Lögrétta - 13.02.1918, Page 3
LÖGRJETTfl
27
sei.i hún er sjerstaklega'ætluS. Meg-
um vjer vera aöstandenduin hennar
þal klátir fyrir lofsveröan áhuga
þei ra í þessari grein, Getum vjer
ekki meS ööru betur þakkaS þeim
þaö, en meö því, sem flestir, aö ger-
ast meölimir fjelagsins. (Minsta árs-
till.ig er 2 kr.).
Dr. J. H.
Friður saminn milli Rússa og mið-
veldanna.
Merkustu frjettirnar eru nú þær,
aö friöarsamningar eru fullgerðir
milli miöveldanna og Ukraine. Þeir
voru undirskrifaöir í Brest Litovsk
9. þ. m. kl. 2. Fregnirnar segja aö
miöveldamenn telji þetta mikils vert
fyrir viðskiftasambandið milli þjóö-
anna. Hver takmörk þessa nýja Ukra-
ine-rikis sjeu, hefur ekki sjest í fregn-
um og frásögnum, sem hingaö hafa
borist, og aö líkindum eru þau ekki
föst eöa ákveöin enn, eftir öllu á-
slandinu aö dæma, sem nú er i Rúss-
lnndi. En liklega nær þetta nýja riki
y Eir töluvert svæöi af suðvestur hluta
hmdsins, og kornlendur eru þar mikl-
ar. Eins og áöur segir, hefur nú að
undanförnu veriö ófriöur milli Maxí-
malista-stjórnarinnar og Ukraine-
manna, og i síöasta tbl. er sagt frá,
að svo virðist sem Maximalistaherinn
sje að verða ofan á í þeirri viðureign,
]Cn siðari fregnir segja her þeirra
hörfa undan í Ukraine, og fregn frá
5. þ. m. sagði miðveldin hafa viður-
Íænt sjálfstæði Ukraine í trássi við
Trotzky, utanríkismálaráðherra Maxi-
malista, og væru Ukraine-menn orðn-
ir honum mjög andvígir.
Eftir að þetta var skrifað, kom
„Vísir“ með fregn frá n. þ. m., er
segir að alt Rússland hafi samið frið
við miðveldin, þ. e. Maximalista-
stjórnin hefur samið á eftir Ukraine-
stjórninni. Á þetta hefur það það vit-
að, sem sagt var í símfregn frá 10.
þ. m., að Maximalistastjórnin hefði
vísað öllum sendiherrum bandamanna
úr landi. En ekki er þess getið í
fregninni, hverjir friðarsamningarnir
sjeu. Miðveldastjórnirnar höfðu skor-
að á Trotzky, að taka þeim tilboðum,
sem gerð hefðu verið frá þeirra hálfu
í desember, sagði símfregn fyrir fá-
um dögum. En Trotzky viröist hafa
átt nú að síðustu erfiðari aðstöðu en
áður heima fyrir. Ein fregnin segir,
að stjórnleysingjar í Petrograd hafi
dæmt hann til dauða, en þess er ekki
getið, hver flokkur manna þar beri
s jerstaklega st j órnleysingj anaf nið,
eða hvað sje ósáttarefnið milli þeirra
og Maximalista. Annars hafa allar
fregnir frá Rússlandi nú að síðustu
hnigið að því, að ástandið færi þar
versnandi. Maximalistar hafa numið
úr gildi öll lög í landinu, segir ein
fregnin, og lagt undir sig alla banka
í Petrograd. Annars vanta fregnir um,
hvað og hvernig sje unniö að því, að
koma stjórnmálahugmyndum þeirra i
framkvæmd, t. d. jarðeignaskifting-
unni. Og um sumar fregnirnar frá
Rússlandi er erfitt að sjá, hvað á bak
við liggi, svo sem fregnir frá 6. þ.
m., er segja, að pólskur her hafi ráð-
ist á aðalstöðvar Rússahersins í Mohi-
lev, sem er hjerað, með samnefndri
höfuðborg, austur frá Minsk, unnið
lierstöðvarnar og tekið yfirhershöfð-
ingjann og alla sveit hans höndum.
Aðrar fregnir.
í Pinnlandi geysar borgarastyrjöld-
in. Rauða hersveitin fær stöðugt styrk
frá rússneskum Maximalistum, og frá
þeim streyma nú hermenn inn í Finn-
land. Blóðugar ontstur hafa staðið
milli Rauðu hersveitarinnar og finska
stjómarhersins. Hefur stjórnarhern-
um veitt betur, þar sem til órustu
hefur komið, en þó er hann engan
Veginn svo sterkur, að hann sje eín-
fær um að friða landið. Hefur mikið
verið talað um það í Svíþjóð, að senda
her inn í Finnland. En símfregn frá
5- þ. m. segir, að sænska stjórnin hafi
lieitað því, og síðan hafa komið fregn-
ir um að hægrimenn áfelli hana mjög
fyrir það, en nú sje rætt unl að draga
saman sænskt sjálfboðalið til þess að
homa friði a 1 Pinnlandi.
Ráðstefna bandamanna í París, sem
áiSur hefur verið frá sagt, vísaði alveg
á bug friðarskilyrðum þeirra Czer-
nins og Hertlings og ákvað, að ó-
friðnum skyldi haldiö áfram meö
jafnmikilum krafti og áður.
Á vesturvígstöðvunum er nú viður-
eignin sögð hörðust suður í Elsass.
Þjóðverjar hafa sótt þar á nú að und-
anförnu. En síðustu fregnir segja frá
framsókn frá Frakka hálfu. Er það
talið víst, að í aðsigi sjeu blóðugar
stórorustur á vesturvígstöðvunum.
Herflutningaskipi frá Ameríku hefur
nýlega verið sökt, og fórust þar 166
menn, segir fregn frá 10. þ. m.
Síðustu fregnir segja, að Ma'cken-
sen hafi sett Rúmenum tvo kosti, ann-
aðhvort að semja frið fyrir 11. febr.
febr., eða þá að stríðið yrði hafið að
nýju. Eiga þeir þá auðvitað ekki ann-
ars kost en að semja frið, eins og nú
er komið. Averescu yfirersh. hefur
myndað þar nýja stjórn og fregnin í
síðasta tbl: um Maximalistauppreisn
í Rúmeníu virðist eitthvað orðum
aukin. Búlgarar krefjast að fá Do-
brudscha.
Eftirmæli.
BERGUR ÞORLEIFSSON
söðlasmiður
andaðist hjer í bænum á Þorradaginn
fyrsta, hinn 25. dag janúarmánaðat
þ á. Hafði verið vanheill um hríð,
en virtist þó í afturbata skömmu áð-
ur en hUnn ljetst.
Bergur var fæddur á Sljettabóli
á Síðu (Brunasandi) í Vestur-Skafta-
fellssýslu þann 7. sept. árið 1841, og
varð því freklega 76 ára. Faðir Bergs
var Þorleifur bóndi Bergsson, prests
Jónssonar á Hörgslandi; en kona
sjera Bergs var Katrín Jónsdóttir,
prófasts Steingrímssönar á Prests-
bakka. Kona Þorleifs, en móðir Bergs
hjet Guðrún og var Þorgeirsdóttir,
Árnasonar. Bróðir Bergs var Sigurð-
ur söðlasmiður, dáinn fyrir fáum ár-
um, en hans son var Pjetur stúdent,
skammlifur atgervismaður. II vetra
fluttist Bergur með Bjarna prófasti
Sveinssyni á Kálfafelli, austur að
Þingmúla, en þaðaii að Stafafelli i
Lóni. Var sjera Bjarni faðir dr. Jóns
Bjarnasonr prests í Winnipeg. Með
sjera Bjarna var Bergur í 15 ár og
nefndi hann fóstra sinn jafnan síðan.
Frá honum rjeðst hann svo til utan-
ferðar 26 ára gamall; lagði stund á
söðlasmíði og veggfóðrun í Kaup-
mannahöfn hjá manni að nafni Posse,
úti á Kristjánshöfn. Eftir nokkurra
ára dvöl þar hvarf hann svo aftur
heim til íslands, en til Reykjavíkur
kom hann árið 1873, og var þar stað-
fast upp frá því, en 6 árum síðar (15.
okt. 1879) kvæntist hann Hólmfríði
Árnadóttur, gullsmiðs í Reykjavík.
Lifir hún mann sinn með dóttur þeirra
Guðrúnu.
Bergur mun verið hafa elstur bú-
settur Skaftfellingur hjer í bæ, annar
en þeir bræður Eyjólfur úrsmiður
og Páll gullsmiður Þorkelssynir og
Guðniundur fátækrafulltrúi Guð-
mundsson á Vegamótum.
Bergur var fríður í sjón og hið
mesta ljúfmenni í allri framgöngu,
síglaður og skemtinn. Verkmaður var
hann trúr og vandvirkur og var æ
hinn sami ráðvandi og sanngjarni at-
orkumaður, þó að tímarnir breyttust
og upp þyti í kring um hann sægur
af nýtísku „sjerfræðingum", sem
ganga jafnríkt eftir verkalaunum sín-
um, hvernig sem vinnan er af hendi
leyst. Hann var ekki að telja mínút-
urnar, maðurinn sá, en mat meira að
verja þeim samviskusamlega. Væri
bæjarfjelag þetta betur komið, en er,
ef þar væru allir jafndyggir honum.
Stjett sinni var hann til sannrar fyr-
irmyndar og hjeraði sínu til sæmdar.
Heiðursfjelagi var hann í Iðnaðar-
mannafjelagi Reykjavíkur, og sá það
um útför hans.
\
Prentvilla var í næstsíðasta tölubl.
í dánarminningu Oddifýjar Sveihs-
dóttur; þar stendur í síðustu máls-
grein: Guðm. kaupniaður Guðmúnds-
sonar, en átti aö vera: Guðni kaup-
maður Guömundssoif.
Frjettir.
Tíðin. Austanhláka um Suðurland
síðari hluta næstl. viku, ofsaveður í
Vík og Vestm.eyjum. 9. þ. m. frost-
iaust um alt land. 5 st. hiti þá á Ak-
ureyri. Frysti hjer á mánud. í gær-
kv. aftur asahláka með regni og í
morgun 6 st. hiti. Hafíslaust við Aust-
urland og Vesturland, og ísinn að
reka frá Norðurlandi, en lagís með
jökutn innan um á fjörðum og fló-
um. Skutulsfjörður lagður, en ísafj.-
djúp autt. Siglufjörður lagður innan
til, sömul. Eyjafjörður, Seyðisfjörð-
ur, Mjóifjörður og Norðfjörður sagð-
ir fyrir fáum dögum lagðir. Eski-
fjörður skipgengur en ís á innri hluta
Reyðarfjarðar. Fáskrúðsfj. auður.
Síðustu fregnir segja autt haf viö
Langanes, en ekki skipgengt fyrir
Melrakkasljettu.
Skipaferðir. „Willemoes" mun hafa
losnað út frá Siglufirði í gær. —
„Botnía“ er komin til Kristjaníu; far-
þegar af henni komnir til Khafnar.
11. þ. m. — „Borg“ fyrir nokkru far-
in frá Noregi til Englands. — „ís-
land“ fór frá New-York í lok
síðastliðinnar viku. — 3 seglskip
hafa komið hingað frá Færeyj-
um, eiga að taka fisk og. flytja til
Spánar. —• Danska seglskipið „Ellen“
fórst í janúar í Gíbraltarsundi á leið
til Hafnarfjarðar með salt. Menn
björguðust.
Hannes Hafstein. í nýl. komnum
frjettum af H. Hafstein bankastjóra
er látið ekki illa yfir heilbrigði hans,
og gert ráð fyrir fullkomnum bata,
er hann hafi notið góðs næðis og
hvíldar nógu lengi. I Berl.tíðindum
frá 15. jan. er sagt, að hann sje þá
á Friðriksbergsspítala, taugasjúk-
dómadeildinni, og verði þar um tíma,
eftir ráðstöfun dr. D. E. Jacobsens,
en á sjúkrastofu hans fór H. H., er
hann kom til Hafnar, og dr. D. E.
Jac. býst við að hann fari þangað aft-
ur af spítalanum. í viðtali við blaðið
segir dr. D. E. Jac. að sjer virðist
heilsa H. H. heldur á batavegi, en
býst við langri sjúkdómslegu. „Þetta
er tnaður, sem mjög hefur sliiiö kröfi-
um sínum,“ segir hann, „af því að
hann hefur viljað voga miklu og
vinna mikið í lífinu. Þannig getur það
skýrst, að þessi maður, sem ber með
sjer eitthvað ólympskt, stórfengilegt
og kraftmikið, hefur getað farið svo.“
Flóaáveitan. Stofnfundur Flóaá-
veitufjelagsins, sem hugsað er til að
komi áveituverkinu í framkvæmd
samkvæmt lögum frá síðasta alþingi,
var haldinn á Eyrarbakka 8. þ. m.
Fundinn sóttu rúml. 100 eigendur
jarða og jarðarparta á áveitusvæðinu,
og var fjelagsstofnunin samþykt með
79 atkv. gegn 21. Á móti fjelagsstofn-
uninni mælti Eirjkur Einarsson frá
Hæli, en honum var andmælt af Guð-
mundi ísleifssyni á Stóru-Háeyri,
Eggert Benediktssyni í Laugardæl-
um, Sig. Sigurðssyni alþingismanni
o. fl. Síöan voru rædd og samþykt
lög fyrir áveitufjelagið (áveitusam-
þykt), og kosnir í stjórn fjelagsins
þeir Sig. Ólafsson sýslum. í Kaldaðar-
nesi, Eggert Benediktsson í Laugar-
dælutn og Bjarni Grímsson á, Stokks-
eyri. Varamenn í stjórn voru kosnir:
Dagur Brynjólfsson í Sviðugörðum,
Guðm. Snorrason á Læk, og Júníus
Pálsson í Stokkseyrarseli.
Um framkvæmd verksins er alt ó-
ráðið enn þá; þykir jarðeigendum
tíminn ekki hentugur til að ráðast í
verkið, með því að viunulaun o. fl.
hafa stigíð svo rnjög, að telja má
víst, að verkið fari fram úr áætlun
ef það verður framkvæmt nú. En hins
vegar var það álit fundarmanna, að
ef lítiö yrði um atvinnu handa verka-
lýö, þá mundi áveituverkið vera flest-
um eða Öllum fyrirtækjum betur fall-
tð til dýrtíðarvinnu, og var þvi sam-
þykt að fara þess á leit við land-
stjórnina, að hún tæki að sjer fram-
kvæmd verksins fyrir áætlunarupp-
hæð, en það sem kostnaðurinn kynni
að fara þaf fram úr, yrði þá skoðað
sem dýrtiðarhjáp til verkaniannanna.
Strok af skipum. Háseti hvarf af
„Fálkanum ‘ meðan hann var hjer síð-
ast og fanst hufa lians og hálsbindi
við hafnarstjettina, svo að ætlun
manna var fyrst, að hann hefði fallið
í sjóinn og druknað. En síðan hefur
frjetst til útlendings á gangi austur
yfir fjall, og er nú talið víst, að þar
sje um þennan mann að ræða. — Fyr-
ir nokkrum dögum strauk einnig há-
seti af danska seglskipinu „Helen“,
sem hjer er á höfninni, og náði Páll
Árnason lögreglutnaður honum uppi
í Mosfelssveit.
Fálkamaðurinn er nú korninn fram.
Sagði til sín í Þjórsártúni og er nú
á leið hingað aftur þaðan.
Húsbruni. Aðfaranótt 11. þ. m.
brann íbúarðhús Sigurðar hreppstj.
Jónssonar á Þórarinsstöðum við
Seyðisfjörð. Fólk bjargaðist naum-
lega, en engum munum varð bjargað.
Gift í Khöfn eru nýl. Sigtryggur
Eiríksson læknir, hjeðan úr bænum,
og Louise Holck greifdóttur. Er hann
nú læknir á Faksespítala og hefur
tekið sjer ættarnafið Kaldan.
Heiðursgjafir voru þeirn færðar á
aðfangadag jóla síðastl. prestshjón-
unurn í Fellsmúla á Landi, sjera Ó-
feigi Vigfússyni og frú Ólafíu Ólafs-
dóttur, frá sóknarmönnum sjera Ó-
feigs. Fluttu þeir gjafirnar Eyjólfur
sýslunefndarm. ■ Guðmundsson í
Hvammi og Guðm. hreppstjóri Árna-
son í Látalæti, en þær voru: Skraut-
ritað kvæði eftir Guðm. Guðmunds-
son í útskorinni umgerð eftir Stefán
Eiríksson, og með myndum á af
prestsetrinu og kirkju öðru megin en
Heklu hinu megin. Önnur gjöfin var
kaffitæki úr silfri og grafin á könn-
una nöfn prestshjónanna og gefend-
anna.
Verslunartíðindi. Svo heitir nýtt
mánaðarrit, sem Verslunarráð íslands
er farið að gefa út, og er forstöðu-
maður skrifstofu þess, Georg Ólafs-
son sand. polit. ritstjórinn. Það á að
skýra frá markverðustu viðskiftamál-
um innanlands og utan.
Úr Carnegiesjóði hefur Þórður
Árnason verkamaður hjer í bænum
nýlega fengið 200 kr. verðlaun fyrir
að bjarga manni í fyrra vetur, sem
fjell í sjóinn við eystri hafnargarð-
inn hjer. Áður hafði hann fengið 120
kr. verðlaun frá stjórnaráðinu.
Af Langanesi er skrifað 23. des.:
„.... Annað eins árferði hjer, sem
nú, muna ekki elstu menn. Stöðug
ótíö írú þvi biiéiimm í ágúal, þá byrj-
uðu látlausar rigningar, svo hey öll
stórskemdust og náðust loks inn að
mestu með engri verkun um og eftir
göngur, verða þau ekki að hálfum
notum; skemdust líka víða eftir að
þau voru borin saman af rigningum.
Á sumum heimilum eru þau úti enn
og nú horfin í gaddinn; heyfengur
er því mjög rýr, það bætir að vísu
ögn úr, að sumstaðar er nokkur fóð-
urbætir fenginn, en þó ékki eftir út-
liti að dærna það hálfa, sem þurft
hefði. Milli fyrstu og annara gangna
gekk í stórhríðar og síðan telst varla
að komið hafi hríðarlaus dagur;
fjenaðarheimtur eru því mjög slæm-
ar. Algjört jarðbann fyrir allar
skepnur er nú búið að vera í hálfan
mánuð hjer í þessum sveitum. Sjáv-
arbeit engin vegna íss í fjörunum
og með landi fram, enda hafísinn að
sögn skamt frá. Verði ekki síðari
hluti vetrarins vægari en það sem af
er, er ekki fyrirsjáanlegt annað, en
hjer verði almennur skepnufellir.
Enginn getur annan stutt, hver hef-
ur nóg með sig. Afli var hjer í sumar
góður, en ver borgaður en víðast
annarstaðar. Besta kjöt var hjer í
haust á 0.48 kg. —• Verslunin bætir
ekki úr skák fyrir okkur hjer. Kaup-
staðurinn mjög vörulítill og verð á
öllu afarhátt. Rúgmjöl 0.68 kg., hveiti
besta tegund 1.15 kg., kaffi 2.50 kg.,
export 2.00 kg., Hafragrjón 0.92 kg.,
salt 0.20 kg., steinolía 0.90 kg. og
má það einstakt heita að slík sala á
steinolíu skuli leyfð hjer, þar sem
kaupfjelögin selja steinolíufatið full-
um 40.00 kr. neðan við þetta verð.
Tjörneskolin höfum við fengið; þó
svo litið, að fáum er gagn að, en þess
sakna fáir, því þau eru lítt brúkleg-
ur eldiviður og alls óbrúkleg nema
með öðru betra. Þó er grjótið verst,
sem í þeim er; vill það litla hlýju
gefa, þótt í eldstæði sje sett. — Lækn-
isbústað með sjúkraskýli var lokið
við að byggja hjer í suniar; er það
falleg og vönduð bygging, enda dýr;
sögð kosta full 43 þúsund krónur.
En þá vantar það sem mest er um
vert og það er sjálfur læknirinn, en
úr því er víst að bætastj enda á þvi
full þörf; höfuni við nú verið læknis-
laúsir frá því í sUmar; sýnist það
viðurhluta mikið fyrir stjórnarvQldin
að sjá okkur ekki fyrir neinni lækn-
ishjálp allan þenna tíma. — Kaup-
fjelag er hjer stofnað; var sá fjelags-
skapur til hjer áður, en sundraðist þá,
því miður; vonandi að nú gangi bet-
ur, því eflaust finna allir fulla þörf
á þvi, að verslun hjer breytist frá
því sem verið hefur, en hitt er verst,
að stjórnin skuli láta það viðgangast,
að efnamenn sveitarinnar geti ó-
hindrað pantað sjer vörur á þessum
tímum í svo stórum stíl, að þeir sjeu
birgir og geti lifað í allsnægtum um
lengri tíma, en þeir efnaminni svelti
heilu hungri vegna skorts á öllum
nauðsynjum. — Engin hafa fátækra-
kolin komið hingað, er annaðhvort,
að hjer er enginn fátækur eða hjer
er jafn heitara en hjer austur í sveit-
unum; mun þó vafasamt hvort hægt
er að ásaka stjórnina fyrir þá ráð-
stöfun, líklega að sú meinsemd liggi
nær okkur.“
Frá Húnaflóa er skrifað 31. jan.:
„.... Hjeðan eru engin tíðindi, nema
heldur harðindalegt útlit, hafís og
snjór, svo langt sem augað eygir, hafa
verið innistöður fyrir sauðfje síðan
6. desember. Er innistaða á fje nú
orðin 9 vikur og haldi þessu fram
til vordaga, hlýtur afkoma með fóð-
urbirgðir að verða slæm víöast hjer
norðan lands. — Jeg, og víst marg-
ur fleiri, er sjerlega ánægður yfir
greinum Jóns Þorlákssonar í Lög-
rjettu; það veitir ekki af að einhver,
sem góða þekkingu og góðan tíma
hefur, riti rækilega um landsmál, þvi
alt of lítið er um þau rætt opinber-
lega með rökum og stillingu, en að
minni æltan getur slik rökfærsla
málanna fyrirfram, áður en þing
kemur saman, orðið til að beina skoð-
un margra þingmanna í rjetta átt og
forða þeim frá að lenda á villigötum
þegar á þing er komið. — Annars
er hringlið og stefnuleysið í þinginu
orðið svo tnikið, að til vandræða
horfir. Álít jeg að þinginu sjálfu sje
rneira utn að kenna en stjórninni, hve
margt fer óhönduglega nú á tímum.
Þingið hefur stórum versnað við
breytinguna á efri deild, festan eða
íhaldið enn minna en áður.“
Ársrit
Grænlandsfjelagsins danska
1916.
Fyrst eru í.ritinu stuttar ritgerðir
sögulegs efnis, þar á meðal ritgerð
eftir próf. F. J. um íslenska rúnasteina
á Grænlandi. Því næst kemur fyrirl.
um Endurreisn hinnar fornu nýlendu
á Grænlandi með eftirfarandi umræð-
um. Þá köma eftirmæli og fjelags-
mál. Landnámsumræðurnar eru sjer-
staklega merkar, og þvi verð jeg að
segja nokkru nánar frá þeim.
Fyrirlesturinn hjelt stud. polit. Jón
Dúason. í umræðunum tóku þátt:
Bang skipstjóri, Ad. Jensen safnvörð-
ur og S. Blöndal bókavörður. Það,
sem J. hafði fram að bera tillögu
sinni til stuðnings, yrði í stuttu máli
nokkuð á þessa leið :
Grænland er gott land. Lýsingar
Eiríks rauða og manna hans hljóta
að hafa verið glæsilegar, fyrst 35
landnámsskip ljetu í haf til Græn-
lands frá Islandi. —• Lýsingin hefur
verið rjett, fyrst landnámsmenn sneru
ekki heim, eftir að þeir höfðu sjeð
Grænland eða fóru ekki allir sem einn
til Vínlands, eftir að það fanst. Ei-
ríkur, sem var illa þokkaður á ís-
landi, hefði ekki hlotið þvílíka vin-
áttu, traust og virðingu á Grænlandi,
sem raun varð á, hefði hann gint
fólk til að flytja í óbyggilegt land.
Hann tilfærir orð gamalla heim-
ilda um, að á Grænlandi sjeu grös
góð og bú stór, því menn hafi þar
mikinn fjölda nauta og sauða, að þar
sje mikil smjörgerð og osta, og að
menn lifi einkum af því og svo af
kjöti og alls konar veiði. Hjá óbreytt-
um bóndamanni hafi eitt sittn furtE
ist í jarðhúsi 1000 pund smjörs,
skrokkar af 60 gripurn og miklaf
birgðir af skreið. Ranttsóknir í Is-
lendingarústunum taki af öll tvímæíi
um þetta. Rústirnar sýni, áð á sUrtiUrti
bæjum hafi verið yfir ioo kúa og
sauöfje i þúsundatali auk annars bú-
penings.
Samkvæmt skýrslum grasafræí'