19. júní - 01.03.1920, Side 3

19. JÚNÍ
67
til mín og annara húsmæðra? Þurf-
um við ekki einnig að halda á hag-
kvæmum áhöldum og vinnu aðferð-
um, en spara okkur erfiði, tíma og
fé. Þessum spurningum varð hún að
svara játandi.
Hún ásetti sér nú að kynnast þessu
nýja fyrirkomulagi. Hún heimsótti
verksmiðjur og sá hvernig vinnuvis-
indin voru hagnýtt þer. Hún sá t. d.
áhrif þeirra á jafn einfalt verlc og að
hlaða múraðan vegg. Frá alda öðli
höfðu múrsmiðirnir haft múrsteitiana
í hrúgu á jörðinni. Það kostaði hann
að beygja sig til jarðar í hvert sinn,
er hann þurfti nýjan stein í hleðsl-
una. Þúsund sinnum á d-ag beygði
hann sig með öllum sínum líkams-
þunga til að taka upp múrstein sem
var 4 pund á þyngd. Þarna voru
margar hreyfingar og mikil orka sem
fór til einkis. Með einföidu áhaldi,
hreyfanlegri fjöl, sem múrsteinarnir
voru látnir liggja á, varð ráðin bót
á þessu, og nú hlóð sami maður úr
350 steinum á klukkustund í stað 120
með gömlu aðferðinni og vann með
minna erfiði og þreytu en áður. (Frh.)
Ef hver og einn kaupandi »19. júní« út-
vegaði blaðinu 1 nýjan kaupanda nú þegar,
gæti blaðið við næstu árgangamót stækk-
að um helming. Hver vill hjálpa til pess?
Væri blaðið hálfu stærra, yrði efni pess
margfalt fjölbreyltara. Nú verður pað að
vanrækja margt sem konum er kært að
fræðast um. 1 nýr kaupandi frá hverjum
eldri, getur ráðið bót á þessu.
Eríslenzkrikvenpjóðofvaxiðaðeigablað,
er ræði um málefni þeirra? Nei. Reynslan
skal sýna að svo er ekki. »19. júní« lieit-
ir á allar góðar konur að hjálpa til þess.
Kvennafundur,
einstakur í sinni röð, var haldinn í
Stokkhólmi í janúar þ. á. Þar voru
samankomnar um 700 konur viðs-
vegar af landinu. Þar mættust and-
stæðustu skoðanir og allar stéttir
kvenna áttu þar sína fulltrúa.
Til fundarins boðaði díakonissu-
stjórn hinnar sænsku kirkju. Og á
dagskrá fundarins var: Staða kon-
unnar á heimilinu, í þjóðfélaginu og
kirkjunni. Forseti fundarins var erki-
biskupsfrú Anna Söderblom í Upp-
sölum.
Fundurinn stóð þrjá daga og hver
dagur ætlaður einu þeirra þriggja at-
riða sem fyr eru nefnd. Fyrsta dag-
inn var fundarefnið: Konan og þjóð-
félagið. Fyrstu ræðuna ílutti frú Sö-
derblom, um »köllun konunnar í nú-
tíð og framtíð«. Gerði stuttlega grein
fyrir stöðu hennar á heimili og ut-
an og sýndi fram á hve fróðlegt við-
fangsefni biði þess sagnaritara, er skrá
vildi þá sögu ýtarlega. Ræða frú Sö-
derblom var eigi einungis fyrsta ræða
fundarins, hún setti blæ á hann all-
an, fluttur með djúpri sannfæringu og
orðum, er spegluðu göfugan hugsun-
arhátt og mikla mentun. Skoðun frú
Söderblom var í slutlu máli þessi:
Starfsemi konunnar í þjóðfélaginu er
og verður blessunarríkust á heimil-
inu. Köllun hennar, þar sem mann-
gildi hennar nær mestum þroska, er
lieimilið, hjónabandið og móðurkall-
ið. Þessi störf ber því að meta mest
allra og leggja mesta alúð við. »Við
fundum«, segir í finska blaðinu