19. júní - 01.03.1920, Side 1
19. JUNI
III. árg.
Reykjavík, marz 1920.
9. tbl.
Y innuYÍsindi
á heimilunum.
Elst og þýðingarmest allra starfa
eru heimilisslörfin. Þau munu einnig
vera flestum öðrum störfum vanda-
samari og margbrotnari. Það er því
furða, með hve lítilli alúð allur þorri
kvenna er búinn undir þau. Iðnað-
armaðurinn þarf þó ákveðinn tíma
til að búa sig undir starf sitt, sem
oft er aðeins í því fólgið að stjórna
einu verkfæri eða vél.
Karlmennirnir hafa verið fúsir á
og fljótir til að breyta og bæta vinnu-
aðferðir sínar og vinnutæki. Kven-
fólkið hefir reynst vanafastara, að
minsta kosti eru breytingarnar hæg-
fara á þeirra sérstaka starfssviði,
heimilunum. Áður á tímum var það
máske óþarft að hugsa um nokkurn
vinnusparnað; þá var nóg til af kven-
fólki sem bókstaflega hafði ekkert
annað að gera en hugsa um heimil-
isstörfin. Nú er þelta breytt. Vinnu-
kraft vantar hvergi eins tilfinnanlega
og á heimilunum. Þar eru húsmæð-
urnar oft einar um öll verk, þær elda
matinn, halda herbergjum hreinum,
þvo þvoltinn og gera við hann, sjá
um börnin og gegna öllum þeim ótelj-
andi snúningum sem að kalla. Eng-
in furða þó mörg húsmóðir hafi orð-
ið þreytt á hvíldarlausum áhyggjum
og ónæði, og taki fegins hendi þeiin
ráðum er verða mættu til að létta
henni erfiðið.
Á síðuslu áratugum liðinnar aldar
hófst hreyfing, sem spáð var að á
skömmum tíma mundi gjörbreyta lifn-
aðarháttum manna og heimilislífi.
Hagfræðingar sýndu fram á það með
tölum, hve mikil eyðsla það væri að
hver fjölskylda eldaði sinn mat út af
fyrir sig, í sínu eldhúsi, og hve mik-
ið mundi sparast ef menn slægju sér
saman um matreiðslu, þannig, að t.
d. í hverju stóru húsi væri eitt eld-
hús fyrir alla þá, sem þar byggju og
sami rnatur á borðum, hvort sem
menn kysu að fá hann fluttan í lyfti-
vél, upp í íbúð sína, eða neyta hans
i sameiginlega matsalnum. Þvottinn
átti auðvitað að láta þvo í sameigin-
Iegu þvottahúsi.
Eða að lijónin keyptu sér fæði á
matsölustað, það losaði konuna við
að búa til matinn; þvott, þjónuslu
og ræstingu ætti út að kaupa, og þar
sem börn væru á heimilinu væru
þau í skóla eða barnagarði 6—7
stundir á dag. Með þessu móti gæti
konan svo unnið utan heimilisins,
engu síður en maðurinn, og að vinnu-
tímanum loknum gæti hún, laus
við heimilisáhyggjur, verið manni sín-