19. júní - 01.12.1919, Blaðsíða 2
42
19. J Ú N 1
þá mikið áhugamál að slík viðskifti
er, gert er grein fyrir i bréfinu, gætu
komist í framkvæmd.
Um leið og vér viljum fastlega
benda íslenzkum konum á að nota
sér hið góða boð dansk-íslenzka fé-
lagsins, þökkum vér fyrir þeirra hönd
ungfrú Rosendal það vinarþel í vorn
garð, sem bréf hennar ber svo ótví-
ræðan vott um.
»Dansk-íslenzka félagið, sem vinnur
að því að efla og glæða góð viðskifti
og kynni milli dönsku og íslenzku
þjóðarinnar, vill fúslega styðja að
því að ungar stúlkur frá dönskum og
islenzkum heimilum skiftist á dvalar-
stað, um stundarsakir, sem orðið
gæti báðum aðilum til gagns og á-
nægju, þannig að þau heimili, er hlut
ættu að máli, veittu hvort annars
dælrum viðtöku sem sínum eigin,
alstaðar þar sem slíkum beinum
skiftum yrði á komið. En þar sem
um það eilt væri að ræða að ung
íslensk stúlka óskaði að komast á
danskt heimili — eða gagnkvæmt —
gætu auðvitað einhver störf orðið
int af hendi sem endurgjald dvalar-
innar, eða þá þar sem þetta eigi
kæmi til mála, ákveðin, umsamin
borgun.
Aðalatriðið: að ungu stúlkurnar
kæmust á áreiðanleg og góð heimili
vill dansk-íslenzka félagið tryggja,
og er það fúst til að kynna sér á-
stæður og kjör í hvert sinni, er um
slíka ráðningu væri að ræða.
Að vísu bendir margt til að ungar
slúlkur íslenzkar sem leita vilja til
Danmerkur til langdvalar — t. d. lil
þess að fullnuma sig í einhverju
námi — verði talsvert fleiri en þær
dönsku slúlkur, er tækju sér álíka
dvöl á íslandi, en sérhver Dani, sem
með áhuga fylgir starfi dansk-íslenzka
félagsins, vonar að vaxandi skiln-
ingur þjóðar hans á þeim verðmæt-
um, er íslenzka þjóðin og landið
hefir að geyma, muni meðal annars
bera þann ávöxt að danskar meyjar,
hér eftir, meira og meira, beini þrá
sinni eftir að sjá önnur lönd, kynnast
öðrum venjum og lifnaðarháttum,
til íslands. Þess vegna vænta þeir
þess að ráðagerð sú, er hér kemur
fram, geti komið í framkvæmd svo
nokkru nemi.
Dansk-íslenzka félagið — skrifstofa
þess er Nyhavn 2211 Köbenhavn K,
— vill af fúsum hug vera milliliður
milli íslenzkra og danskra heimila
um þetta mál, veita viðtöku fyrir-
spurnum og tilboðum og hjálpa eftir
mætti þeim íslenzku foreldrum sem
ekki eiga vini eða ættingja hér í Dan-
mörku, og því með skiljanlegum
kvíðboga vila dætur sínar leggja af
stað hingað — út í óvissu.
Óskandi væri að vilji félagsins og
hæfileikar til að leiðbeina verði not-
aðir, til ánægju og góðs árangur
fyrir marga.
Til vingjarnlegrar yfirvegunar is-
lenzkra kvenna eru línur þessar rit-
aðar af konu, er á mikla þakklætis-
skuld að lúka íslandi og íslendingum.
Kaupinannahöfn 2. sept. 1919.
Dortea RosendaI.«.