19. júní - 01.07.1919, Blaðsíða 2

2
19. JÚNÍ
ingar, Austfirðingar né Vestfirðing-
ar. pað er 19. júní. J?á vinnur vér
fyrir það málefni, er ofar stendur
öllum öðrum og sem koma mun land-
inu öllu jafnt að gagni.
Og ef vér framvegis höldum áfram
í sama horfi og nú, verður þetta
samstarf vort besti vegurinn til þess
að losa oss við metnað og hreppa-
pólitík, kenna oss samheldni, og
þroska oss fyrir önnur stór og yfir-
gripsmikil hlutverk, er án efa bíða
vor i framtíðinni.
Bréf frá Vesturheimi.
570 West 156. Street, New York
City, U. S. A. 10. júní 1919
Kæra ritstýra!
J?ú biður mig að senda „19. júní“
fáar línur héðan að vestan, eitthvað
um starfsemi kvenna. Mér dettur i
hug að segja frá einu áhugamáli
kvenna hér, sem hefir bent mér á
eitt af því marga, sem þið heima eigið
ógert, en sem ef til vill er það mál,
sem ætti að liggja næst Reykjavíkur-
konum af öllum hinum mörgu áhuga
og framfaramálum, sem þær starfa
að. Mál þetta er verndun kvenna. í
því skyni eru hér ótal heimili, sem
konur hafa sett á stofn, Eitt á að taka
til starfa í byrjun næsta mánaðar,
sem á að vera heimili fyrir útlenda
kvenstúdenta. Kona sú, er tekur að
sér stjórn þess heimilis heitir Susan
Mendenliall og hefir áður gefið út
barnatímarit, sem heitir „Everyland“.
Bandalag kvenna í New-York-borg
hefir meðal annars i hyggju að byggja
stórt „hótel“, ekki einungis til þess að
vera gististaður heldur og einnig bú-
staður, um lengri og skemri tíma fyrir
konur. Heimili þessi eru engin
nunnuklaustur, þar sem verið sé að
vernda konur fyrir lystisemdum
heimsins, þvert á móti geta þau kall-
ast skemtistaðir, þar sem alt er gert
til þess að hlúa að öllu því sem gleður.
Ameríkumenn skilja það manna
bezt, að saklausar skemtanir eru ekki
einungis hollar, heldur og nauðsyn-
legar, einkum ungu fólki, til dæmis
að taka hafa ungmennafélög þau,
sem standa í sambandi við kirkjurn-
ar, undir umsjón prestanna, margoft
dansleiki á samkomum sínum, sem
haldnar eru i samkomuhúsum þeim,
sem ætið eru áföst kirkjum hér.
pannig er unnið í samræmi við ósk-
ir saklausra unglinga til þess að
hrinda þeim ekki burt með e i n -
t ó m u m prédikunum og sálmasöng;
auðvitað er það einnig haft um hönd.
Eitt af hinum mörgu verkefnum
Bandalags kvenna í Reykjavík er að
koma á fót heimili fyrir stúlkur,
vinnustúlkur, námsstúlkur, stúlkur
og konur af öllu tagi. pörfin fyrir það
verður meiri með hverju árinu. Og
það ætti ekki einungis að vera áhuga-
mál Reykjavíkurkvenna heldur og
allra þeirra, hvar sem er á landinu,
sem senda dætur sínar eða ættingja
til Reykjavíkur, hvort heldur til að
vinna fyrir sér eða til náms. Höfum
við ekki dæmi, sem sýna þörfina á
slíku heimili, frá síðasta vetri? Slíkt,
sem um tíma var blaðamál í Reykja-