Lögrétta - 23.11.1927, Blaðsíða 3

4
JLÖGRJETTA
áður haft nein kynni af þessum
æðsta trúmálahöf ðingj a þjóðar
sinnar. Hann hafði í musterinu
aðeins átt orðastað við þá, sem
lægra voru settir. Nú fyrst stend-
ur hann frammi fyrir þeim, sem
voldugastur var, og nú er hann
ekki ákærandi, heldur sakboming-
ur. Þetta er fyrsta yfirheyrslan.
Á fáum klukkustundum er hann
yfirheyrður af fjórum valda-
mönnum: Annasi og Kaifasi frá
hálfu hins klerklega valds, og af
Antipas og Pílatusi af hálfu hins
veraldlega.
Annas vildi fyrst fá að vita,
hverjir væru lærisveinar hans. Á
Messíasarþvættinginn lagði hann
litla áherslu, eins og allir Sadu-
sear. En honum var umhugað, að
fá að vita, úr hverjum stjettum
lærisveinar Jesú einkum væri, til
þess að reyna að komast fyrir,
hve útbreidd þessi uppreisnar-
og villutrúar-hreyfing væri, sem
nú var svo mikið um talað. En
Jesú svaraði honum engu upp á
þær spumingar. Dúfnakaupmað-
urinn varð engu nær um það efni.
Þá spurði hann, hver væru
meginatriði kenningar hans. „Jeg
hef talað opinberlega", svaraði
Jesús; „jeg hef flutt kenningar
mínar í samkunduhúsunum og í
musterinu og ekkert farið leyni-
lega með þær. Spurðu þá, sem
heyrt hafa til mín, hvað jeg hafi
sagt'. Líklega hefur það sjest á
andliti eða í látbragði Annasar
prests, að honum hafi mislíkað
þetta svar, því einn af varðmönn-
unum, sem stóðu hjá Jesú, sló
hann í andlitið og sagði: „Svarar
þú svona æðsta prestinum?“
Jesús sneri sjer við og mælti:
„Hafi jeg talað rangt, þá sanna
þú það, en hafi jeg talað rjett,
því slær þú mig þá?“
Annas prest fór nú að gruna,
að þessi Galilei væri eitthvað
annað en algengur æfintýramað-
ur, en því fremur var ástæða til
þess að ryðja honum úr vegi. Og
þar sem yfirheyrslan þama var
árangurslaus, sendi hann Jesús
bundinn til Kaífasar, svo að rjett-
arrannsóknin gæti þegar byrjað.
Tðframagn helgisiða.
Eftir Jón Ámason.
NáðarmeðöL
Þegar skilyrðum þeim er full-
nægt, sem að framan getur, er
unt að veita mönnum sakra-
mentin eða náðarmeðölin. Þau
koma eigi einungis kirkjugestum
að gagni, heldur einnig öllum
þeim, er dvelja í nálægð kirkj-
unnar. Veitast þau einnig öllum
heimi um leið og þau veitast
hverjum einstökum.
Við skímarsakramentið vigir
presturinn skímarlaugina og not-
ar hreinsandi kraft vatnsins til
þess að undirbúa bamið og gera
það móttækilegra fyrir mögn þau,
sem eiga að veitast því. Og hann
notar kraftorð og kraftteikn við
veitingu sakramentisins. Á þenn-
an hátt gerir hann bamið hæft
til þess að veita viðtöku öflum
þeim er kirkjan hefur yfir að
ráða. Hann opnar ákveðna far-
vegi fyrir æðri öfl í baminu,
sem að öðrum kosti hefðu verið
lokaðir og setur það í ákveðið
samband við höfuð kirkjunnar,
Krist. Þetta getur hann gert
vegna vígslunnar, sem hann hef-
ur og með þeirri aðferð, sem
fyrirskipuð er. Presturinn er far-
vegur fyrir sjerstaka tegund
orku, sem Kristur veitir í gegn-
um kirkjuna og í skíminni bind-
ur hann band á milli Krists og
þess, sem skírður er.
I fermingunni er þetta sam-
band gert miklu fullkomnara og
því er það, að maður, sem er
farvegur fyrir miklu sterkari
orkustrauma samkv. vígslu sinni,
biskupinn, er látinn framkvæma
þá athöfn.
Altarissakramentið er iðulega
um hönd haft og hefur því stöð-
ug, varanleg og endumýjandi á-
hrif á þá, sem njóta þess. Hefur
messan náð hámarki sínu þegar
sakramentið er veitt. Þá endur-
nýjar presturinn samband safn-
aðarins við Krist og orkuflóð æðri
afla streymir yfir hann og alt
umhverfið. Þegar brauðið og vín-
ið hafa verið vígð, eru þau orð-
in farvegur fyrir orku frá hon-
um. Frá hærri sviðum sjest hvítt
Ijósflóð streyma í gegnum brauð-
ið þegar presturinn lyftir því og
fyllir alt æðri krafti. Þetta er
það, sem átt er við þegar talað
er um líkama Krists. Það er rjett
í æðri og andlegum skilningi, því
það er magn frá honum, hans
líf, sem mennimir meðtaka við
neytslu hins vígða brauðs og blóð
hans við neytslu hins vígða víns.
En alt fyrir milligöngu prestsins,
sem með vígslu sinni hefur verið
gerður farvegur fyrir þessa orku
frá Kristi sjálfum.
I þessum skilningi er prestur-
inn meðalgangari á milli Krists
og safnaðarins í kirkjunni, eins
og Kristur er meðalgangari milli
guðs og manna í hinni miklu
kirkju, tilverunni. Frá sjónar-
miði dulfræðanna er það vís-
indalegur sannleikur, að vínið er
Krists sannarlegt blóð, því andi
hans hefur fylt það og brauðið
er líkami hans, því það er hlaðið
lífsmagni frá honum.
HST-ý loólcl
Minn ingar
eftir Einar Þorkelsson fyrv. skrifstofustjóra. Eru það 3 sögur
um fágætar konur alþýðu. — Verð kr. 5,00 og kr. 6,50 í bandi.
:: :: :: Fást hjá öllum bóksölum. :: :: ::
Aðalútsala: Prentsmiðjan Acta h.f.
Ásigling varð nýlega í Norður-
siónum milli ísl. togarans Maf og
skotska togarans Prosyon og
sökk sá síðamefndi, en Maí barg
mönnunum og fiutti þá til
enskrar hafnar. Sjóprófum er
ekki lokið, en sagt að áreksturinn
sje ekki Maí að kenna.
Gunnlaugur Blöndal hefur haft
onna hjer í bænum máiverkasýn-
ingu, og sýnt um 45 myndir og j
teikningar. Myndir hans hafa
hlotið lof erlendis þar sem hann
hefur sýnt, enda ágætar margar.
Háskólinn hefur nvlega sett
nefnd til þess að gera tillögur um
ráðstafanir gegn of mikilli stúd-
entafiölgun.
Innfluttar voru í október vörur
fyrir 3 milj. 769 þús. kr., þar af
til ‘Rvíkur fyrir 2 milj. 560 þús.
Trúlofun sína hafa opinberað
Ritsafn
eftir Gest Pálsson
kostar fyrir áskrifendur fram til
15. des. 1927 kr. 10,00. Innb. kr.
12,50. — Áskrifendalistar em
hjá öllum bóksölum.
frk. Guðrún Magnúsdóttir, bæj-
arfógeta í Hafnarfirði og Carl
Tulinius tryggingastjóri.
Dáinn er hjer í bænum 16. þ.
m. Helgi Zoega kaupm. og einnig
Ámi Zakaríasson verkstjóri.
tslenska listsýningu á að halda
innan skamms í ýmsum borgum
Þýskalands og í Kaupmannahöfn
fyrir tilstilli Norræna fjelagsins
í Liibeck.
Um Krishnamurti hefur dr.
Helgi Pjeturss skrifað í Mgbl.
og neitar því afdráttarlaust, að
hann geti verið Kristur, ef það
orð eigi að þýða leiðtoga mann-
kynsins á hina rjettu braut.
Magnanin, sem frá honum sje
sögð stafa, sje að visu merkileg,
en engin sönnun fyrir heilagleika
eða góðri heimspeki, því áþekk
magnan sje algeng t. d. hjá töfra-
mönnum svertingja og telji eng-
inn þá „mannkynsfræðara“ þar
fyrir. H. P. segir að Krishna-
murti boði ekki neinn nýjan
sannleik og ritgerðir hans beri
vott vanþekkingar á ýmsum
merkustu lögmálum lífsins.
Magnús Jónsson docent hefur
undanfarið haft málverkasýningu
hjer og voru þar ýmsar smekk-
legar og fallegar myndir.
Páll ísólfsson hjelt 13. Frí-
kirkjukonsert sinn 17. þ. m. og
fór með lög eftir Bach, Reger,
Liszt og Jón Leifs. óskar Norð-
mann aðstoðaði með söng.
Klukknavígsla fór fram s. 1.
sunnudag í Landakotskirkjunni,
sem nú er verið að reisa, með
viðhöfn og að viðstöddu fjöl-
menni. Framkvæmdi Monseigneur
Meulenberg vígsluna og flutti
snjalla ræðu, en Stefán frá Hvíta-
dal hafði orkt fögur vígsluljóð,
sem sungin voru. Eru klukkum-
ar brjár og heitir sú stærsta
Jesú konungs klukka, en hinar
Maríuklukka og Jósefsklukka og
hefir Jens Eyjólfsson, byggingar-
meistari kirkjunnar, gefið þær.
Kirkjusmíðin sjálf er nú vel á
veg komin og verður kirkjan hin
fegursta og ber hátt fyrir bæinn.
Til Hallgrímskirkju í Saurbæ er
nú leitað almennra framlaga og
munu margir vilja verða til þess,
að styrkja slíkt minnismerki svo
ástsæls skálds, sem Hallgrímur
Pjetursson er. Frú Halldóra
Bjaraadóttir í Háteigi við
[viryiay [iglisli
for Foreign Students,
eftir próf. S. POTTER.
Samkvæmt ráðstöfun útgefend-
anna verður þessi ágæta lesbók
fyrst um sinn til sölu hjá Snæ-
bimi Jónssyni skjalaþýðara á 7B
Holtgötu í Reykjavík. Kaupendur
úti um land geta fengið sjer hana
senda með póstkröfu.
Vilhj. Þ. Gíslason:
íslensk endurrelsn
Eggert Ólafsson
íslensk þjóðfræSi
Fæst hjá bóksölum.
Reykjavík veitir framlögum við-
töku.
Um fsland hefur E. Dieth
þýskukennari við Aberdeen-há-
skóla í Skotlandi, skrifað alllanga
grein í The American Scandina-
vian Review. Heitir hún Um
sögustaði Islands og fylgja nokkr-
ar góðar myndir. Höf. segir að
ferð til Islands sje skemtileg nýj-
ung einnig fyrir þá, sem komi
þangað með þorsta sem Sviss,
Italíu og Egiftaland geti ekki
lengur svalað. Þeir geti svalað
sjer þar á undrum og fjölbreytni
náttúrunnar á hálfum mánuði, en
skemtilegra sje samt og merki-
legra að reyna að kynnast nánar
landi og þjóð og sögu hennar.
Islendingurinn sjálfur sje mesta
ánægjuuppsprettan, þótt útlend-
ingnum hætti við að misskilja
hann fyrst í stað, álíti hann ein-
rænan og ómannblendinn. Hann
segir að Island sje eina menn-
ingarlandið, sem ekki hafi kaf-
færst í nútímamenningunni, Is-
lendingar hafi aldrei látið fortíð
sína deyja og gleymast og því
sje miklu lærdómsríkara að
ferðast um íslenska sögustaði en
t. d. þýska, þar sem Niflunga-
saga gerist.
Embættisrannsókn hefur dóms-
málaráðherra fyrirskipað hjá
Einari M. Jónassyni sýslum. í
Barðastrandasýslu og sendi vest-
ur til þess að framkvæma rann-
sóknina þá St. Jóh. Stefánsson
hæstarjettarmálafl.m. og Þorlák
Einarsson lögreglustjóraskrifara
í Rvík. Sagt er að nokkrir fleiri
sýslumenn eigi von á svipaðri
heimsókn.
Bjarni Ásgeirsson alþm. hefur
verið sendur utan af hálfu Bún-
aðarfjelags og landsstjóraar til
þess að undirbúa löggjöf um sölu
og meðferð tilbúins áburðar.
Dáinn er nýlega í Danmörku
Lefolii, sem lengi var kaupmaður
á Eyrarbakka.
Prentsmiðjan Acta.