19. júní - 01.12.1919, Blaðsíða 8
48
19. JÚNl
sína, aðdáun og tilbeiðslu á því, er hann
þekti háleitast, sem í hinni kirkjulegu
list kaþólskra manna á miðöldunum. Og
tæplega mun hann eiga eftir að skapa
jafn hrein listaverk á neinu sviði, Pví
það, er knúði þau fram — innileg trú-
rækni og tilbeiðsla — er nú löngu úr
sögunni, útflæmt af þessari jörð. Lista-
menn síðari alda hafa engir náð þeim
tökum á viðfangsefnum sínum, sem hinir
frægu málarar og myndhöggvarar mið-
aldanna, þeir Giovanni da Fiesole, Leo-
nardo da Vinci, Rafael Santi, Correggio,
Tizian o. fl.
Og dómkirkjan mikla í Reims var einn
fegursti vottur snildar þess tíma. Af
henni var allur heimurinn hreykinn, —
taldi hana sameign sína. Hún var manns-
andanum ævarandi gleði eins og alt sem
fagurt er.
Pað var þvi öllum heimi hrygðarefni,
er það barst út um löndin, að kirkjan í
Reims væri undirorpin skemdum af völd-
um styrjaldarinnar, er engu þyrmdi.
Rithöfundur einn danskur, Mogens
Falck, heíir nú látið sér koma til hugar,
að öll menningarlönd heimsins taki hönd-
unr saman til þess að reisa kirkjuna úr
rústum og koma henni í sína fyrri mynd,
að svo miklu leyti sem það er hægt.
Petta hugsar hann að framkvæmt verði
með því að hver þjóð leggi til sinn skerf
og sé því fé safnað með sölu sérstaks
merkis, sem er hið sama í öllum lönd-
um, en með mismunandi litum. A merk-
inu er mynd dómkirkjunnar og yfir því
orðið »Pax« (friður), en undir myndinni
stendur: aVeritas, Libertas, Justitia«
(sannleikur, frelsi, réttlæti).
Einnig hingað hafa borist tilmæli um
að vér tökum þátt í þessu, og fanst þeim
mönnum, er sú áskorun var beint til,
þeir eigi geta undan henni skorast. Hafa
þeir því fengið fleiri í lið með sér og er
nú ákveðið, að sala merkjanna skuli fram
fara í tvo mánuði, desember og janúar.
Vonandi er að margir vilji kaupa merki
merki þessi og setja á bréf sín og póst-
sendingar þennan tíma, svo að sá skerf-
ur, er hér safnast, verði meiri en það,
sem fer i kostnað við prentun merkjanna
og útsendingu þeirra, svo að liið sjálf-
stæða íslenzka ríki geti einnig átt
nokkra hlutdeild í þessu veglega endur-
reisnarstarfi.
Að gera mikið gott af litlum
efnum.
Benjamín Franklín, hinn frægi stjórn-
málamaður og heimspekingur Bandaríkj-
anna, ritaði einu sinni frakkneskum
manni, sem bað hann um peningahjálp,
svohljóðandi bréf:
»Hér með sendi eg yður 10 dollara á-
vísun. Pað er eigi ætlun mín að gefa
yður þetta fé. Pér fáið það aðeins að
láni. Pegar þér eruð komnir heim til
föðurlands yðar, býst eg við að þér fáið
bráðlega atvinnu og getið þá borgað
skuldina. Pá er fjárhagur yðar leyfir það
og fari svo að þér hittið ráðvandan
mann, sem sé í sömu þröng og þér eruð
nú, bið eg yður að afhenda honum þessa
10 dollara með því skilyrði, að hann
borgi þá öðrum á sama hátt og með
sömu skilmálum. Vona eg að þessi upp-
hæð eigi eftir að ganga gegnum margra
hendur áður en hún slaðnæmist lijá
einhverjum, sem er svo minnislaus eða
litilmannlegur, að harin gleymi að senda
hana frá sér aftur.
Með þessum fyrirmælum vænti eg að
geta gert mikið gott af litlum efnum«.
,,lí). JÚNÍ“ kemur út einu sinni i
mánuði. Verð árgangsins er 3 kr. innan-
lands, í Vesturheimi 1 dollar og greið-
ist helmingur þess fyrirfram, hitt við ára-
mót. Uppsögn (skrifleg) bundin við árganga-
skifti, sé komin til útgefanda fyrir áramót.
Ritstjóri: Inga L. Lárusdóttir.
Prentsmiðjan Gutenberg.