lagt undir sig stórt og dýrt veitinga-
hús í Helsingfors, og þar segir hann
aS lifaS hafi veriS í hinu mesta slarki.
Hermennirnir höfSu drepiS fjölda af
foringjum sínum og rjeSu algerlega
yfir þeim fáu, sem eftir voru. Á einu
af hinum stóru herskipum Rússa tóku
hásetarnir foringjana, drógu þá út á
ísinn, hjuggu göt í hann og dýfSu
þeim þar niSur hvaS eftir annaS. Og
þegar þeir höfSu leikiS sjer þannig
meS þá um hríS, söktu þeir þeim aS
lokum og sögSu: „Nú eigiS þiS aS
vera þama niðri.“ Undirmennirnir í
hernum hafa hataS yfirmennina meS
óslökkvandi hatri. Höf. segir fleiri
dæmi um þaS. Og þó voru flestir for-
ingjarnir í upphafi byltingunni hlynt-
ir, þ. e. því, aS velta keisarastjórn-
inni. Höf. segist hafa talaS viS einn
herskipsháseta, mentaSri en alment
gerist, og hann sagSist verSa aS hefna
sín á yfirmönnunum. Sökin ersú.sagSi
hann, að einu sinni þegar þeir voru
druknir ljeku þeir sjer aS því aS
skvetta yfir hann spíritus og kveikja
svo í. Hann sýndi á sjer brunasárin
eftir þann leik. Einu sinni mættu
nokkrir hermenn rússneskum herfor-
ingja á götu í Helsingfors og gekk
hann þar meS konu sinni. Þeir gengu
í veg fyrir hann og sögSu konunni
aS snúa viS, því nú tækju þeir mann
hennar. Hann yrSi skotinn. Svo
stungu þeir henni inn í vagn og sendu
hana burt. Tóku svo manninn, börSu
hann og gáfu honum spark í endann.
„ViS sleppum þjer meS þetta núna,
en næst verSurSu hengdur," sögSu
þeir.
Þannig eru sögurnar, sem þessi
maSur segir af rússneska hernum í
Finnlandi.
Síðustu frjettir.
VetrarharSindi mikil eru nú sögð
á öllum vígstöSvunum. í fregn frá
9. þ. m. er samt sagt frá ákafri stór-
skotahríS bæSi á vesturvígstöðvunum
og á ítölsku vigstöSvunum, og fleiri
fregnir segja frá bardagaviðureign á
báðum þessum stöðvum. Sagt er að
bandamenn búist við, að Þjóðverjar
hefji nú sókn að Vestan, f opinb. tilk.
ensku segir, aS ÞjóSverjar hafi flutt
40 herdeildir frá Rússlandi Véstur og
einnig fallbyssur. Þar segir, aS Bretar
og Frakkar til saman hafi þar samt
miklu meira lið en ÞjóSverjar.
Af friSarumtalinu er þaS sagt í
fregn frá 13. þ. m., að Pichon, utan-
ríkismálaráðhrra Frakka, hafi lýst yf-
ir, aS hann fjellist á ræður þeirra
LlQyd Georges og Wilson um friðar-
skilyrSin, en sagt, aS bandamenn
gætu ekki um sinn komiS fram meS
öll friSarskilyröi sín í fjelagi. —• Frá
Brest Litovsk eru þaö síSustu fregn-
irnar, aS fulltrúar ÞjóSverja krefjist
að Maximalistar geri enga tilraun til
þess að koma á stað borgarastyrj-
öld í Þýskalandi, og sje deilt um þetta.
En á öðrum staS í þlaSinu er nokk-
uS vikið að wndirrótinní til þeirrar
deilu.
Reding jarl er orðinn sendiherra
Breta í Washington. — Efri deild
enska þingsins hefur samþ. lögin um
kosningarrjett kvenna.
Austur yfir fjall.
FerSapistlar úr Árnessýslu
sumariS 1917.
Eftir Bjarna Sæmundsson.
(Framh.)
Erindi mitt til Eyrarbakka og
Stokkseyrar var 1) aö fá fisk til þess
aö gera aldursákvaröanir á, því aS þá
dagana (10.—20. júlí) voru þeir sum-
part aS róa heima fyrir á róörarbát-
um, sumpart úti í Selvogs- og Grinda-
vikursjó á mótorbótum, og 2) aS fá
frá fyrstu hendi upplýsingar um djúp-
veiðarnar, sem stundaöar hafa veriö
þaSan síöustu sumur á mótorbótum
út og suöur á bankanum og i Sel-
vogssjó. Aflinn hjá þeim sem reru
heima fyrir á 30—40 faöma dýpi,
var fremur litill því aS mest var róiS
til þess aS fá sjer í soöiS, og megniS
af honum stórlýsa, sem mjög er mik-
iS um á þessum slóSum og söltuS
til matar og svo smá- og miðlungs-
ýsa og lítiS eitt af þyrsklingi, sand-
kola og stundum háfur. Síöustu árin
hefur verið hjer óvenjumikill smá-
ýsu afli á vorin á grunni, og þakka
menn það þvi, aS nú sjást þar ekki
botnvörpungar, en þeir voru þar áður
öðru hvoru, og eru menn því í næði
meS veiSafæri sín og fá nú margt
af þeim fiski, sem botnvörpungamir
mundu liklega annars hafa veitt.
Sama hefur og átt sjer staS i Faxa-
flóa núna stríösárin. Eins er þar líka
góður ýsu afli á haustin nú síSustu
árin, og ýsan þykir fara stækkandi.
ÞaS mun flestum kunnugt, aS eitt
allra besta fiskisviðið hjer viö land,
Selvogsbankinn, liggur hjer úti fyrir,
byrjar nál. 16 sjómílur undan landi
og nær svo í kingum 40 sjómílur til
hafs. ÞangaS var því of langt aS
sækja á opnum skipum. En þegar
mótorbátarnir komu til sögunnar,
fóru menn aS hugsa um aö ná í eitt-
hvaS af þeim mikla afla, sem skip
annarstaöar frá höfðu um langan ald-
ur sótt þangaö, einkum á vetrarver-
tíð, en sökum hafnleysisins var þaS
of mikil áhætta að sækja þangaö hinn
órólegri hluta ársins. Tóku menn þá
upp þann siS 1912, aS sækja þangab
á vorin og sumrin, og var það ungur
formaður á Eyrarbakka, Árni Helga-
son, sem reyndi það fyrstur. Þetta
j lánaöist svo vel, aS nú mega þessar
veiöar teljast einn aöal-þátturinn í
veiSunum í þessum plássum. Menn
fara bæöi út á bankann oft 3 tíma,
stundum alt aS 5 tíma ferð (stím,
þ. e. steam,^eégja þeir á mót-
orbátunum), en stundum út í Selvogs-
sjó eSa út meS Krísuvíkurbergi, og
afla oft mjög vel, þorsk, löngu, keilu,
stórýsu, karfa, stórufsa og drætti (þ.
e.: heilagfiski og skötu), og hafa af
því mikinn ábata undir vanalegum
kringumstæðum. Fiska menn á hald-
færi og „viðlaust", eins og á seglskip-
tim og brúka ekki mótorinn nema á
ferðinni heiman og heim, og verður
olíueyöslan því mjög lítil. Þó gátu
menn ekki farið nema lítið eitt í sum-
ar í þær feröir, vegna olíuleysis, og
var það mjög bagalegt, því að nógur
var fiskurinn fyrir. Vonandi er að
þessar sumarveiðar þeirra Eyrbekk-
inga og Stokkseyringa eigi góða
framtíð fyir höndum, því aS þær eru
mikils til óháðar hafnleysinu þar á
milli ánna, eða að hafnirnar þar eru
sæmilega örugt lægi fyrir mótorbáta
á vorin og sumrin.
Nýjar bækur
Schillef: Mærnt fra Orleans. Rómantiskur sorgarleikur. Dr. phil.
Alexander Jóhannesson þýddi. Verð óbundin kr. 4,00, í bandi
kr. 5,50.
Guðm. Finnbogason, dr. phil.: Vinnan. Kostar óbundin kr. 3,00.
Murphy: Börn, foreldrar og kennarar. Þýtt hefur Jón Þórarins-
son fræðslumálastjóri. Kostar óbundin kr. 3,00.
Guðm. Guðmundsson: Ljóð og kvæði. Nýtt safn. Innb. kr. 7,00
og kr. 11,00.
Magnús Jónsson: Marteinn Lúther. Æfisaga. Innbundin kr. 6,50,
óbundin kr. 5,00.
Jón Helgason, biskup; Kristnisaga, 3. bindi (lok miðaldanna og sið-
bótartíminn). Obundin kr. 8,00.
Bækurnar fást hjá bóksölum, eða beint frá
Bókaverslun Sigf. Eymundssonar, Reykjavík.
ÞaS hagar sem sje þannig til, á
öllu svæöinu milli ölfusár og Þjórs-
ár (fyrir öllum Flóanum), aS skerja-
klasi mikill er fyrir allri ströndinni
(gamalt hraun, sem nú er aS mestu
í sjó), meS sundum og lónum á milli;
víöast eru þau svo grunn, aö opin
skip fljóta ekki um fjöru, hvaS þá
stærri skip, en fyrir utan skerjaklas-
ann (gömlu hraunbrúnina), dýpkar
snögglega. ViS Stokkseyri og Eyrar-
bakka eru lónin og sundin þó svo
djúp, aö hafskip komast þar inn, þeg-
ar ekki er því meiri ólga i sjó, og
hafa því verið þar skipalagi um lang-
an aldur. I miklum hafrótum brotnar
sjórinn á ystu skerjunum, sem mörg
eru blindsker; aldan, sem rennur inn
undan stórbrotunum, brotnar svo á
innri skerjunum (sem sum standa hjer
um bil upp úr um smástraumsflóð),
svo aS litill sjór nær inn á hafnar-
lónin, nema í háflóðum. Er skipum
þvi nokkurn veginn óliætt að liggja
þar, ef vel er um búiö, en sundin
verða fljótt ófær. Þess vegna er ekki
eigandi á hættu að sækja langt í
djúp á vetrarvertíö, vegna þess, aS I
svo fljótt getur brimaS, að öll sund
sjeu lokuð áður cn varif, og þá ekk-
ert athvarf nema ef væri Þorlákshöín
eða Herdísarvík.
Af þessum ástæSum geta menn
ekki stundað mótorbátaveiöar á djúp-
miSum (Bankanum) á vetrarvertíð,
og er þaS stór-bagalegt, þvi aS hvergi
lægi betur viS að gera það, en ein-
mitt úr þessum veiðistöðum og alt út
í Herdisarvik. I rannsóknaskýrslu
minni 1906 (Andvara 1907, bls. 141—
142), sýndi jeg fram á afstööu Eyr-
arbakka og Stokkseyrar gagnvart sjó
og landi með þessum oröum: „Á aSra
hliöina er stærsta og þjettbýlasta
hjeraS landsins, það hjeraS, er eflaust
á mesta framtíð fyrir sjer af öllum
landbúnaðarhjeruSum landsins, svo
aö segja útilokaS frá hafinu, hinni
ódýrústu flutningabraut heimsins. Á
hina hliöina ein hin allra bestu fiski-
mið landsins, frá Vestmannaeyjum aS
Reykjanesi, sjerstaklega Selvogs-
grunnið. Þessir staöir (þ. e. Eyrar-
bakki og Stokkseyri) liggja svo vel
fyrir þessu svæSi, að jafnlangt má
heita þaSan aS Reykjanesi, yst á Sel-
vogsgrunniS og í Eyjafjallasjó —
hjer um bil 10 mílur, og álíka langt
þaðan aS efstu bæjum í Biskupstung-
um og Hreppum. Þessir staðir liggja
því jafnvel fyrir fiskiveiðum, ef höfn
væri þar fyrir haffær fiskiskip, stóra
vjelbáta, seglskip eSa gufuskip og viS
verslun, ef höfn væri þar fyrir kaup-
skip ....“
Er því ekki aS furSa þó að vakn-
aöur sje sterkur áhugi hjá mótorbáta-
fiskimönnum á þessum stöSum á því
aS fá þar höfn fyrir stóra mótor-
báta, örugga á öllum tímum árs og
aögengilega þegar útsjór er fær fyrir
þess konar skip. Eru þeir farnir að
verða vondaufir um, aS nokkurn tíma
verði úr hinni margumræddu hafnar-
gerð í Höfninni (Þorlákshöfn), sem
einnig átti að verða þrautalending
fyrir mótorbáta austan yfir ána. —
Gamli Nielsen á Eyrarbakka hefur
nýlega sýnt fram á þaö í Þjóðólfi, aö
sennilega mætti gera góða mótorbáta-
höfn við Eyrarbakka, fyrir 100 báta,
fyrir tiltölulega lítið fje (c. 300,000
kr.) og byggir áætlun sina á mjög
nákvæmri mælingu á höfninni þar,
sam gerS var af foringja Islands
Falks sumarið 1915. Hann hefur
einnig nýlega birt í „Ægi“ fróSlega
skýrslu um brim á Bakkanum síðustu
30 ár og sjest á henni, að ekki eru
aS jafnaöi nema 30 dagar á ári sem
sundiS þar sje ófært vegna brims.
Viröast því skilyröin fyrir sæmilegri
mótorbátahÖfn þar ekki svo slæm
sem halda mætti. En nú verða von-
andi öll hafnarmál landsins (ekki síst
austan fjalls) tekin til rannsóknar af
sjerfræSingi og ákvarðanir svo gerö-
ar til framkvæmda af hálfu hins op-
inbera, meS þarfir fiskiveiSanna sjer-
staklega (og viðskiftanna meðfram)
fyrir augum, án allrar hreppapólitík-
ur og án tillits til hagsmuna eða
spekúlatíóna einstakra gróöabralls-
manna.
Jeg dvaldi á Bakkanum í 10 daga
og leið þar ágætlega. Jeg gisti þar á
„hótelinú'. ÞaS er eiginlega templara-
hús, en gistihús á sumrin, og kostaS
af nokkrum prívatmönnum (verslun-
unum). Þar er margt um manninn
um lestirnar og niargur kaffibollinn
drukkinn, en fáir hafa þar langa dvöl.
Húsið er heldur hrörlegt og mun vera
fremur svalt á vetrum, en scm sumar-
bústaður ágætt; rúm og viðgerning-
ur og öll frammistaSa í besta lagi og
ekki síst sú ró á nóttunni, sem á að
vera sjálfsögS á Öllum • gistihúsum,
en vill því miður vanta tilfinnanlega
á flestum þeim gististöðum hjer á
landi, setn jeg hef kynst. Sjest það
hjer á öllu, að stjórn hússins er í
höndum þeirra, sem vita hvað við á
og vilja láta fara vel um gestina.
Sambýlismann hafði jeg; það var
snillingurinn Samúel Eggertsson og
var sambúð okkar hin besta. ViS átt-
um lika allvel saman, vorurn báðir
nokkurs konar mælingamenn: Hann
gekk út á hverjum morgni ineð voða-
langt mæliband og mældi hús og lóö-
ir á Bakkanum fyrir Brunabótafje-
lagiö, en jeg gekk út meS stutt mæli-
band og mældi þorsk, ýsu og lýsu
(þegar jeg náði í það) fyrir vísindin.
Á kveldin spjölluðum við saman uni
alla heima og geima, en einkum um
kortagerö og kort; þaö er hans líf
og yndi og skaði aö hann skuli ekki
hafa getaö komið því í framkvæmd
aS gefa út skóla-veggkort sitt af Is-
landi, því aö á því er öllum kennur-
um í lýsingu Islands hin mesta þörf.
Jeg fór nokkrum sinnum austur
á Stokkseyri, til þess að ná í fisk til
rannsókna og hitta þar menn að máli.
Fór jeg fyrst sem leiS Hggur eftir
þjóöveginum, en svo fjekk jeg lyst til
aS kanna ókunnuga stigu og fór alla
leiö meö sjónum; er vegurinn mjög
greiðfær, að mynninu á Hraunsá und-
anteknu, eftir sandi og sendnunj
bökkum. Iöraðist ekki eftir; því að
fyrir neðan og utan Gamla-Hraun
hitti jeg fyrir hinn unaðslegasta sjáv-
arbakkagróSur, eða strandagróð-
ur, sem jeg hef nokkru sinni sjeö.
Sandurinn framan undir sjávargarS-
inum var á stórum svæðum alþakinn
hrímblööku, fjöruarfa, strandkáli
(strandbúa) og blálilju. Bar mest á
tveiin hinum síSastnefndu, sem báSar
voru í fullum blóma. StrandkáliS ilm-
aði svo mikið, aS loftið var þrungið
af ilminum, en bláliljurnar breiddu
greinar sínar og blómskipanir út í
allar áttir, svo aö úr urðu stórir, blá-
gráir skildir, sumir alt að því eins
stórir og meðal stofuborð, með dökk-
blárri bryddingu alt í kring, þar sem
öll blómin voru, og var furðulegt aS
sjá, hve þessir litir fóru vel við lit-
inn á sandinum í kring. — Jeg gekk
þarna alt af úr þessu, en mest furöaði
mig á þvi, að ekki virtist svo sem
Eyrbekkingar vissu neitt um þessa